Սիրտ
իմ,
քեզ
խրատ
մի
տամ,
դու
լսէ.
Ալչաղ
եղիր,
քէֆբ
ղաբի
հաւանէ,
Հնազանդիր
մեծաւորին,
զինչ
ասէ,
Մի'
ասէր
աւալաքի,
կանճութ
հաւանէ:
Մէջ
աշխարհիս
քեզ
պէս
մարդիք
հազար
ին.
Չոպլուխ
կանեն
համ
մանտիլին,
հազարին,
Ուրախանան
մէկ-մէկի
հետ
հազարին,
Մէկ
մի
չկայ
վէր
աշխարհիս
հաւանէ:
Յառաջ
փառք
աստծոյ
յետին
երամին,
Դեկտեմբերի
ամիս
յետին
էր
ամին,
Ինչ
մարդ
յուսով
հասնի
սրբոց
երամին,
Մուրղու`
այն
է
թռչուն,
այնէ
հաւանէ:
Ոյզուն
ընկեր
կալն
ու
ցորեան
իւր
հալին,
Ղզմիշ
եղեր
սրտիս
քո
տան
իւր
հալին,
Մեծ
ու
պզտիկ,
աղքատ
ու
պայ
իւր
հալին,
Աստուած
արեր
սիրով
սրտով
հաւանէ:
Վարդան
Երէց,
ույմիշ
մի'
լէր
անգէտին,
Մի'
երդւիր
այն
երկրին
եւ
այն
գետին,
Ուրտեղ
ջուր
կայ,
կամուրճեղիր
այն
գետին,
Զխելքդ
ժողվէ
գլուխդ,
խելաց
հաւանէ: