Քերթուածներ

ԱՌ ԳՈՀԱՐԻԿ

Ո՞վ է պզտիկն այն աղջիկ,
Սիրուն աղւոր եւ փափկիկ,
Սեւ մազերով, սեւ աչքով,
Ինքը բոլոր խատուտիկ.
Ո՜հ, այն աղջիկ
Է Գոհարիկ։

Երբոր իջնայ պարտէզիկ,
Քաղել ըզվարդ կամ յասմիկ,
Դու չես կրնար որոշել
Ո՞վ է վարդ, ո՞վ Գոհարիկ.
Ո՜հ, այն աղջիկ
Է Գոհարիկ

Երբոր թըռչուն ճըւճըւայ,
Երբոր վառեակ կըտկըտայ,
Դու չես գիտեր թըռչո՞ւնն է
Չէ նէ Գոհա՞ր, որ ձայն տայ.
Ո՜հ, այն աղջիկ
Է Գոհարիկ։

Գոհարիկն է այն ծաղիկ,
Գոհարիկն է այն թռչնիկ
Որ այս տողիս փոխարէն
Ինծի տըւաւ մէկ պաչիկ.
Ո՜հ, այն աղջիկ
Է Գոհարիկ։

Ո՞վ է պզտիկ այն աղջիկ
Անհընազանդ, չարաճճիկ,
Որ շատ անգամ տունին մէջ
Յարուցանէ փոթորիկ.
Չէ՛, այն աղջիկ
Չէ Գոհարիկ։

ԵՐԳ

Անոյշ, աշխոյժ կերպարան,
Շնորհաց սիրոյ բնակարան.
Բարքով հեզիկ աղաւնի,
Խօսքըն մընչիւն գեղանի.
Ո՞վ է արդեօք, թո՛ղ զրուցեն. -
Եւփիմէն:

Այն երեսէն հուր ելաւ,
Այն աչքերէն նետ թըռաւ.
Չեմ դիմանար բիւր ցաւոց,
Զանփորձ հասակս ծախէ բոց.
Ո՞վ զիս զարկաւ, թո՛ղ զրուցեն. -
Եւփիմէն:

Ո՜վ երջանիկ Իւսկիւտար,
Ըզքեզ ա՛լ թող չեմ ի տար.
Այնպէս քեզի կապուեցայ,
Բաժնըւելու ճար չըկայ.
Ո՞վ զիս բըռնեց, թո՛ղ զրուցեն. -
Եւփիմէն։