Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ՄՀԴ. ԻՄԱՍՏՈՒՆ ՎԱՃԱՌԱԿԱՆՔ
(117 D)

Ասի յիմաստնոց, թէ իմաստունվաճառականք յորժամ յերկնչին յաւազակաց 'իճանապարհին, ոչ տանեն զգանձս իւրեանց ընդ ինքեանս, այլ տան 'ի փոխս զգանձս իւրեանց [յ]այնպիսիվաճառական, որ ունին յաշխարհն իւրեանց տուն եւգանձ, եւ առնուն 'ի նմանէ ձեռագիր եւ երթայխաղաղութեամբ եւ տանի զձեռագիր վաճառականին եւառնու զգանձ իւր 'ի տանէ նորա:

Արդ` ուսուցանէ խրատս այսզմեզ, որք ունիմք ճանապարհ երթալ 'ի կենցաղոյս այս'ի հանդերձեալ կեանսն եւ ոչ պարտիմք զկնի տանելզմեծութիւն աշխարհիս. զի բազումք են կողոպտիչք եւաւազակք` սատանայ եւ աշխարհիս հեշտութեան պատրանքնեւ մեր մարմնոյս տկարութիւն. վասն որոյ տացուք աստ'ի փարթամ վաճառականն` 'ի Քրիստոս Յիսուս 'ի ձեռնաղքատաց, որ են 'ի տեղի Քրիստոսի. առցուք ղապալայ եւգիր զաւետարանն իւր, որ ասէ հարիւրապատիկ զկեանսնժառանգեսցէ. զի խաղաղութեամբ հասցուք յերկինս, որգանձատուն է Քրիստոսի, եւ անդ առցուք զգանձն մեր, որէ յարքայութիւնն, եւ այնպէս արարին սուրբքնամենայն։