Մահ
Ամիրգունա-խանին:
Յորժամ
գնաց
Թահմազ-բէկն
զօրօք
իւրովք`
եւ
ո'չ
հրամանաւ
Ղօռչի-բաշուն,
վասնորոյ
՚ի
խոր
խոցեցաւ
նա
մահու
չափ`
նախատինս
համարելով
ինքեան:
Եւ
սա
եւս
գրեաց
թուղթ
գանգատանաց
՚ի
Թահմազ-բէկէն,
եւ
պնդադեսպանիւ
առաքեաց
առ
Շահն:
Եւ
այնպէս
պատահեցաւ,
զի
երկոցունց
պնդադեսպանքն`
Ղօռչի-բաշուն
եւ
Թահմազ-բէկին`
՚ի
միում
աւուր
մտանել
առ
Շահն:
Եւ
իբրեւ
ընթերցաւ
թուղթն,
իմացաւ`
զի
Ղօռչի-բաշին
առ
նախանձու
է
գրեալ.
եւ
ո'չ
ընկալաւ
զասացեալսն
Ղօռչի-բաշուն:
Իսկ
Թահմազ-բէկինն
ընկալաւ
եւ
գովեաց
զնա:
Եւ
գրեաց
թուղթ
եւ
ետ
նոյն
պնդադեսպանին.
եւ
էր
պատճէն
այս:
Հրաման
է
՚ի
մերում
թագաւորութենէ
առ
քեզ
Թահմա'զ
բէկ,
զի
թէ
հայր
քո
մեռանի,
թաղեա'.
եւ
թէ
կեցցէ,
մի'
կացցէ
այդր,
կամ
գայցէ
առ
իս,
եւ
կամ
նստցէ
լռիկ.
եւ
դու
արա'
Խանութիւն:
Զայս
իբրեւ
լուաւ
Թահմազն,
իսկոյն
եսպան
զհայր
իւր:
Ոմանք
ասեն`
լարիւ
խեղդեաց,
ոմանք
ասեն`
եդ
բարձն
՚ի
վերայ
բերանոյն,
եւ
նստաւ
՚ի
վերայ
նորա,
եւ
շնչարգել
արար,
եւ
մեռաւ:
Եւ
ոմանք
ասեն,
իւրով
մահուամբն
մեռաւ
՚ի
խստութենէ
վիրին:
Քանզի
բժիշկք
ո'չ
կարացին
բուժել:
Վասնզի
որքա'ն
դեղ
դնէին,
վէրն
առաւելոյր,
եւ
՚ի
կսկծոյն
մեռաւ:
Թէ
այսպէս
եւ
թէ
այնպէս`
բարձաւ
՚ի
կենաց
քաջն
եւ
արին
Ամիրգունա-խան
խարտեաշ
առիւծն.
եւ
կալաւ
զտեղին`
որդի
նորա
Թահմազ
բէկն,
եւ
նստաւ
խան`
ծանր
իշխանութեամբ:
Բայց
տարակուսութիւն
է
ինձ
սակս
սորա.
քանզի
Առաքեալ
պատմագիր`
ասէ,
թէ`
յորժամ
խոցեցաւ
Ամիրգունա-խանն,
որդի
նորա
Թահմազ-բէկն
էր
առ
Շահն.
եւ
յորժամ
լուաւ
Շահն
զխոցիլն
Ամիրգունայ
խանին,
առաքեաց
զորդին
առ
հայրն,
զի
պահեսցէ
զերկիրն:
Իսկ
՚ի
լրոյ
համբաւոյն`
այն
էր`
զոր
գրեցաք,
քանզի
կարծեմ
համբաւն
յիրաւի
գոլ:
Վասնզի
ես
մանուկ
էի`
զի
ասէին,
ահա'
Թահմազն
եկն
՚ի
Վրացտանայ`
եւ
՚ի
Քրտացն`
զոր
ըմբռնեցին,
շղթայեալ
բերին
՚ի
Քանաքեռ
պահ
ետուն:
Եւ
մեզ
եւս
ետուն
ոմն
պահ
Լկիլկի
անուն,
որ
գիտէր
Հայերէն.
նա
պատմեաց
մեզ
վասն
պատերազմին:
