ԺԶ.
Արդ՝
իբրեւ
այս
այսպէս
եղեւ՝
ժողով
ամբոխին
ի
վերայ
բազմութիւն ,
բազում
արքունի,
որ
եկեալ
էին
՝
տանել
յարքունիս,
եւ
մեծամեծք
աւագանւոյն,
որ
եկեալ
էին
՝
առնել
նմա
եւ
երթալ
ընդ
նմա .
զնա
թագաւորին
Տրդատայ
եւ
Հայոց
տիկնութեան։
2
Իսկ
նոքա
ողորմ
ողորմ
համբարձեալ
՝
խնդրէին
ի
կամարար
Տեառնէն՝
ապրեցուցանել
զնոսա
յանաւրէն
յանարժան
հարսանեացն
։
3
Զգոչիւն
բարձեալ
լալով
մեծաձայն
ճչէին
եւ
ասէին.
«Քա՛ւ
լիցի
մեզ,
զմեզ ,
կամ
զմեզ
փափկութիւնք
կամ
հրապուրեսցեն
զմեզ
թագաւորութիւնք,
կամ
նեղեսցեն
զմեզ
հալածանք,
կամ
վտանգեսցեն
զմեզ
տանջանք
հարուածոց,
թէպէտ
եւ
ազգի
ազգի
տանջիցէք
զմեզ.
երկիցո՞ւք
մեք
յահագին
մահուանէն ,
զոր
ածելոց
էք
ի
վերայ
մեր։
4
Քա՛ւ
լիցի
մեզ,
փոխանակեսցուք
զանցաւոր
կեանս
ընդ
յաւիտենական
կենացն
որ
անցանէ
քա՛ւ
լիցի
մեզ,
թէ
ուրասցուք
զԷն
Աստուած
զամենահաստիչն,
որոյ
՝
անփոփոխ
են
բարիքն
եւ
անցանեն։
Այլ
ո՛չ
խորութիւնք
եւ
ոչ
բարձրութիւնք,
ո՛չ
վիշտք
եւ
ոչ
չարչարանք
ո՛չ
կապանք
եւ
ոչ
տանջանք,
ո՛չ
հուր
ո՛չ
ջուր
եւ
ոչ
սուր
ո՛չ
զբաւսանք
եւ
ոչ
պատրանք,
ո՛չ
եւ
ոչ ,
ո՛չ
այն
աշխարհ
եւ
ոչ
այս
աշխարհս,
ո՛չ
կեանք
եւ
ոչ
մահ՝
ոչ
կարէ
մեկնել
զմեզ
ի
սիրոյն
։
Զի
նմա
նուիրեցաք
մեր
զի
նմա
աւանդեցաք
զսրբութիւնս
մեր
զի
նմա
մնամք
եւ
սիրոյ
նորա
ցանկացեալ
սպասեմք,
մինչեւ
կացցուք
առաջի
փառաց
գովութեան
նորա
առանց
ամաւթոյ
պատկառանաց»։
Եւ
արդ՝
եդեալ
որոտումն
յերկնից
սաստիկ
անհնարին,
ահաբեկեալ
զամենայն
ամբոխն,
եւ
ձայն՝
զի
ասէր
առ ,
«Զաւրացարո՛ւք,
կացէք,
քաջալերեցարո՛ւք,
զի
ես
ընդ
ձեզ
եմ,
եւ
զձեզ
յամենայն
ճանապարհս
ձեր,
եւ
ածի
զձեզ
պահեալս
անարատութեամբ,
եւ
հասուցի
զձեզ
մինչեւ
ի
տեղիս
յայս,
զի
եւ
աստ
անուն
իմ
առաջի
կողմանց
։
8
Մանաւանդ
դու, ,
ըստ
քում
արդարեւ
եղեր
եւ
քոյովք
ի
մահուանէ
ի
կեանս.
եւ
մի՛ ,
այլ
եկեսջիք
ի
յայն՝
զոր
եւ
հայր
իմ
պատրաստեցաք
ձեզ,
զանքնին
ուրախութեան
տեղին,
ձեզ
եւ
որ
իբրեւ
զձեզդ
իցեն»։
9
Եւ
այնպէս
յերկար
որոտացեալ,
լինէին
մարդիկն
յահէ
անտի.
եւ
բազմաց
ընդոստուցեալ,
երիվարք
յահէ
անտի՝
զբազումս
ընկեցեալ
եւ
հարեալ
սատակէին։
10
Եւ
մարդկանն
ընդ
միմեանս
ամբոխեալ՝
ընդ
բազումք
կոխեալ
սատակէին.
եւ
բազմաց
լինէր
կոտորած,
եւ
ձայն
աղաղակի
եւ ,
անհնարին
չարիք
եւ
արհաւիրք
ի
վերայ .
եւ
բազումք
մեռան,
եւ
բազմաց
հեղեալ
զերկիրն
։
11
Արդ՝
իբրեւ
այս
շփոթ
եղեւ
ի
ի
մէջ
՝
ոմանք
ի
մեծամեծ
սպասաւորացն
արքունի
անդէն
ընթացան
պատմել
թագաւորին
զամենայն
նոցա.
քանզի
դիպեցան
անդ
նշանագիրք,
որ
գրեցին
զամենայն
բանս,
եւ
ընթերցան
առաջի
թագաւորին։
ասէ .
«Փոխանակ
զի
ոչ
գալ
պատուով
՝
ածցեն
մինչեւ
եւ
ի
արքունի»։
13
Արդ՝
առեալ
զսուրբն
սպասաւորացն ,
մերթ ,
մերթ
ի
քարշ.
եւ
նա
աղաղակէր
եւ
ասէր.
«Տէր
Յիսուս ,
աւգնեա՛
ինձ«.
եւ
ամենայն
ամբոխն
զկնի
՝
թնդէր
երկիրն
ի
։
14
Արդ՝
ածին
մուծին
զնա
յապարանս
թագաւորին,
ի
արքունի։
15
Իսկ
իբրեւ
արգելին
զնա
ի
սենեակն՝
սկսաւ
խնդրել
ի
Տեառն
եւ .
«Տէր
զաւրութեանց,
դու
ես
Աստուած
ճշմարիտ։
16
Դու
ես,
որ
հերձեր
զծովն
Կարմիր,
եւ
անցուցեր
զքո
։
Դու
ես,
որ
զամուլ
դարձուցեր
ի
ծննդականութիւն
ջուրցն
վտակաց,
եւ
արբուցեր
ծարաւեալ։
18
Դու
ես,
որ
իջուցեր
քո
յանդունդս
խորոց
ծովուն,
եւ
առնուլ
քոյոյ
զաւրութեանդ,
եւ
արտաքսեցեր
զնա
ի
քան
զմարդկային
բնութիւնս.
միւսանգամ
առանց
ապականութեան
ողջանդամ
եւ
կացուցեր
ի ,
զի
եւ
մի
անգամ
ոչ
շարժեալ
լինէր
ի
վարսից
նորա։
19
Դու
ես
Աստուած
ճշմարիտ,
որ
եւ
զԴանիէլ,
արկեալ
՝
ապրեցուցեր
յահագին
ժանեացն,
կացուցեր
առաջի
նեղչացն
փառաւորութեամբ։
20
Դու
եւ
զերիս ,
որ
արկեալ
վասն
զքեզ
՝
ողջ
եւ
անարատ
ի
հրոյն .
զի
զքեզ՝
տեսին
զսքանչելիս
քո։
21
Դու
ետուր
խոտաճարակ
լինել
խիստ
եւ
անաւրէն
թագաւորին ,
զի
ոչ
իմացաւ
փառաւորել
զքեզ
ի
վերայ
սքանչելեացն
զոր
ցուցեր
նմա.
զնա
ի
կերպարանս
եւ
գազանս
անապատի
զբնակութիւն
նորա
եւ
ընդ
ցիռս
վայրի
զարաւտ
։
Դու
եւ
զաղախին
քո
Շուշան
կրկին
ապրեցուցեր,
յերկուց ,
եւ
խայտառակամահ
սատակեցեր
զանաւրէն ,
եւ
պսակ
պարծանաց
արդարութեան
քոյ
շնորհեցեր
եւ
։
23
Դու
նոյն
ինքն
ես,
եւ
ամք
քո
ոչ
։
24
Դու,
տէր,
զփառս
քո
այլում
ոչ
։
25
Դու
ես
որ
փառաւորեալդ
ես
ի
վերայ
ամենայն .
մի՛
պղծեսցեն
զանուն
սուրբ
քո
հեթանոսք։
կարող
ես
փրկել
զիս
ի
յայսմանէ
զի
վախճանեցայց
սրբութեամբ
մեռանել
վասն
քոյ
«։