Տաղեր

Սիրտ իմ, քեզ խրատ մի տամ, դու լսէ.
Ալչաղ եղիր, քէֆբ ղաբի հաւանէ,
Հնազանդիր մեծաւորին, զինչ ասէ,
Մի' ասէր աւալաքի, կանճութ հաւանէ:

Մէջ աշխարհիս քեզ պէս մարդիք հազար ին.
Չոպլուխ կանեն համ մանտիլին, հազարին,
Ուրախանան մէկ-մէկի հետ հազարին,
Մէկ մի չկայ վէր աշխարհիս հաւանէ:

Յառաջ փառք աստծոյ յետին երամին,
Դեկտեմբերի ամիս յետին էր ամին,
Ինչ մարդ յուսով հասնի սրբոց երամին,
Մուրղու` այն է թռչուն, այնէ հաւանէ:

Ոյզուն ընկեր կալն ու ցորեան իւր հալին,
Ղզմիշ եղեր սրտիս քո տան իւր հալին,
Մեծ ու պզտիկ, աղքատ ու պայ իւր հալին,
Աստուած արեր սիրով սրտով հաւանէ:

Վարդան Երէց, ույմիշ մի' լէր անգէտին,
Մի' երդւիր այն երկրին եւ այն գետին,
Ուրտեղ ջուր կայ, կամուրճեղիր այն գետին,
Զխելքդ ժողվէ գլուխդ, խելաց հաւանէ: