Երթամ
չի
կենամ
ի
հոս,
ուր
երթամ
հոն
ալ
չի
կենամ,
Երթամ
ի
Հոռոմն
ի
վայր,
վտարիմ
այլ
ըսկի
չի
գամ:
Թէ
գան
ու
զիմ
տեղն
ասեն,
նա
հեռու
եմ,
այլ
հեռանամ,
Թէ
գան
տիրամայրն
ասեն,
նա
զնճիլն
իմ
կտրեմ
ու
գամ:
Այնչափ
գամ
նստիմ
տեղինքս,
ասեմ
մեղայ
եւ
շատ
լամ,
Եւ
իմ
դառնացեալ
անձինս
եղուկ
ու
հազար
վայ
տամ:
Բազում
անօրէնութեանս
խոստովանիլ
կամենամ,
Եւ
իմ
չարաչար
մեղացս
զղջալով
շուտ
դարձ
գամ:
Բարեկամաց,
ընտանեաց
մեծ
ու
փոքրու
հաշտենամ,
Եւ
իմ
մեծամեծ
մեղացս
ազատիլ
թէ
թանամ:
Վերջք
ի
թոշակ
սրբութեան
հասանել
արժանանամ,
Եւ
իմ
ստեղծօղ
աստծուս
գոհութիւն
հազար
փառք
տամ:
Այնուհետեւ
նեղութիւնս
յետ
ձգելով
մոռանամ,
Աստուածային
հրամանաւ
գերեզմանիս
մօտենամ:
Մարդու
այլ
վատ
չասելով,
մոմի
նման
կակղանամ,
Հողու
հաւասար
նմանելով
կոխեն
ու
անցանեն
դուրանամ:
Յորժամ
զհոգիս
աւանդեմ,
մարմնով
սարսափմամբ
դողամ,
Լալագին
պաղատանօք
դէմ
առ
աստուած
ընթանամ:
Հանդերձ
հրեշտակօք
սրբովք
զհոգիս
իւր
տիրւոջն
տամ,
Խնդրեմ
անտես
չառնելով
խառնեալ
ընդ
արդարոցն
երամն:
Բազում
ժամանակ
հոգովս
աստուծոյ
հրամանին
կենամ,
Մինչ
ի
գալուստն
Քրիստոսի
սուրբ
տեսլեան
արժանանամ:
Իւր
յաջակողման
դասուն,
դասակից
առնէ
յարաժամ,
Յաւիտեանս
յաւիտեանից
ցնծամ,
բերկրիմ,
զուարճանամ:
Յորժամ
յողբերս
ասացի,
էր
իմ
հասակաս
80
ամ,
Հասուցանօղ
ստեղծողին
գոհանալով
շատ
փառք
տամ:
Ի
թուականիս
մեծ
հայոց
ՌՃԽ
յամ
Զձեզ
աղաչեմ
հա՛րք,
յեղբա՛րք,
կարդայք`
ինձ
ողորմիս
տայք: