Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Fiction  

 

 

Դ. ԱՌԻՒԾ ՍՈՒՏ ՀԻՒԱՆԴԱՑԵԱԼ
(4 V=4 I)

Առիւծն ծերացաւ եւ ոչ կարէր որսալ կերակուր. եւ եղեւ սուտ հիւանդ եւ եմուտ 'իյայր մի եւ կացուց զուծն դռնայպան. եւ առաքեաց ուծն պատգամս, թէ հիւանդացաւ թագաւորն. եկայք ամենայներայքդ տես. եւ ըսկըսան գալ. եւ որ մտանէր, այլոչ ելանէր. զի կեր լինէր առիւծոյն։ Եկն եւ խոզն 'իտեսանել զառիւծն. եւ բնութեամբ խոզն վար հայի եւ ետես զհետն, որ զինչ մտեալ էր, այլ չէր ելեալ. եւ ասէր ուծն, թէ մուտ. ասէ խոզն. աստ մեռանիմ եւ ոչ մտանեմ. զի զինչ մտեալ է, այլ չէ ելեալ. եւ բարկացաւ դռնայպան եւ եհար զնայ. եւ խոզն բարձրացուց զբաշն եւ եհար ժանեաւքն. եւ յ . բ. կտրեաց զնայ եւ այնպէս յանդիմանեաց զստութիւն նոցա:

Ցուցանէ առակս, թէ առիւծն մահն է եւ քարարն գերեզմանն է եւ մեք անմիտք, որ քանզ խոզն չեղաք, որ ածեմք զմտաւ, թէ որք մեռան, այլ ոչ կենդանացան. եւ հանապազ ագահիմք:

Դա. 110 ag Առիւծն մի քարայր մի մտաւ եւ ասաց. ամենայն կենդանիք յինքն տեսգան. եւ զարջն դռնապան եդ դուռն քարայրին. գազանք եւ էրէք, որք մտանէին առ առիւծն, որ սուտ հիւանդացեալ էր, նա զամէնն ուտէր, եւ այլ ոչ ելանէին։ Եկն խոզն. քանզի բնութեամբ վայր հայեցօղ է, կանգնեցաւ դրանն եւ ոչ մտանէր։ Եւ ասէ դռնապանն. մուտ ներս. եւ ասէ. ո՛չ մտանեմ, քանզի որ մտեալ է, այլ չէ ելեալ. ահա երեւի հետն։ Եւ էհար դռնապանն զխոզն. եւ խոզն բարկացեալ զբաշն լարեաց եւ էզարկ զարջն եւ ընդ երկուս կէս արար. եւ մեռաւ. եւ ամօթալից արար:

Ցուցանէ, թէ քարայրն դժոխքնէ. եւ առիւծն սատանայ է. եւ արջն իւր զօրքն է։ Եւմեղաւոր, որ անդարձ է մեռեալ եւ դժոխքն է անկեալ, այլ ո՛չ կարէ ազատիլ։ Եւ խոզն, որ դարձաւ եւ ոչ մտաւ, նա այն մեղաւորն է, որ զմեղսն եթող եւ դարձաւ եւ ոչ մտաւ դժոխքն. որպէս խոզն այն ոչ մտաւ քարայրն։Ապաշխարեաց մեղաւորն եւ ելաց. եւ այլ ոչ գործեաց մեղս. եւ ամօթ արար զսատանայ. որպէս արար խոզնզարջն:

Դբ. 9 C Առուծն ծերացեալ էր եւ ոչ կարէր որսալ. եւ եղեւ սուտ հիւանդ եւ գնաց եմուտ յար մի եւ կանկնեաց զինձն դռնայպան եւ առայգեցինպատգամս, թէ առիւծն` գազանաց թագաւորն` հիւանդ է. եկայք ամէն էրէք տես. եւ սկսան ամենեքեանն գալ 'իտես. եւ որ մտանէր, գայր ինձն մէկ դիհէն եւ առուծն'ի մէկ այլ դիհէն պատառէին եւ ուտէին. եկեալ խոզն, որ տեսանէր զառուծն, ետես զգազանաց յետքն. զարմացեալէր. այլ դուրս չէր ելեալ. զի խոզի բնութիւն հանց է, որ վայր հայի. ասէ ինձն. հրամայէ եւ մուտ առ թագաւորն. եւ ասէ խոզն. աստ մեռանիմ եւ ոչ մտանեմ. զիկուտեսանեմ. ով որ տեսեալ, չէ ելեալ. եւ բարկացօինձն եւ եհար ժանաւքն զինձն եւ զերկուս բաժինկտրեաց եւ զաղիքսն վայր թափեցաւ եւ փախաւ:

Ցուցանէ առակս, թէ առիւծն մահն է եւ քարայրն գերեզմանն, որ դնեն զմեզ. խոզն միտքունէր. եւ մեք քան խոզն անմիտք եղայք եւ ոչ խորհիմքեւ ոչ քննեմք, թէ որք մեռան, այլ ոչ դարձան յետս. եւոչ խորհեմք, թէ ո՞ւր են նոքայ եւ կամ զի՞նչ պատահեաց նոցա. մեր ընկերքն մեռան եւ մեք ջանամք եւ առնեմք զրկանս հանց, թէ չեմք մեռանելոց:

Դգ. 70 F ԱՌԻՒԾՈՒՆ ԵՒ ԱՂՒԵՍՈՒՆ

Ծերացեալ եւ հիւանդացեալառիւծն. եւ խնդիր արարեալ անասնոցն գալ 'իտեսութիւն. եւ ամենեքեան գային եւ ոչ ելանէին. եկնաղւեսն եւ կանկնեցաւ վերայ վիմին. եւ ասէ առիւծն. ո՞վ նենկաժոտ աղուես. եկ վայր. եւ ասաց. ոչ գամ, վասն զի զհետ մտելոցն կուտեսանեմ եւ զելն ոչ. վասնզի զամենայն կուսատկեցուցանէր առիւծն:

Սոյնպէս են մարդիկ մեղս ընթանալով ընդ սատանայի անընտրողապէս եւ սատակեալ'ի սատանայէ։