Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ԼԷ. ԵՐԿՈՒ ՍՆՏԵԿՆՈՍ ԵՒ ԴԴՈՒՄ
(37 V=36 I=100 ag=94 B=4 C=4 C=31 D)

Ահայ երթային . բ. անդեկնոս 'իվաճառ եւ ա. յիմացաւ, որ չարակնութեամբ հայէր 'իյիքն սնտեկնոսն վասն սակաւ գանձուցն, որ ունէր. եւեհաս աւթիլ նոցա 'ի վայրայբնակ տեղի նոցա. եւ նայերկնչէր. եւ յարեաւ 'ի գիշերին գաղտ 'ի յընկերէն եւետ փայտս 'ի մահիճս իւր եւ դըդումի 'ի տեղի գլխոյն եւծածկեաց. եւ ինքն 'ի զատ նստաւ. եւ 'ի մէջ գիշերինյարեաւ ընկերն եւ էառ մեծ վէմի եւ եհար 'ի վերայդըդմին` զգլուխ կարծելով նայ. եւ դըդումն փշրեցաւմեծ ճաթմամբ. եւ ձայնեաց ընկերն. ահայ կնքայվոր, զհաւատս քո 'ի դըդումդ փորձեցիր. եւ փախեաւ 'ինմանէ:

Ցուցանէ առակս, թէ Աստուածաւգնական է. բաց պատրաստիլն չէ աֆոկ. զի Աստուածիմաստութիւն ետ 'ի միտս մարդկան. դարձեալ ցուցանէ, թէ զմարդն, որ փորձեալ ես, որ 'ի սակաւ իրքն` 'ի բաննեւ 'ի գործն վնասայկար է եւ նենգաւոր, դու զանձնդ քոմի վստահանար 'ի նայ։