ԻԵ.
այսորիկ
առեալ
Աստուծոյ՝
յԱդին
դրախտին
փափկութեան
դնէր
զմարդն
որում
յայտ
արարեալ
ծառս
երկուս
զմինն
կենաց
եւ
զմինն
գիտութեան
բարւոյ
եւ
չարի
որում
չճաշակել
նմա
ի
ծառոյ
անտի՝
սպառնալեաւք
զի
Աստուծոյ
զնախանձելի
զաստուածատուր
զաստուածական
պահպանութեամբ
պատուիրանին
փառս
էականին
ինքնակալ
եդեալ
վայելիցէ։
2
Եւ
որպէս
ասացաք
եթէ
զհրեշտակս
եւ
զմարդիկ
թողեալ
եւ
զիւրաքանչիւր
պատուէրս
եդեալ
ի
վերայ
զի
իւրաքանչիւր
յաւժարութեամբ
կամացն՝
լիցին
Արարչին
հրամանացն
վասն
որոյ
եւ
առաւել
փառաց
արժանի
հասանել։
3
Արդ՝
եդաւ
փոքր
ի
ծառոյն
չճաշակել
զի
այնու
ի
մեծ
պատիւ
ձգեալ
հասցէ
որպէս
ասացաք։
4
Իսկ
բազմութեան
եդաւ
կալ
իւրեանց
Արարչին
ի
մեծ
պատիւ
զնոսա
յաներեւոյթ
երկնաւոր
լուսոյն։
5
Արդ՝
ոմն
ի
վերին
զաւրացն
իբրեւ
բարեացն
բարերարութեան
Արարչին
որ
առ
մարդն
եւ
մարդոյն
կալ
ի
բանի
Արարչին
իւրոյ
եւ
զգուշացեալ
պահել
զպատուիրանն՝
չարացեալ
չարն՝
անուանեցաւ
ուստի
եւ
զհակառակասէրն
զսատանայ
անուն
ժառանգեաց։
6
Արդ՝
նախանձեալ
չարին՝
ի
մահ
պատրանաւք
ի
փառաց
անտի
քանզի
ասէ
իսկ
իմաստունն
Նախանձու
եմուտ
մահ
ա
ապականեալ։
7
Արդ՝
եկեալ
մատուցանէ
զխաբէութիւն
մարդոյն
թշնամին։
8
Եւ
արդ՝
եկեալ
մատուցանէ
զխաբէութիւն
պատրանաց
մարդոյն
թշնամին։
9
Եւ
արդ՝
դու
տե՛ս
զոր
ասէն
ասէ
պատուիրեաց
Աստուած
չճաշակել
ի
ծառոյնբ
որով
յայտ
իսկ
է
թէ
ունէր
ազատութիւն
եւ
անձնիշխան
կամս
եւ
իմաստութիւն
գիտելով
զԱստուած՝
պատուիրանադիր
եւ
զԱդամ՝
պատուիրեալ
թերեւս
յառաջ
իսկ
սա
քան
զպատուիրանն
նենգութեամբ
երեւեալ
եւ
ամենագիտին
չէր
ի
ծածուկ
քանզի
քննիչ
է
սրտի
եւ
երիկամանցգ։
10
Եւ
արդ՝
դու
տե՛ս
զի՛նչ
աստուածք
լինիքա։
11
Զպատճառսն
եդ
ի
նոսա
եւ
ի
յինքն
ջանայր
զի
վրիպեցուցեալ
ի
խոստմանցն՝
թերեւս
հնար
լիցի
նմա
զնորա
տեղին
ժառանգել։
12
Որպէս
առաքեալն
որ
եւ
էր
խորհրդոյն
քանզի
եւ
ասէ
իսկ
թէ
Անաւրէն
իշխանն
իբրեւ
կամեցաւ՝
արկանէր
եւ
իբրեւ
զնոսա
զամենայն
մարդիկ
մեղաւք
կապէրբ
զի
իբրեւ
հանեալ
յայնմ
բարեաց՝
ապա
նմա
հնար
լիցի
զխոստացեալսն
ըմբռնել։
13
Իսկ
նոքա
վասն
նորին
խաբեալք՝
ճաշակեցին
եւ
զպատուիրանաւն՝
յաստուածակերպ
փառացն
մերկացան։
14
Սակայն
եւ
անդ
իբրեւ
ի
վերայ
որդւոց
հատուցելոց
հայրաբար
գթացեալ
բարեգործէ
զոր
եւ
ասէ
իսկ
Գիրն
Լուան
զձայն
տեառն
Աստուծոյ
զի
իջեալ
ի
դրախտին
ընդ
երեկս
աւուրնգ։
15
Եւ
փախուցեալ
տերեւապատ
լինէին
զորոյ
զամենագէտն
երեսաւք
անհնար
է
վասն
որոյ
եւ
ասէ
իսկ
Տէր
Աստուած
մերձաւոր
եմ
ես
ասէ
Տէր
եւ
ոչ
Աստուած
հեռաւոր
միթէ
մա՞րթ
ինչ
իցէ
մարդոյ
փախչել
յինէն
ի
զի
ես
ոչ
զնա
ո՞չ
լի
են
երկինք
եւ
երկիրդ։
16
Եւ
միւս
ոմն
հմուտ
մեծութեան
նորա
ի
սրբոց
թէ
երթայց
յոգւոյ
քումմէ
կամ
յերեսաց
քոց
ես
յո՞
փախեայց
թէ
ելանեմ
յերկինս՝
դու
անդ
ես
թէ
ի
դժոխս՝
եւ
եսա
նայեցեալ
զնոքաւք
թէպէտ
թաքչել
։
17
Սակայն
բարերարին
ձայն
թէ
Ո՞ւր
ես
Ադամ
եւ
նա
ասէ
Լուայ
զձայն
քո
եւ
երկեայ
զի
գնայիր
ի
դրախտի
աստ
քանզի
մերկ
էի
եւ
բ։
ո՛րչափ
եւ
ծանաւթ
էին
Աստուծոյ
մինչեւ
անգամ
չլինել
անտեղեակ։
յանգէտս
պատճառեալ՝
նախ
ոտնաձայն
առնէ
զի
յոտսն
քաւութիւնաբերս
հասեալ
մարդոյն
ինքնապատում
գտանիցէ։
20
Իսկ
իբրեւ
այն
սակայն
չկամի
ամբաստան
լինել
եւ
ահագինս
ի
դիմի
հարկանել
այլ
զիջանէ
թէ
Ո՞
ասաց
զքեզ
թէ
մերկ
ես
դուգ
քանզի
կամի
իմն
ներելով
այսրէն
յինքն
արկանել
քաղցրութիւնն
Աստուծոյ
զնոսա
յապաշխարութիւն
։
21
Իսկ
իբրեւ
այսու
եւս
ոչ
այլ
թշուառացան՝
ապա
զդատաւորութիւնն
ի
մէջ
անցուցեալ՝
վճիռ
հատանէր
զոր
հատուցեալ
եւ
ի
հող
դառնայցեն
զի
Աստուծոյ
դատաստանն
ճշմարիտ
է
ի
վերայ
այնոցիկ
որ
։
22
Յետ
այսորիկ
ի
մէջ
բերեալ
Ադամ
եղեւ
իբրեւ
զմի
ի
մէնջ՝
ճանաչել
զբարի
եւ
զչար
հանցուք
առ
ի
ծառոյն
կենաց
զի
մի՛
կերեալ
յաւիտեանդ։
23
Բայց
իբրեւ
զմի
ի
մէնջ»՝
ոչ
թէ
Աստուած
եղեալ
քանզի
չէ
էականն
լինելով
այլ
լինելոյ
ասէ
զոր
աւրինակ
սուտ
ի
մարդկանէ՝
որ
առ
անմտութեան
յիմարութեան
եւ
պղծութեան
մարդկան
որպէս
եւ
առ
իսկ
զքարապաշտ
զփայտապաշտ
մոլորութիւնսդ
որ
առ
տգիտութեան
ի
ձէնջ
նկարեցան
որ
ոչ
լսեն
եւ
ոչ
խաւսին
ոչ
իմանան
եւ
ոչ
շարժին
եւ
ոչ
գոյ
շունչ
ի
բերանս
նոցա
եւ
թողեալ
զԱստուած
եւ
երկրի՝
անշունչ
քարանց
պաշտաւն
որ
ոչ
ինչ
իսկ
են։
24
Վասն
որոյ
աստուածատես
սրբոց
մարգարէիցն
հոգացեալ
իբրեւ
իմաստուն
բժշկաց
զդեղ
ըստ
ցաւոց
հիւանդին
բառնալ
ջնջել
ի
միջոյ
ի
բաց
։
25
Որպէս
մի
ոմն
ի
աստուածային
Հոգւոյն
զաւրութեամբ
լցեալ՝
գոչեաց
ասելով
թէ
Աստուածք
որ
զերկինս
եւ
զերկիր
ոչ
արարին՝
կորիցեն
ի
ներքոյ
երկնից
այլ
Տէր
որ
արար
զերկիր
իւրով
եւ
ձգեաց
զերկինս
սքանչելի
խորհրդով
իւրով
եւ
պատրաստեաց
զտիեզերս
իմաստութեամբ
իւրով
եւ
որոտայ
ձայնիւ
եւ
լնու
բազմութեամբ
հանէ
զամպս
ի
ծագաց
զփայլատակունս
իւր
յանձրեւս
արար
եւ
հանէ
ի
իւրոցա։
26
ի
գիտութենէ՝
ի
վերայ
անձանց
թշուառութիւն
յարուցանել
անդէն
անձանց
անձամբք
ամաւթալից
զերեսս
իւրեանց,
եւ
մեծի
բարկութեանն
Աստուծոյ
պատրաստեն
զանձինս
այլ
այժմիկ
կացցէ
այս՝
յանդիմանել
զմոլորութիւն
ձեր,
զի
ի
իւրում
պատշաճէ։
Բայց
այժմ
որ
ի
կարգին
սկիզբն
արարաք
պատմել
ձեզ՝
ըստ
իւրաքանչիւր
կարգի
պատմեսցուք։
28
Հանեալ
այնուհետեւ
զմարդն
ի
դրախտէ
անտի
հանգստեան՝
արտաքոյ
դրախտին
եւ
փակեալ
նմա
զճանապարհ
ծառոյն
կենաց
զի
մի՛
ականատես
անգամ
լիցի
վայելչութեան
դրախտին։
29
Անդ
երկիր
անիծեալ
փուշ
եւ
տատասկ
հաց
ցաւոց
եւ
Ադամայ
մահ
եւ
այս՝
մարդասիրութեան
նշանակ
է
որպէս
իսկ
ի
մարգարէին
Խրատեսցէ
զքեզ
ապստամբութիւն
եւ
քո
կշտամբեսցեն
զքեզ
դու
չար
եւ
դառն
եղեւ
քեզ
թողուլն
զիս
ասէ
Աստուած
քոա։
Եւ
միւս
ոմն
ասէ
Յորժամ
դարձցիս
հեծեծեսցես՝
յայնժամ
կեցցես
եւ
գիտասցես
թէ
ո՛ւր
իցեսբ։
31
Քանզի
յորժամ
դառն
ճաշակացն
եւ
կասկածանաց
մահուն
պաշարեալ
իցէ
ի
մտացն
յիշեսցէ
ծառոյն
կենաց
եւ
հեծեծելով
խնդրեսցէ
դրախտին
վայելչութեան
զի
եւ
յանդիման
դրախտին
բնակեցուցանելն
ասացելոցս
վկայէ։