History Of Armenia

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԺԶ. Արդ՝ իբրեւ այս այսպէս եղեւ՝ ժողով ամբոխին ի վերայ կուտէր բազմութիւն մարդկան, եւ էին բազում սպասաւորք * արքունի, որ * եկեալ էին զնմանէն ՝ տանել յարքունիս, եւ նախարարքն եւ մեծամեծք * աւագանւոյն, որ * եկեալ էին շքադիրք ՝ պատիւ առնել նմա * եւ երթալ ընդ նմա յարքունիս. զի տարցին զնա կնութեան * թագաւորին Տրդատայ եւ Հայոց տիկնութեան։
       2  Իսկ նոքա արտասուագոչ ողորմ ողորմ զձեռս համբարձեալ յերկինս ՝ խնդրէին ի կամարար Տեառնէն՝ ապրեցուցանել զնոսա յանաւրէն * յանարժան հարսանեացն պղծութենէն ։ 3  Զգոչիւն բարձեալ * լալով մեծաձայն ճչէին եւ ասէին. «Քա՛ւ լիցի մեզ, թէ պատրեսցեն զմեզ մեծութիւնք, կամ խտղտեսցեն զմեզ փափկութիւնք, կամ հրապուրեսցեն զմեզ թագաւորութիւնք, կամ նեղեսցեն զմեզ հալածանք, կամ վտանգեսցեն զմեզ տանջանք հարուածոց, թէպէտ * եւ բիւր ազգի ազգի տանջիցէք զմեզ. կամ երկիցո՞ւք մեք արդեաւք յահագին մահուանէն , զոր ածելոց էք դուք ի վերայ մեր։ 4  Քա՛ւ լիցի մեզ, թէ * փոխանակեսցուք զանցաւոր * կեանս ընդ յաւիտենական կենացն որ ոչն անցանէ. քա՛ւ լիցի մեզ, թէ ուրասցուք զԷն Աստուած զամենահաստիչն, որոյ տէրութիւնն յէութենէ հաստատեալ ՝ անփոփոխ են բարիքն ամենայն եւ ոչ անցանեն։ 5  Այլ ո՛չ խորութիւնք եւ ոչ բարձրութիւնք, ո՛չ վիշտք եւ ոչ չարչարանք, ո՛չ կապանք եւ ոչ տանջանք, ո՛չ հուր ո՛չ ջուր եւ ոչ սուր, ո՛չ զբաւսանք եւ ոչ պատրանք, ո՛չ մեծութիւնք եւ ոչ աղքատութիւնք, ո՛չ այն աշխարհ եւ ոչ այս աշխարհս, ո՛չ կեանք * եւ ոչ * մահ՝ ոչ ոք կարէ մեկնել զմեզ ի սիրոյն Քրիստոսի ։ 6  Զի նմա նուիրեցաք զկուսութիւնս * մեր, զի նմա աւանդեցաք զսրբութիւնս մեր, զի նմա * մնամք եւ սիրոյ նորա * ցանկացեալ * սպասեմք, մինչեւ կացցուք առաջի փառաց գովութեան նորա առանց ամաւթոյ եւ պատկառանաց»։
       7  Եւ արդ՝ եդեալ * որոտումն յերկնից սաստիկ անհնարին, զի * ահաբեկեալ զամենայն ամբոխն, եւ ձայն՝ զի ասէր * առ նոսա, թէ «Զաւրացարո՛ւք, պինդ կացէք, քաջալերեցարո՛ւք, զի ես ընդ ձեզ եմ, եւ պահեցի զձեզ յամենայն ճանապարհս ձեր, եւ ածի զձեզ պահեալս անարատութեամբ, եւ հասուցի զձեզ մինչեւ ի տեղիս յայս, զի եւ աստ փառաւորեսցի անուն իմ * առաջի հեթանոսաց կողմանց հիւսիսականաց ։ 8  Մանաւանդ դու, Հռիփսիմէ, ըստ անուանդ քում արդարեւ ընկեցեալ եղեր Գայիանեաւդ եւ քոյովք սիրելեաւքդ ի մահուանէ ի կեանս. եւ մի՛ երկնչիք, այլ եկեսջիք ի տեղի յայն՝ զոր ես եւ հայր իմ պատրաստեցաք * ձեզ, զանքնին ուրախութեան տեղին, ձեզ եւ որ միանգամ իբրեւ զձեզդ իցեն»։
       9  Եւ այնպէս յերկար որոտացեալ, մինչեւ թմբրեալ լինէին մարդիկն յահէ անտի. եւ բազմաց * ընդոստուցեալ, անգուշեալ բազում երիվարք հեծելոց յահէ անտի՝ զբազումս ընկեցեալ եւ զբազումս առաթուր հարեալ սատակէին։ 10  Եւ մարդկանն իսկ * ընդ միմեանս ամբոխեալ՝ ընդ կուտակելն բազումք զբազումս կոխեալ սատակէին. եւ բազմաց լինէր կոտորած, եւ ձայն աղաղակի եւ վայոյ, եւ անհնարին * չարիք եւ արհաւիրք ի վերայ մարդկանն հասանէին. եւ բազումք մեռան, եւ բազմաց արիւնն հեղեալ զերկիրն ոռոգանէր ։ 11  Արդ՝ իբրեւ այս շփոթ ամբոխի եղեւ ի նոցանէն ի մէջ կուտակելոցն մարդկան բազմութեան ՝ ոմանք * ի մեծամեծ սպասաւորացն արքունի * անդէն ընթացան պատմել թագաւորին զամենայն բանս նոցա. քանզի դիպեցան անդ նշանագիրք, որ գրեցին զամենայն * բանս, եւ ընթերցան առաջի թագաւորին։
       12  Եւ ասէ թագաւորն. «Փոխանակ զի ոչ կամեցաւ գալ պատուով շքեղութեամբ կամաւք ՝ բռնաբար ածցեն * մինչեւ յապարանսս եւ մուծցեն զնա ի սենեակն արքունի»։
       13  Արդ՝ առեալ զսուրբն Հռիփսիմէ սպասաւորացն բռնաբար, մերթ վերամբարձ, մերթ ի քարշ. եւ նա աղաղակէր եւ ասէր. «Տէր Յիսուս Քրիստոս, աւգնեա՛ ինձ«. եւ ամենայն ամբոխն զկնի նորա փողեալ ՝ թնդէր երկիրն ի բազմութենէ անտի ։ 14  Արդ՝ ածին մուծին զնա մինչեւ յապարանս թագաւորին, ի սենեակն արքունի։ 15  Իսկ իբրեւ արգելին զնա ի սենեակն՝ սկսաւ խնդրել ի Տեառն եւ ասէ. «Տէր զաւրութեանց, դու ես Աստուած ճշմարիտ։ 16  Դու ես, որ հերձեր զծովն Կարմիր, եւ անցուցեր զքո ժողովուրդն ։ 17  Դու ես, որ զամուլ վէմն դարձուցեր * ի ծննդականութիւն ջուրցն վտակաց, եւ * արբուցեր զժողովուրդն ծարաւեալ։ 18  Դու ես, որ իջուցեր զծառայն քո զՅովնան յանդունդս խորոց ծովուն, եւ ետուր առնուլ զչափ * քոյոյ զաւրութեանդ, եւ արտաքսեցեր զնա ի դուրս քան զմարդկային * բնութիւնս. եւ միւսանգամ այսրէն առանց ապականութեան ածեր ողջանդամ * եւ կացուցեր ի կենդանութեան , զի եւ մազ մի անգամ * ոչ շարժեալ լինէր ի վարսից նորա։ 19  Դու * ես Աստուած ճշմարիտ, որ * եւ զԴանիէլ, կուր արկեալ գազանաց ՝ ապրեցուցեր յահագին ժանեացն, եւ կացուցեր զզրպարտեալն առաջի նեղչացն փառաւորութեամբ։ 20  Դու եւ զերիս մանկունսն, որ արկեալ յայրել վասն զքեզ պաշտելոյն ՝ ողջ եւ անարատ ի հրոյն պահեցեր. զի փառաւորեսցեն զքեզ՝ որք տեսին զսքանչելիս քո։ 21  Դու ետուր խոտաճարակ լինել խիստ եւ անաւրէն թագաւորին Բաբելացւոց, զի ոչ իմացաւ փառաւորել զքեզ ի վերայ սքանչելեացն քոց զոր ցուցեր նմա. փոխեալ զնա ի կերպարանս անասնոց եւ ընդ գազանս անապատի եդեր զբնակութիւն նորա, եւ ընդ ցիռս վայրի զարաւտ նորա ։ 22  Դու եւ զաղախին քո Շուշան կրկին ապրեցուցեր, յերկուց մահուց փրկեալ, եւ խայտառակամահ սատակեցեր զանաւրէն թշնամիսն, եւ պսակ պարծանաց արդարութեան յուսացելոյն * քոյ շնորհեցեր եւ կանգնեցեր ։ 23  Դու * նոյն ինքն ես, եւ ամք քո ոչ անցանեն * ։ 24  Դու, տէր, զփառս քո այլում ոչ տաս ։ 25  Դու ես որ փառաւորեալդ ես ի վերայ ամենայն տիեզերաց. մի՛ պղծեսցեն * զանուն * սուրբ քո հեթանոսք։ 26  Դու կարող ես փրկել զիս ի պղծութենէս յայսմանէ. զի վախճանեցայց սրբութեամբ մեռանել վասն անուանդ քոյ մեծի «։