Քերթուածներ

ՏԱՊԱՆԱԳԻՐ ՄՕՐ ՎԱՂԱՄԵՌԻԿ

Ըզցուրտ  աճիւնովք,  զոր  կափուցանէ
Վիմիդ մահարձան,
Առաքինութիւն եւ գութ մայրամած
Դառնաղէտ սըգան:
Համայն վըշտակիր բնութեան դընի աստ,
Առատագութ  մայր,
Զոր ի ծաղկախիտ ի տես ոստաքանց
Սեաւն  օրհաս  եհար:
Այրին  եւ  տընանկ  յորձեռանդն  արտօսր
Հեղղուն  զոսկերօք,
Եւ  անգամ  մահ  ժանտ  փըշրեսցէ  զմանգաղն
Առ  դառն  այս  շիրմօք:       
Եկա՛յք,  տառապեալք,  որդիք  սըգաւորք,
Ի  յողբոց  նըւագ,
Շուրջ  ըզդամբանաւ նորա պարաւոր
Բոլորել  պըսակ:
Եւ դուք, մանկըտի, որք ի նըմանէն
Որբացեալք,  լըքեալ,
Եւ  դեռաբուսիկք մայրական գըթոյն
Կայք  անակընկալ,
Թէ  ըզսիրայեղց  համբոյր  մայրենին
Ածէք  դուք  զուշով,
Կամ  ըզգուշաւոր  եւ  ըզժիր  խընամս
Եւ  զծոցն  անվըրդով:
Եկա՛յք  եւ  դուք,  շուրջ  ըզսիզուտ  շիրմաւն
Ի քուճս  անկանել,
Ըզմատաղ  ծըղիս  մարզեալ  ի  յերկինս
Անդր  ըզնա  մաղթել:
Զակն  եւ  ձեզ  ունի  անտուստ  յերկնաւոր
Պերճ  անդաստակաց,
Զերթ թըռչուն,  որ  զաչս ի բունիկ  դընէ
Ի  ճախրելն  ի  բաց: