ՎԿԱՅՈՒԹԻՒՆՔ
ԸՆԴԴԷՄ
ՆՈՑԱ
ՈՐՔ
ԱՍԵՆ
ԹԷ
ՏԷՐՆ
ՄԵՐ
ԶԳԱՌՆ
ՈՉ
ԵԿԵՐ
ՅԵՐԵԿՈՅԻՆ
ՀԻՆԳՇԱԲԹԻՆ
Յոհաննու
Ոսկեբերանի
ասացեալ`
Աւետարանին
մեկնութենէն.
Վասն
որոյ
ի
հին
զատկին
սկսանի.
զի
այն
յայսմ
աւրինակ
էր
եւ
երեկունն,
զի
ի
լրումն
ժամանակաց
եկն.
նախ
զհինն
կատարել,
եւ
ապա
նորոյս
սկիզբն
առնէ,
զի
այն
խափանելոց
էր:
Նորին`
այլուստ
Քանզի
յառաջ
եկեր
զգառն,
որ
ի
Մովսիսէ
անտի
գայր,
եւ
ապա
ետ
զմարմինն
եւ
զարիւն
աշակերտաց
իւրոց:
Զենոբայ
եպիսկոպոսի.
Եկեր
գառն
ճշմարիտ`
զգառն
խորհրդոյ.
եւ
ապա
ետ
զմարմին
իւր
աշակերտաց
իւրոց:
Մարութայի
Նփրկերտոյ
եպիսկոպոսի.
Որպէս
ի
սուրբ
պասքայն,
զի
նախ
եկեր
գառն
ստուերին
եւ
ապա
սկսաւ
ճաշակել
զհոգեւոր
զատիկն:
Նորին`
յետ
սակաւուց.
Եւ
յետ
ճաշակելոյ
ստուերական
գառինն,
ապա
աւրհնեաց
զհացն
եւ
ետ
նոցա,
ըստ
մեծին
Պաւղոսի
որ
ասէ,
թէ
Յետ
ընթրեացն
առ
Յիսուս
հաց,
գոհացաւ .
եւ
ըստ
սուրբ
աւետարանչին
որ
ասէ.
Յարեաւ
Յիսուս
[յ]ընթրեացն
եւ
զգեցաւ
զղենճակ
մի:
Ի
թղթէն
Ներսիսի
որ
առ
Մանիլ
թագաւորն.
Գառնն
ճշմարիտ
յորժամ
եկեր
զգառն
աւրինակին
եւ
զբաղարջն: