Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՃԽԱ. ՔԱՀԱՆԱՅ ԵՒ ՂԱԴԻ
(141 V=134 I)

Էրէց մի եւ խատի մի եւխատուն սեւ ծառայ մի երթային 'ի ճանապարհ եւ էրէցնամենեւին ոչ խաւսէր. եւ ասաց խատին. քաշիշ, ասայ ինձբան 'ի գրոց. ասաց երէցն. սէտի, նայ դու . Գ. հագուց եսհագեր պողպատի եւ ես մերկ եմ։ Ա. զի խատի ես եւ շարաթ. Բ. զի մսըլման ես . Գ. քու իրաւն իրաւ է եւ սուտն ալիրաւ է. եւ նայ ասաց. մի ահ կրեր. հանց բան ասէ, որհաւանիմ. եւ երէցն ասաց. սէտի, նայ աստուած . Գ. տեղպունիաթ ձգեց, նայ . Գ. ալ ղազալ եւ սուտ եւ մուխալըֆգտաւ. ասաց խատին. յի՞նչ տեղ եւ յի՞նչ. ասաց երէցն . Ա. հրըշտակք ըստեղծեց, սատանայն սուտ եւ ղազալ գտաւ . Բ. զԱդամ 'ի դրախտն եդ եւ նայ զպատուիրան ոչ պահեաց, սուտ եւ ղազալ գտաւ. եւ Գ. յայս աշխարհս ձգեցպունիաթ, նայ . Գ. անգամ 'ի կռապաշտու[թիւն] անկաւ. թէպէտ ոչ կար եւ մարգարէք ոչ էին եկեալ եւ կարդացողոչ կար, զայս աշխարհս զամէն սատանայ հեղ մի ալ 'իկռապաշտութիւն էր ձգեալ. բաց զձեր ազգն խատին եւմուտառիսքն պահէն 'ի ճանապարհ Աստուծոյ. եւ զմերն`վարդապետքն եւ եպիսկոպոսքն եւ Աւետարայն. եւ թէ ոչկար գիրք կամ կարդացող կամ վարդապետ եւ յէլըմ կամխատի կամ մուտառիս, հիմայ աշխարհս ամէն 'իկռայպաշտութիւն էր անկեալ այլվի. եւ ինքն խատինխիստ հաւանեցաւ։ Եւ ես ասացի, թէ ոչ ամէնմուսուլման իրաւ եւ ճշմարիտ մուսուլման է յայսժամանակս. եւ ոչ ամենայն քրիստոնեայ` քրիստոն[եայ]է. եւ նայ ասաց, թէ` քաշիշ, զինչ ասացիր, իրաւ է։