Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Fiction  

ՅԿԱ. ՍԻՐԱՄԱՐԳ
(16H)

Դարձեալ անգոսանելի էաշխարհ, որպէս սիրամարգ հաւն. յորժամ տեսանէզգեղեցկութիւնն իւրեանց թեւոց, զուարճանա յինքն. լարէ զագին, փրէ զթեւքն` փքացեալ շրջի տեղաց տեղ։Իսկ յորժամ հայի յոտսն եւ տեսանէ զտգեղութիւնն իւր, խոնարհեցուցանէ զագին եւ ժողովէ զթեւքն եւ կծկի եւկորիգլուխ քայլէ:

Այսպէս մեղաւորք եւամբարիշտք, որ յղփացեալ են մարմնական ընչիւքս, ոչնկատեն եւ ոչ խոնարհին, թէ ուստի ունին. այլ զպատճառզանձինս եւ զիմաստութիւնս իւրեանց համարին. յաղագսայնորիկ աստ եւ անդ փքացեալ խրոխտալով շրջին ըստնմա, [թէ] շուրջանակի ամբարիշտք շրջին, եւ յետոյամօթ կրէ յԱստուծոյ եւ մարդկանէ։