Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՂԶ. ԱՌԻՒԾ ԵՒ ԱՂՈՒԵՍ ԵՒ ԱՐՋ
(96 V=94 I)

Առիւծն հիւանդացաւ եւ երաքնամենայն գայ տես. եւ աղուվեսն յամեաց. եւ առչնչարայխաւսեաց զնայ. եւ յորժամ եկ աղուէսն, բարեկամքնոր[ա] ասացին զչարայխաւսութիւն արջոյն. եւ գնացաղուէսն առ առիւծն. ասէ առիւծն ընդ աղուէսն. ոչ բարիգաս, գարշելի. ասաց ինձ. ընդէ՞ր յամեցար. եւ նայ ասէ. մի բարկանար ինձ, ով բարի թագաւոր. զի ահայ երդունմ'ի գլուխ քո, որ աշխատութեամբ շրջեցայ ես յամենայնբժշկայպետս վասն քո եւ դեղ ուսայ հիւանդութեան քո. եւ ասէ առիւծն. բարի եկիր, իմաստուն կենդանի. եւզի՞նչ է դեղն. եւ նայ ասէ. խիստ պիտանի է եւ դիւրին. ասացին բժշկայպետքն, թէ հանէք զմորթ արջոյն եւ տաքտաք արկէք վերայ առիւծոյն. եւ նայ փութով քարշէզցաւն նմանէ. եւ հրամայեաց առիւծն եւ կալան զարչնեւ սկսան քարշել զմորթն. եւ նայ վայէր եւ մեծայմեծգայթս արձակէր. եւ ասէ աղուէսն. այդ քոյ երեսդ եւ'ի մորուսդ եւ նորայն, որ յեբ յարքունիս մտանէ, նայ զայլ ոք չարայխաւսէ:

Ցուցանէ առակս, թէ բնաւ ոչ էպարտ չարայխաւսել զոք եւ ոչ բամբասել. այլ զքոյհոգն հոգայ եւ զքոյ մեղքն տես առաջի քո. այն է բարիեւ լաւ:

ՂԶա. 74ag Առիւծն հիւանդացաւ. էրէքն գային տես. աղուեսն յամեաց. նա արջնչարախօսեաց զնմանէ։ Եւ յորժամ եկն աղուէսն, ասացինզչարախօսութիւն արջոյն բարեկամք նորա։ Եւ ասէառիւծն. ո՛չ բարի գաս, գարշելի. ընդէ՞ր յամեցար։ Ասէաղուէսն. մի բարկանար, թագաւոր բարի. զի ահա երդնում'ի գլուխ քո. զի աշխատութեամբ շրջեցայ յամենայնբժկապետսն եւ ուսայ հիւանդութեան քում դեղ։ Եւ ասէառիւծն. բարի եկիր, իմաստուն կենդանի. զի՞նչ է դեղն. եւ նա ասէ. պիտանի եւ դիւրին. հրամայեցինբժշկապետքն` թէ հանէք զմորթ արջուն տաք տաք եւարկէք վերայ առիւծոյն. եւ նա փութով քաշէ զցաւն 'ինմանէ։ Եւ հրամայեաց առիւծն. եւ կալեալ զարջն սկսանքարշել զմորթ նորա. եւ նա վայէր եւ փուքս մեծամեծսարձակէր։ Եւ աղուէսն ասէ. այդ յերեսդ քո եւ նորա, որ առ թագաւորն զմարդ չարախօսէ. եւ հանին զմորթն` եւսատակեցաւ արջն:

Ցուցանէ, թէ չէ պարտ` որ մարդ'ի թագաւորաց տուն եւ դատաւորաց մտանէ, նա զայլ ոքչարախօսէ կամ մատնէ. այլ մարդ զիւր հոգն հոգայ եւզիւր մեղքն տեսնու առաջեւ իւր:

ՂԶբ 21 C Առիւծն հիւանդացաւ, ամէն էրէքն գնային տեսութիւն. երեկ արչն ուչարախօսէր զաղուեսն. աղուէսն դռնայմուտն լսէց եւանկաւ առաջի առուծոյն ու թօալէր ու զլեզուն թափէր. ասաց առուծն. ոչ բարի եկիր, նենգօոր եւ գարշելիշուն. զքեզ ասէ ինձ. ընդ է՞ր յամեցար. եւ նայ ասէ. ո՞վբարի թագաւոր, մի բարկանար ինձ. երդնում գլուխ քո, որպէս քանի օր է աշխատել եմ ու շուրջ եկէլ ու գտիխիստ աղէկ հաքիմ մի եւ իմաստուն եւ հարցայ, թէ մերթագաւորն խիստ նեղած է. Աստուծոյ համար մեզ դեղասայ. թէ առողջանայ. մեք քեզ աղէկ շիջակ մի բերենք. եւ ասէ առուծն. բարի եկիր, իմաստուն կենդանի. եւզի՞նչ ասաց քեզ. ասէ աղուէսն. հրամայեաց եւ ասաց, թէբռնեցէք զառջն կենդանի եւ հանէք զմորթն եւ յայնպահն տաք տաք հագուցէք առուծուն. եւ նայ քրտնի եւշուտ փարայտի ցաւն յիւրմէն. եւ հրամայեաց առուծն. կալան զառջն եւ սկսան ամենեքեան քարշել զմորթնառջուն. եւ նայ վայէր եւ գոռայր եւ փցլինքն փրփրայրեւ կսկծոյն եւ դուրս վազէր. ասէ աղուէսն. այտ քոյերեսդ եւ յայն մարդուն, որ երբ դատաստան մտանէ, զայլ ոք զչարայխօսէ:

Ցուցանէ առակս, թէ չէ պարտչարայխօսել զոք եւ ոչ բամբասել. այլ զքեզ հոգալ եւզքո մեղքդ:

ՂԶգ. 71 F ԱՐՋՈՒՆ ԵՒ ԱՂՈՒԵՍՈՒՆԱռիւծն հիւանդացաւ. եւ գալ արջուն տեսանել եւչարախօսեալ զաղուեսն. նոյնպէս եւ ամենեքեան գային'ի տես. եւ ասէր առիւծն ցաղուեսն, թէ ամէնէքեան էկին'ի տես զիս. եւ դու ոչ եկիր. եւ ասաց աղուեսն. վասնայն չեկի. զի որովհետեւ լվայ զհիւանդութիւն քո. 'իհաքիմի շուրջ կու գայի եւ դեղ հարցանէի. եւ ասացին, թէ զարջուն մորթն քերթել մինչ ծնկվին եւ մինչ 'իշլնիքն եւ արկանեն վերայ թագաւորին. եւ լաւնայ. եւ արարեալ այնպէս եւ խայտառակեալ արջուն` ելեալգնայր. եւ ասէր աղուէսն. ո՞վ գագուռ գտակ եղբայր, որգուրպանիտ մինչ ծնկուիտ է. յորժամ թագաւորն 'իմօտ երթաս, զքո գանկատն մէն հասկցու:

Սոյնպէս լինին մարդիքխայտառակ առաջի իշխանաց եւ յահէ դատաստանինՔրիստոսի, որ զեղբայր իւր չարայխօսեսցէ։