Կանոնք Սրբոյն Գրիգորի Պարթեւի…

ԿԱՆՈՆ ՍՐԲՈՅՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ՊԱՐԹԵՒԻ ԴԱՐՁԵԱԼ ՀԱՐՑՈՒՄՆ
ԵՒ ՊԱՏԱՍԽԱՆԻՔ

       1  Հարցումն. Ո՞վ է հայր մահու։
2  Պատասխանի. Նա­խանձ։

       3  Հարցումն. Ուստի՞ յայտ

       4  Պատասխանի. Յայսմանէ նախանձու բարսարկուին մահ եմուտ

       5  Հարցումն. Եւ ո՞վ է մայր

       6  Պատասխանի. Ագահութիւն որպէս ասեն Արմատ ամենայն չարեաց արծաթասիրութիւն

       7  Հարցումն. Ո՞վ է որ տանի ի կեանսն

       8  Պատասխանի. Հեզութիւն վասն որոյ ասէ Հոգին Սուրբ թէ Յո՞վ բնակեցայց եթէ ոչ ի հեզս եւ ի խոնարհս եւ որք դողան ի բանից

       9  Հարցումն. Եւ ո՞վ առիթ

       10  Պատասխանի. Լրբութիւն վասն որոյ ասեն Ոչ այսպէս ատեաց զանաւրէնն որչափ

       11  Հարցումն. Եթէ կարիցե՞ն կախարդք զբնութիւն արարածոց

       12  Պատասխանի. Եթէ հաստատել կարեն ապա եւ փոխել

       13  Հարցումն. Ահա բազում լուաք եթէ զմարդիկ փոխեն ի կերպարանս

       14  Պատասխանի. Ոչ ամենայն ինչ որ առ աչաւք է ճշմարտութիւն ասի որպէս եւ ոչ ստուեր մարդոյ մարդ ասի։ 15  Զնմանութիւն եւ զկերպարանս կարեն ցուցանել բայց ճշմարտութեամբ ոչ կարեն ցուցանել եւ ոչ փոխել զարարածս Արարչին զի որ արարն Նա միայն կարէ

       16  Հարցումն. Նա աւանիկ գիրք ցուցանեն թէ առնէին կախարդքն զոր ինչ Մովսէս

       17  Պատասխանի. Ընդ բարբառ բանի՞ցն նայիցիս թէ՞ ընդ ճշմարտութիւն իրացն թէ արդարեւ որպէս Մովսէսն առնէր ճշմարտութեամբ ոչ էր պարտ զՄովսիսի արարեալս առնել։ 18  Նա աւանիկ ճշմարտութիւնն զոչ ճշմարտութիւնն յայտ առնեն զի կանգնէր մի վիշապն եւ զբազում վիշապս կլանէր եւ ստուեր եւ նմանութիւն եւ տեղի անգամ ոչ երեւէր։ 19  Ապա մինչ ի կախարդքն դարձան հարուածքն կեղք ու խաղաւարտք յայտնի եղեւ ստութիւն նոցա եւ ի հարկէ խոստովան եղեն թէ ձեռն Աստուծոյ է։ 20  Բայց թէ կարող լեալ էին զյարուածսն ի Մովսէս եւ յԱհարովն

       21  Հարցումն. Մովսիսի ոչ կարէին առնել ինչ զի Աստուած ընդ նմա էր բայց մեղաւորաց կարեն առնել չար եւ բարի։

       22  Պատասխանի. Ոչ միայն մեղաւորաց չեն ձեռնհաս կախարդք բարւոյ եւ չարի այլ եւ ոչ անասնոց անմտից բայց զոր Աստուած մատնէ այլ առանց Աստուծոյ ոչ կարեն սպանանել զի ի Տեառնէ են ելք մահու։ 23  Սպասէ մեղաւորն արդարոյն այլ Տէր ծիծաղեսցի զնոքաւք եւ ոչ մատնէ զնա ի ձեռս նորա։ 24  Նա եւ ոչ ճնճղուկ անկանի յորոգայթ առանց հրամանի Հաւր ձերոյ որ յերկինս է զի ամենայն ինչ Նովաւ եղեւ եւ Նովաւ

       25  Հարցումն. Կայէն առանց Աստուծոյ սպան զԱբէլ եւ սպանողն Կայինի առանց Աստուծոյ սպան զԿայէն եւ Հերովդէս զՅովհաննէս եւ ամենայն արդարքն առանց Աստուծոյ մեռան

       26  Պատասխանի. Զի թէ լինի մարդ առանց Աստուծոյ եւ մեռանի։ 27  Ոչ պոռնկորդին Աստուծոյ հրամանաւն լինի եւ ոչ մեղաւորն Աստուծոյ հրամանաւն մեռուցանէ զարդարն այլ սատանայ է պատճառ չարեացն։ 28  Աստուած հրեշտակաց անքննելի է եւ անհասանելի ամենից զի որ քննէ զծով մեռանի։ 29  Լինելութեան պատճառ Աստուած է զի աւրհնեաց ի սկզբանէ զարդարն աճել եւ բազմանալ ի մերձենալ արուին յէգն Աստուծոյ հրաման կատարի լինի աճումն ըստ նախակարգ հրամանի Աստուծոյ։ 30  Աստուած է պատճառ լինելութեան եւ ոչ սատանայ որպէս ասէ Առանց Աստուծոյ եղեւ եւ ոչինչ։ 31  Սատանայ հրապուրանաց է պատճառ։ 32  Նոյնպէս եւ մահու հրաման յԱստուծոյ է Յորում աւուր ուտիցես մեռցիս եկեր եւ

       33  Եկն Քրիստոս եւ եսպան զմահ եւ կենագործեաց զմարդիկ։ 34  Ինքն Քրիստոս Իւրով կամաւքն մեռաւ յանաւրինացն եւ արդարոցն թոյլ ետ մեռանիլ յամբարշտացն զի ուրախասցին յարքայութեանն որպէս եւ գրեալ է Ընդ Քրիստոսի մեռանին ընդ Նմին եւ

       35  Արդ այնք որք զԱստուծոյ փառս եւ զպատիւ արարչութեանն սատանայի տան ի հուր գեհենի է ժառանգութիւն

       36  Հարցումն. Եթէ կարիցե՞ն կախարդք որդիս տալ ամլոց եւ զմէջ ստնտուկս իմա՛ զմէջ սկնդուկս բարի

       37  Պատասխանի. Ամլութեան բազում պատճառք են այն զոր Աստուած արգելեալ է չէ ոք որ նմա ձեռնհաս կարէ լինել ոչ կախարդ եւ ոչ բժիշկ։ 38  Բայց եթէ պատճառք ցաւոց ինչ իցէ զայն կարող են եւ բժիշկք ուղղել Աստուծոյ ազդեցութեամբն դեղովք։ 39  Այլ առանց Աստուծոյ թէ եւ ամենայն բժիշկք եւ կախարդք ժողովէին ոչ կարէին Սառայի որդիս տալ։ 40  Զոր ձեռն վերնոյն փակեալ է չէ ոք որ

       41  Հարցումն Դիւահարութեան պատճառ ի՞նչ է

       42  Պատասխանի. Վասն հպարտութեան մարդկան լինի զի որդի որ մտավարժ է եւ իմաստուն գան ոչ ըմպէ իսկ որ անմիտ է հանապազ գանալից

       43  Հարցումն. Մեղաւորք վասն մեղաց տանջին իսկ տղայոց անմեղաց զի՞ տիրիցեն

       44  Պատասխանի. Զամենայն մարդ յորդեգրութիւն կոչէ Աստուած որպէս զԻսրաէլն Նա է որդի իմ անդրանիկ Իսրաէլ եւ Որդիս ծնայ եւ բարձրացուցի։ 45  Արդ եթէ փակեալքն ընդ աւրինաւք որդիք կոչին որչափ եւս առաւել ազատեալքս զոր(ոց ասէ իսկ Ետ նոցա իշխանութիւն որդիս Աստուծոյ

       46  Արդ զի իբրեւ յորդիս մատուցեալ է ի մեզ Աստուած առ երբեմն խրատել հարկանէ զանասունս մեր երբեմն զանդաստան եւ զայգիս մեր զի հայելով ընդ այն ի միտ առցուք մտանել ընդ լծով երկեղի ծառայել Տեառն։ 47  Ապա մինչ այսու եւս ոչ խրատիմք ի մեզ առաքէ տանջանս պէս պէս ցաւոց եւ խեղութեամբ մատնէ եւ դիւաց զտղայս մեր զի ի միտ առցուք թէ Արդարն հազիւ կեցցէ իսկ ամբարիշտն ո՞ւր

       48  Եւ տղայոցն յայն սակս պատահի այն զի մի՛ արդարն ի բարիս գործելոյ դադարեսցէ եւ մի՛ մեղաւորն ի մեղս յամել կարասցէ։ 49  Եւ չէ այսմ պարտական այլ չար գործք մարդկան բարկացուցանեն զԱստուած եւ այնպիսի ցասմամբ մատնէ զտղայս մեր դիւաց։ 50  Զի որպէս այլոց հաւատովք բժշկեաց զանդամալոյծն եւ շնորհեաց նմա թողութիւն մեղաց նոյնպէս եւ այլովք տանջանաւք ածէ յերկիւղ զբազումս է զի անմեղ տղայովք եւ է զի մեղուցելովք որպէս եւ Ինքն միայն գիտէ Բարերարն։ 51  Եւ ոչ եթէ ի դատապարտութիւն ինչ մարդոյն ոգոյն լինի տանջումն դիւաց այլ առաւել յարգահատութիւն մանաւանդ թէ անմեղ ոք իցէ եւ վասն այլոյ երկեղի ի միտսն արկանել մատնի յայնպիսի տանջանսն զոր իբրեւ զմտրակ կախեալ ի տան իշխանին զարհուրեցուցեալ զտեսաւղսն նոյնպէս եւ տղայոցն լլկանսն ի զղջումն ածէ

       52  Այլ ասեն կախարդք յղեն զդեւսն եւ հանեն։ 53  Կախարդք զդեւս ոչ կարեն հանել Տէրն ասաց Սատանայ զսատանայ ոչ հանէ։ 54  Մարդ որ զԱստուած թողու զսրբութիւն զպահս զաղաւթս եւ ի դիւթս եւ ի կախարդս ապաւինի եւ քակէ զյոյսն յԱստուծոյ թոյլ տայ Քրիստոս դիւաց բնակիլ ի նմա եւ տանջել զնա եւ պահանջել զոգի նորա եւ տանել ի դժոխս որպէս զոգիս անաւրինացն։ 55  Կախարդք դիւաց բագինք են եւ չեն համարեալ ի քրիստոնեայս։ 56  Ոչ զոք ի կախարդաց կարես տեսանել անցաւս եւ անդեւս։ 57  Նա եւ տեսանեմք զկախարդսն միշտ լլկեալ ի դիւացն եւ մանաւանդ մոլիքն զի նախ ինքեանք մոլին եւ դիւահարին ի դիւացն կատաղութենէ եւ խոստանան տալ բժշկութիւն յուսացելոցն ի նոսա բայց ոչ են ձեռնհաս զի ի ձեռս Աստուծոյ է ամենայն որպէս ասաց մարգարէիւն Ես սպանանեմ եւ Ես

       58  Ոչ իշխէ սատանայ ի մարդ մտանել բայց հրամանաւն Աստուծոյ եւ ոչ լոկ ի մարդ այլ եւ ոչ ի զեռունս։ 59  Բայց փորձիչ ետ Աստուած զսատանայ եւ փորձէ նովաւ որպէս ասաց մարգարէիւն Ա՛րկ արծաթ ի բովս եթէ փորձ իցէ։ 60  Որպէս վասն նոցա փորձեցաւ Քրիստոս ի սատանայէ եւ ձեզ պատուիրեաց Քրիստոս յաղաւթս կալ չմտանել ի փորձութիւն այլ եւ զմեղսն համբերողս այլ զի պատերազմասէր է չարն եւ խնդրէ կորուսանել զամենայն Քրիստոս ասաց Խնդրեաց սատանայ մաղել զձեզ ըստ խնդրելոյն սատանայի ետ զնոսա ի փորձութիւն։ 61  Եւ իշխանութեամբն զոր առեալ էին ի Քրիստոսէ գնացին ի վերայ իժի եւ քարբի եւ կոխեցին եւ հարին

       62  Եւ ընդդէմ Յովբայ պարգեւաբաշխ եղեւ սատանայ յասելն Աստուծոյ ցսատանայ Նայեցար ընդ Յովբ եւ ետ զնա եւ զորդիս նորա եւ զստացուածս նորա։ 63  Ետ յաղթութիւն Յովբայ վասն արդարութեանն հար զչարն եւ յաղթեաց նմա եւ

       64  Այլ Աստուած տայ ի փորձութիւն զամենայն ոք վկայէ Մկրտիչն ասէ Գայ այլ զկնի իմ Որոյ հեծանոցն ի ձեռին Իւր սրբել զկալ Իւր եւ ժողովել զցորեանն յշտեմարանս եւ զյարդն այրեսցէ անշէջ հրով։ 65  Յայտ արար համառաւտ թէ որպէս շեղջ կալոյ առանց հողմածին աւդոյ չսրբի նոյնպէս եւ մարդ առանց յաղթելոյ սատանայի ոչ կարէ մտանել

       66  Եւ զէնք սատանայական պատերազմի այս են կախարդութիւնք թովչութիւն դիւթութիւն ատեղագիտութիւն եւ նմանք նոցին։ 67  Զոր ասէ Մեղս մահու չափ այս են հայհոյութիւնք։ 68  Ամենայն մեղաց թողութիւն կայ ապաշխարութեամբ բայց վասն սորա համառաւտ վճիռ ետ Տէրն մեր Քրիստոս Որ զՀոգին Սուրբ հայհոյէ մի՛ թողցի նմա։ 69  Վասն այսորիկ ասէ Մի՛ թողցի զի ոչ լինի արժանի ապաշխարութեան որպէս հովիւ զի թափէ զոչխար ի գազանէ եւ տեսանէ պատառեալ զորովայնն թողու զգէշն ի գազանն եւ ի բաց գնայ նոյնպէս անտես առնէ հովիւն Քրիստոս եւ թողու զհայհոյիչ Հոգւոյն Սրբոյ։ 70  Վասն որոյ ասէ առաքեալ Կամակար մտաւք եթէ յանցանիցեմք յետ ընդունելութեան գիտութեան այնուհետեւ անաւգուտ է վասն մեղաց պատարագ։ 71  Եւ ամենայն ոք որ քրիստոնեայ է եւ լուսաւորեալ է յաւազանէն Հոգւովն Սրբով եւ ապստամբ է յԱստուծոյ ի ձեռս է սատանայի եւ հալածական առնէ զՍուրբ Հոգին յինքենէ եւ դիւաւք վարի եւ պէս պէս հմայիւք եւ կախարդութեամբ այնպիսին չլինի ապաշխարութեան արժանի եւ չտայ նմա սատանայ թոյլ ապաշխարել։ 72  Վասն այնորիկ գրեցան թէ Են մեղք որ մեղք են եւ է որ մահու չափ

       73  Ըստ որում եւ Վասն Յուդայի ասաց Քրիստոս թէ Մինդ ի ձէնջ սատանայ է եւ թէպէտ եւ գողութեամբն ջանացաւ սատանայ առնել զնա բագին սակայն առանց Քրիստոսի ոչ կարաց մտանել այլ յորժամ ետ զպատառն եւ ասէ Արա՛ զինչ առնելոց ես։ 74  Յետ տալոյն զպատառն ապա եմուտ ի նա սատանայ։ 75  Եւ դիւահարք իսկ որ տանջէին ի դիւաց թէ ոչ պահպանող զաւրութեանցն պահէր չարաչար ախտիւն խեղդէին զնոսա։ 76  Այլ ոչ լոկ զդիւահարսն այլ եւ զիւրեանց իսկ պաշտաւնեայսն թէ ոչ Աստուծոյ ահն պահէր ազգի ազգի խեղդութեամբք խեղդէին բայց չեն ձեռնհաս եւ մտաբերել

       77  Հարցումն. Ծնունդք են դիւաց եւ մահ աճեն եւ

       78  Պատասխանի. Նախ զայն տեսցուք թէ գո՞ն այլ արարածք բանաւորք քան զհրեշտակս եւ զմարդիկ եւ զդեւս եւ ապա եկեսցուք յայն թէ իցէ՞ն դիւաց կէս մարմնաւորք եւ կէս անմարմինք։ 79  Զի չեն այլ արարածք բանաւորք քան զերեք ջոկ յԱստուածային Գրոց եւ ի բնութենէ արարածոց յայտ է։ 80  Թէպէտ եւ ասեն յուշկապարիկք եւ համբարուք եւ պարիկք եւ պայք ըստ կարծեալ մտաց մարդկան ասին եւ ոչ ըստ բնութեան զի դիւաց է կերպարանս ցուցանել եւ մարդիկ զկերպարանս անուանադրեն որպէս յորժամ քաղաքք եւ գեւղք աւերեսցին եւ անդ դեւք բնակեսցեն եւ կերպս կերպս զանձինս ցուցանիցեն եւ մարդկան ըստ կերպի երեւման անուանս եդեալ կոչեն զոմն յուշկապարիկ զոմն համբարու։ 81  Նոյնպէս եւ գրոց զանուանս նոցա առ ի նշանակելոյ զսաստկութիւն աւերածի աշխարհի յուշկապարկաց ասեն բնակել յաւերակս զի ի յոյն լեզուն յուշկապարիկն իշացուլ

       82  Արդ ցուցանե՞ն եթէ գտանի իշացուլք ի Բաբելովն ուրեմն յայտ է թէ լոկ անուանք են եւ ոչ տեսակք եւ գիրք ըստ սովորութեան մարդկան խաւսից անուանեցին զդեւս որ յաւերակսն Բաբելովնի բնակեալ են։ 83  Եւ նոյն ազդեցութեամբ դիւացն բարբանջեն մարդիկ զծովացուլն ի կուսէ իմա՛ ի կովէ ասեն ելեալ եւ զպայն ի գետոյ եւ զառալէզն ի շանէ եւ զխանդիռն ի յիշոյ եւ նահանգն ի ձիոյ։ 84  Եւ այս ոչ եթէ տեսակք ինչ այլ անուանք եւ եթ են հեթանոսական կռապաշտիցն։ 85  Զի որք զդեւսն պաշտէին ի դիւացն հաջէին իբրեւ զշուն եւ նոյն մոլորութեան սովորութիւն կալաւ զերկիր։ 86  Եւ ոչ ի քրիստոնէից դարձան ի բաց ի դիւապաշտ մոլեգնութենէ եւ ոչ ոք էր յառաջնորդաց որ հովուէր ըստ քարոզութեան Աւետարանին։ 87  Զայս զիարդ ոչ իմանայ թէ ի մարմնաւորէ աներեւոյթ ոչ ինչ ելանէ եւ յաներեւութէն մարմնաւոր ինչ։ 88  Ոչ երբէք ի մարդկանէ ելեալ պայն զորմէ ասեն թէ երես ածէ եւ ոչ ի կովուց ծովացուլ եւ ի ծովակի բնակեալ։ 89  Զի ցամաքային մարմնաւորի ոչ ինչ է հնար ի ջուրս բնակիլ եւ ոչ ջրայնոյ ի ցամաքի եւ ոչ իշխան իմա՛ ի շանէ ինչ եղեալ թէ ընդ աներեւոյթ զաւրութիւնս կայցէ եւ զոր շլեզն կոչեն թէ զվիրաւորս պատերազմի լիզեն եւ ողջանան այն բարբաջանք հեթանոսաց են եւ պառաւանց առասպելք մանաւանդ թէ դիւաց իմն

       90  Այլ վիճեալ պնդին թէ եւ մերումն զծովացլու ձայն հանապազ լսեմք եւ ոմն թէ զպայն իմ իսկ աչաւք տեսեալ է եւ ոմն զի զառալէզն իմ իսկ տեսեալ է լիզելով։ 91  Եւ այսպէս յամառին որպէս հեթանոսս եւ զայն ոչ իմանան թէ դեւք լինին ի կերպարանս եւ հանեն ձայն ահագին։ 92  Եւ առաքեալ(ն ասէ Սատանայ կերպարանի ի հրեշտակ լուսոյ որչափ առաւել եւս յանասնոց կերպարանս ի զարհուրեցուցանել զմարդիկ։ 93  Ոչ այդպէս ասէն այլ յառաջին ժամանակսն զխոցս պատերազմին ողջացուցին լեզուովն։ 94  Անմի՛տ արդ զի՞ չբժշկեն ո՞չ նոյն պատերազմունք եւ արդ են։ 95  Ասեն յայնժամ դիցազունք էին։ 96  Արժա՞ն է քրիստոնէից այնպէս խաւսել։ 97  Զի՞նչ իցեն դիցազունքն անմարմի՞նք են թէ՞ մարմնաւորք։ 98  Յայտ է թէ մարմնաւոր մարդիկ զմարդկան ուրուականս ի պաշտաւն առեալ դիս անուանեցին։ 99  Ապա եթէ անմարմինք էին յայտ է թէ անմարմնոյն չէ մարթ թէ ընդ կանայս ամուսնանալ։ 100  Զի թէ այնմ հնար էր ծնուցանել բայց ոչ էր հնար զի որ անմարմինն է նոյն եւ անսերմն է զի սերմ մարմնաւորաց է եւ ոչ անմարմնոց։ 101  Զի որպէս ոչ գոյ ծնունդ դիւաց նոյնպէս ոչ գոյ մահ թէպէտ եւ անմահ Աստուածութիւնն է սակայն անմահութիւն շնորհեաց հրեշտակաց եւ որդւոց իմա՛ հոգւոց մարդկան։ 102  Եւ դիւաց ոչ աճումն ունի եւ ոչ ծախումն բայց մարդկան է աճումն ամուսնութեամբ եւ մեռանիլ վասն պատուիրանազանցութեան մարմնով եւ ոչ հոգւով։ 103  Եւ այլ արարած ոչ գոյ որով կերպարանել կարէ ոչ վիշապ եւ ոչ այլ ոք բայց հրեշտակք եւ

       104  Հարցումն. Քաջք աներեւոյթ արարածք են Աստուծոյ զպատերազմունս նոքա հարկանեն զորս երէից նոքա հարկանեն եւ զարմտիս կալոց նոքա կրեն եւ զգինիս ի հնձանաց որպէս վիշապք զտոհմականս անդէոց

       105  Պատասխանի. Այսպիսի յիմարութեամբ լցեալ է երկիր։ 106  Մի՞թէ մարթ իցէ զայսպիսիսն քրիստոնեայ ասել։ 107  Ոչ քաջ լեալ է երբէք եւ ոչ վիշապ։ 108  Վիշապ բառ է որ ինչ մեծ է յերկրի վիշապ ասի ըստ Գրոց թէ Դու փշրեցեր զգլուխ վիշապին ի վերայ ջուրց որպէս մարդ մեծանձն եւ յաղթանդամ սկայ

       109  Հարցումն. Ասեն քաջաց եւ վիշապաց տեարք իմա տաճարք են ի լերինս բարձունս եւ բնակութիւնք եւ զԱղեքսանդր կապեալ ունին ի Հռոմ եւ զԱրտաւանդ ի Մասիս եւ զԱրուանդ ի գետս եւ ի

       110  Պատասխանի. Յորդւոց մարդկան կենդանի են Ենովք եւ Եղիայ այլ ամենեցուն զմահ ճաշակեալ է։ 111  Բայց մոլորութիւն դիւաց խաբեաց զդիցապաշտս Հայոց թէ զԱրտաւազդ զոմն արգելեալ է վիշապաց ի Մասիս եւ է կենդանի եւ նա ելանելոց է եւ զաշխարհ ունելոց։ 112  Եւ ուրումն յանմիտ իշխանաց Հայոց հարցեալ զղձապատումն հմաւորականս թէ ե՞րբ լինիցի Արտաւազդայ գալ ելանել ի կապանաց եւ նոցա ասացեալ եթէ ոչ կամիս զելանելն նորա հրաման տուր ընդ ամենայն աշխարհս Հայոց դարբնաց որ աւր նաւասարդի է ամենայն դարբին կռանաւ կոփէ ի վերայ սալի իւրոյ եւ երկաթք Արտաւազդայ անդրէն հաստատին։ 113  Զնոյն հրաման կատարեն այժմ ամենայն դարբին կոփէ կռանաւ իւրոյ ի վերայ

       114  Սոյնպէս մեծացուցանէ սատանայ առ աչաւք զվիշապն զի յորժամ ահագինք երեւեցին առցեն զնա ի պաշտաւն թէ նահանգ ինչ իցէ գետոց կամ շահապէտ է։ 115  Յետ կարծեցուցանելոյն ինքն կերպարանի ստուերաձեւ երեւմամբ ահեղաձեւ տեսիլ եւ զարհուրեցուցանել կերպարանի կամ վիշապ կամ նահանգ կամ շահապետ զի այնու զմարդիկ յԱրարչէն ապստամբեցուսցէ։ 116  Զի թէ էր նահանգ մարմնաւոր ոչ երբեմն կնոջ պէս ցուլ անուն անուանին ոչ մերթ մարդ երեւէր եւ մերթ աւձ որով զաւձապաշտութիւն հնարեցաւ մուծանել յաշխարհս։ 117  Նոյնպէս եւ վիշապն ոչ միանգամ վիշապ երեւէր մերթ աւձ միանգամ մարդ որպէս ցուցաքն։ 118  Իսկ թէ մարմնաւոր ինչ է ապա փոխի ոչ այլ թէ ի կալս ջորի ոք երեւին եւ աներեւութանան եւ ի դաշտս երագազգ ձգին եւ ընթանան զհետ երէոց դեւք կերպարանին առ ի մոլորեցուցանելոյ