Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՄԽԲ. ԹԱԳԱՒՈՐ ԵՒ ՁԿՈՒՆՔ
(35 C=35 C 2 )

Թագաւոր մի առեալ զիշխանսիւր եւ բազումք ձկնորսք եւ երկարանօք եկեալ նստեալ'ի յեզր ծովուն, ուր ձկունք բազում կային. սկսանուտել եւ ըմբել եւ ցնծալ երգարանօք եւ գոչելովասէին առ ձկունսն, եթէ ելէք ծովէդ. որ տեսանեմք եւուրախանամք. եւ նոքա ոչ ելան. իսկ իբրեւ երեկուեղեւ, հրամայեաց թագաւորն որսորդացն արկանելզձանձն վերայ ձկանցն, որ էին ծովն. եւ հանեալզնոսայ արկ ցամաքն. եւ սկսեան ձկներն վեր վազելեւ խաղալ. ասէ թագաւորն. ով ողորմելիք, յորժամ կոչէիզձեզ աղայչանօք գայլ առ մեզ եւ ուրախանալ, դուք ոչեկիք եւ խաղացիք, յորժամ ատեան էր խաղալոյ. եւ այժմհանդիսացէ՛ք եւ խաղէք, որ չէ ձեզ օգուտ:

Վասն որոյ, ով քահանայք եւժողովուրդք Աստուծոյ. զի այսպէս եւ մեզ պատահեցօ եւպատահի. քանզի թագաւորն Քրիստոս կոչէ զմեզ անդադար, եթէ եկայք առ իս եւ ելէք ծովէ մեղաց. նոյնպէս եւառաքեալք նորայ եւ հայրապետք եւ վարդապետքեկեղեցւոյ զմեզ կոչեն եւ ասեն, թէ ողորմեցարուքանձանց մերոց եւ ելէք մեղաց ծովէ եւ լալովկոծեցարուք եւ ապաշխարեցէք զմեղս ձեր. զի այս էժամանակ ապաշխարութեան եւ լալոյ. զի մահն գող է եւգայ հանկարծակի եւ մեք ոչ իմանամք եւ ոչ ածեմքզմտաւ եւ ոչ դադարեմք մեղաց եւ լի մեղաւք իջանեմք'ի դժոխս եւ հողն եւ գոչէ Գաբրիէլ յաւուրն վերջինեւ յառնեմք գերեզմանացն եւ սեւ երեսաւք առաջիթագաւորին անմահի եւ ամենայն մարդու մեղք գլուխնիւր կուտի եւ երեւի եւ յայնժամ սկսանեմք լալ եւկոծել, յառաչել եւ վայ կարդալ վերայ անձանցմերոց, որպէս արարին յիմար կուսանքն եւ մեծատուննեւ ձախայկողմեանքն. եւ այն անշահ է եւ անօգուտ եւընդվայր. զի չէ ան ողորմութեան ժամանակ, այլիրաւանց եւ արդարութեան:

ՄԽԲա. 160 D Իշխան մի գեղեցիկէառ բազում ձկնորս[ս] եւ զուռկանս եւ անուշահամկերակուր եւ ընպելիս եւ կանայս գեղեցիկս եւ այրսփողահարս. գնաց նստաւ յեզր ծովուն. սկսաւուրախանալ, ուտել եւ ըմպել եւ երգել. կոչենաղաչանօք զձկնորսքն եւ ասեն. ելէք խորոցդ եւ եկէք'ի խաղս մեր. եւ ուրախութիւն արարէք ընդ մեզ. նոքա ոչլուան եւ ոչ եկին։ Իսկ մուտս արեւուն հրամայեացիշխանն. զի արկցեն զուռկանն ծովն եւ ըմբռնեսցենձկունս. արկին եւ հանեալ բազում ձկունս ցամաք։Իսկ նոքա սկսան վազել եւ խայտալ եւ խաղալ. զի քաղէինհոգիք նոցա։ Ասէ իշխանն. հանդէպ է խաղալ ձեր, ովձկունք. զի ոչ եկիք կոչն մեր եւ ոչ ուրախացիք ընդմեզ:

Ցուցանէ, թէ օրն ահագինսկսանին լալ եւ կոծել եւ հառաչել դասք անզեղջմեղաւորացն. եւ ասէ Քրիստոս. յորժամ կոչեցի զձեզառաքելօք եւ մարգարէիւք` եւ հայրապետօք եւ իւղաբերսուրբ կանամբք, դուք ոչ եկիք եւ ոչ լսեցիք եւ ոչլացիք ողբալով, երբ ժամ էր լալոյ եւ ողբալոյ. այլ[այժմ ժամ է] յիրաւանց եւ արդար դատաստանի. գնացէքյինէն անիծեալք հուրն յաւիտենից: