ԺԵ.
Եւ
եղեւ
իբրեւ
ընթերցան
զթուղթն
հրամանաց
հրովարտակին
այնորիկ՝
հրաման
տայր
թագաւորն
մեծաւ ,
զի
զամենայն
տեղիս
իւրոյ
քննայոյզ
խնդրեսցեն։
2
Վաղվաղակի
դեսպանս
արձակէր
ընդ
կողմանս
կողմանս
զի
ուր
եւ
գտցեն՝
ի
մէջ
ածցեն
վաղվաղակի.
եւ
որ
զնոսա՝
մեծամեծ
պարգեւս
հատուցանել
խոստանայր։
Մինչդեռ
յայն
յոյզ
էին
սահմանացն
Հայոց՝
սուրբ
այնոքիկ
եկեալ
ղաւղեալ
էին
յարքայական ,
ի
նմին
ի
։
4
Եւ
յետ
սակաւ
ինչ
աւուրցն
վաղվաղակի
ի
մէջ
եկեալ
իրքն
։
Այլ
ոչ
իսկ
էր
պարտ
թագչել
առաքինութեան,
եւ
ոչ
լուսոյ
ճրագին
ընդ
ծածկել,
եւ
ոչ
ի
աներեւոյթ
լինել.
այլ
ի
վերայ
աշտանակացն
ոսկւոց ,
եւ
ոսկւովք
ճրագարանաւք
պարարտութեան ,
՝
վառեալ
զլոյսն .
որպէս
եւ
ինքեանք
իսկ
յառաջին
աղաչէին.
որպէս
եւ
Տէրն
իսկ
ասէր
առ
սիրելիսն,
թէ
Տեսցեն
ձեր
բարիս,
եւ
ձեր
որ
յերկինս
։
6
Տեսանե՞ս
զի
վասն
բարութեան
ճշմարիտ
Որդին
Աստուծոյ
ոչ
գարշի
տալ
զիւր
։
7
Որ
Որդի
է՝
անվեհեր
մատուցանէ
զիւր
պատուիրանապահսն
յիւր
բնութիւնն.
բայց
միայն
ոք
իցէ
որ
պահիցէ
զբանս
նորա՝
իբրեւ
զմարգարիտ
պատուական
գտեալ ,
եւ
զգուշացեալ
լինի
նմա՝
առեալ
զնշան ,
զպսակն
եւ
մատուցանի։
8
Որպէս
երեւեալ
առաջի
հեթանոսաց
Հայաստան
ակամայ,
իսկ
առ
լցին
զտիեզերս։
9
Արդ՝
գտեալ
լինէին
նոքա
ի
։
10
Քանզի
իբրեւ
եկին
հրովարտակացն
ի
մեծ
թագաւորէն
Յունաց
առ
Տրդատ
Հայոց
Մեծաց՝
ոչ
սակաւ
ինչ
խռովութիւն
եղեւ
ի
մէջ
աշխարհին
Հայոց .
զի
պահէին
զամենայն
անցս
զամենայն .
ի
կողմանս
կողմանս
յուզախնդիրք
ելեալ
քննէին։
Իսկ
տեսեալ՝
պատմեաց
։
իբրեւ
իրքն
հռչակեցան
զնոցանէն՝
ապա
աւուրս
երկուս
արարեալ՝
տուեալ
պահել
զնոսա
անդէն
ուր
հետեւակ
զաւրուն.
ապա
յետ
երկուց
աւուրցն
հռչակեալ
զանազան
Հռիփսիմեայ
ի
բազմամբոխ
հրապարակացն .
ամենայն
այր
առ
այր
եւ
մարդ
առ
մարդ
զարմացումն
։
Իսկ
ի
գեղոյ
նորա
կուտեալ
յեղեալ .
նա
եւ
եւ
ընթացեալք
ի
տեսանել՝
զմիմեամբք
ելանէին։
եւ ,
հանդերձ,
ի
վերայ,
առ
պակշոտ
ցոփութեան ,
այլանդակ
մտացն
։
15
Իսկ
իբրեւ
գիտացին
զանմիտ
եւ
մարդկանն ,
կականաբարձ ,
զձեռս
լի
աղաւթիւք
յերկինս
համբառնային,
խնդրել
զփրկութիւն
յամենազաւր
յամենակալ ,
որ
յառաջին
նուագին
ապրեցոյց
զնոսա
յանաւրէն .
զի
նոյն
տացէ
նոցա
զմարտին ,
զհաւատոցն
լուսաւորութիւն.
եւ
զերեսս
իւրեանց
պատեալ՝
դնէին
յերկիր ,
յամաւթոյ ,
որ
ժողովեալն
ի
։
ապա
յետ
այսորիկ
տեսողացն,
որ
մտերիմքն
էին
եկեալն
էին
ի
տեսիլ
նորա,
եւ
առաջի
թագաւորին։
17
Իսկ
ի
միւսում
աւուրն
ընդ
այգն
ընդ
առաւաւտն,
եւս
վաղագոյն,
հրաման
ելեալ
ի
թագաւորէ
անտի,
զի
զերանելին
տանել
յարքունիս,
եւ
զսուրբն
Գայիանէ
անդէն
պահել
պարկեշտաժողով
ընկերաւքն
հանդերձ։
18
Եւ
վաղվաղակի
սպասաւորաւք
հանդերձ
հասուցանէին
առ
դուրս
հնձանին,
ուր
էին
նոցա
արտաքոյ
քաղաքին։
19
Նա
եւ
ազնիւս ,
եւ
երեւելիս
նմա
յարքունուստ,
զի ,
եւ
պատուով
մտցէ
ի
քաղաքն
եւ
յանդիման
լիցի
թագաւորին.
քանզի
չեւ
էր
տեսեալ
զնա՝
խորհեցաւ
կին
զնա,
որ
նորա։
20
Արդ՝
իբրեւ
ետես
Գայիանէ՝
խաւսել
սկսաւ
առ
սանն
իւր
եւ
այսպէս.
«Յիշեա՛,
որդեակ
իմ
զի
թողեր
լքեր
զմեծապատիւ
շքեղաշուք
ոսկիակուռ
զաթոռն
քո
հայրենի,
զծիրանեաց ,
եւ
ցանկացար
անանց
ճառագայթարձակ
լուսոյ
թագաւորութեանն
Քրիստոսի,
որ
է
արարիչ
եւ
կեցուցիչ
եւ
նորոգիչ
եւ
խոստացեալ
պահէ
զանպատում
բարիսն
իւրոցն
։
21
Եւ
դու,
որդեակ,
անարգեցեր
քոյոյ .
արդ՝
զիա՞րդ
արդեաւք
դու
սրբութեանդ
կերակուր
շանց
յայսմիկ
ի
։
Քա՛ւ
քեզ, ,
լինիցի
այդպէս.
այլ
ընկալցի
զմեզ
քեւ
հանդերձ
այն՝
որ
առաջնորդեաց
մեզ
ի
մանկութենէ
մերմէ
մինչեւ
յաւրս
յայս
եւ
ի
ժամս
յայս,
յորում
հասեալ
»։
իբրեւ
ետես
սուրբն
զայն
ամենայն ,
եւ
զոր
ի
իւրմէ՝
վառեցաւ
իբրեւ
զինու
Հոգւոյն
զաւրութեամբ
Տեառն
իւրոյ.
զի
էր
զհաւատս
մանկութեան
իբրեւ
զրահիւք.
ճչեաց
մեծաձայն
ուժով
եւ
տարածեաց
իւր
ի
նմանութիւն ,
սկսաւ
ասել
մեծաձայն
այսպէս.
«Տէր
ամենակալ,
որ
հաստատեցեր
ի
ձեռն
քոյ
միածնի
եւ
սիրելւոյ,
եւ
կազմեցեր
երեւելի
եւ
աներեւոյթ
արարածոց
ի
ձեռն
Հոգւոյդ
սրբոյ
դու
ես
որ
յոչնչէ
զամենայն
յէութիւն
յաւրինեցեր,
քոյով
վարին
զաւրութիւնք
երեւելիք
եւ
աներեւոյթք,
որ
յերկինս
եւ
յերկրի,
ի
ծովու
եւ
ի
ցամաքի։
24
Քանզի
դու ,
Տէր,
ջուրց
պղծալից
մարդիկ
ութերորդ
դարուն,
եւ
փրկեցեր
զսիրելին
քո ,
որ
պահեաց
բանի
քոյ,
եւ
խաչանման
փայտիւն
ի
ջուրցն
հեղեղէ։
25
Որ
յայնժամ
աւրինակաւ
խաչին
՝
այժմ
արա՛
խաչիդ
քոյ
յոր
ելեր
եւ
հեղեր
զարիւն
քո
ի
բժշկութիւն
ցաւոց
մերոց։
26
Որ
պահեցեր
ի
մէջ
ամբարիշտ
ազգացն
Քանանացւոց.
որ
յամաւթոյ
պղծութենէ
ապրեցուցեր
զաղախին
քո
զՍառա.
որ
գթացար
ծառայ
քո,
եւ
քո
յանաւրէն
Փղշտացւոց
անտի,
մի՛
թողուր
զմեզ
ի
ձեռաց
վասն
անուանդ
քոյ.
որ
ուսուցեր,
վարդապետեցեր
ետուր
քո
ի
մեր,
զի
այնու
ապրել
մարթասցուք
յորոգայթից ,
եւ
ասես
Անուն
իմ
ի
վերայ
ձեր
կոչեցեալ ,
եւ
դուք
տաճար
Աստուածութեան .
եւ
ասես,
Զանուն
իմ
սուրբ
առնիջիք
ի
սիրտս .
եւ
ի
մտի՝
խնդրել
ի
քէն
եւ
ասել
Սուրբ
եղիցի
անուն
ի
վերայ
մեր՝
զոր
խնդրեմք
ի
քէն.
ահա
չարք
պղծել
զանուն
սուրբ
քո
որ
ի
վերայ
մեր
է,
եւ
զտաճար
անուանդ .
զի
թէպէտ
եւ
մեք
եւ
եմք՝
սակայն
դու, ,
զանձինս
յանարժան
խայտառականացս։
27
Մարդասէր
քաղցր,
որ
արկեր
զմեզ ,
տո՛ւր
մեզ
յաղթել
քոյով ,
զի
քո
է
յաղթութիւն,
եւ
յաղթեսցէ
քո
՝
զմեզ
յուսով .
զի
այսու
մտցուք
ի
վիճակաց
քոց.
առցուք
զվարձս ,
այնոցիկ,
հատուսցես
իւրաքանչիւր
այնոցիկ,
որ
կացեալ
քում
եւ
պահեալ
քո։
28
Որ
ապրեցուցեր
զՆոյ
ի
ջուրցն
հեղեղէ՝
ապրեցո՛
զմեզ
յանաւրէնութեանցս
որ
շուրջ
պատեալ
է
զմեաւք։
29
Զի
զգազանս
եւ
զանասունս
ապրեցուցեր
ի
տապանին
ո՞րչափ
եւս
խնայեսցես
ի
քո ,
որ
զքեզ
։
30
Իսկ
եթէ
ի
սողունս
եւ
ի
թռչունս
խնայեցեր
ո՞րչափ
եւս
խնայեսցես
ի
մեզ,
անուանեցեր
տաճար
կամաց
քոց»։