Տաղեր

Այս թուղթս, որ Սեչով գրուի,
Տի երթայ ի Լովն հասնի,
Ի վանքն Հաճկատարի,
Ձեռն եղբօրն իմ հարազատի:

Բայց երթայ գիրս խնդալի,
Վազելով նման փայիկի,
Տանողն օրհնեալ լինի,
Աստծոյ բարուն հասանի:

Բայց չէ պարտ այս թուղթս բացուի,
Մինչեւ որ իւր տէրն հասնի,
Ի ձեռն վարդապետի,
Բանիբուն քաջ հռետորի:

Հետ այս նամակիս, եղբայր,
Աստուծոյ բարին առ քեզ հասնի,
Հազար երանի թղթիս,
Որ հետ քեզ մօտիկ կու խօսի:

Հասնի յարագ թուղթս բարով,
Ի քաղաքն շէն, որ է Լով,
Ի ձեռն եղբօրս առնելով,
Իւր անունն արհի գոլով:

Թուղթս որ կարդաս ձայնով,
Սիրտդ թող ցնծայ խնդալով,
Թէպէտ մեղաւոր եմ ես,
Թողութիւն արար դու սրտով: