ԼԶ.
Իսկ
ընդդէ՞ր
արդեաւք
յերկարեալ
այնչափ
նեղութիւնս
հասուցանէր
եթէ
ոչ՝
զի
նախ
ազդ
արարեալ
յառաջագոյն
ընդելականս
առնիցէ
զի
մի
յանկարծ
երեւեալ՝
այլ
իբրեւ
հայեցելոց
եւ
սպասելոց՝
եկեալ
ծանաւթս
տայցէ։
2
Զի
եթէ
ժամանակաց
առ
իւր
արարեալսն
եկեալ
անընկալ
եղեւ
ո՞րչափ
եւս
չազդեցելոցն
եւ
չհամբաւելոցն
այլ
ծանաւթս
տուեալ
ամենայն
յաւիտեանցն
։
3
Որպէս
ոմն
ի
պատգամաւորացն
Աստուծոյ
Ինձ
տուան
շնորհքս
այս՝
ի
հեթանոսս
աւետարանել
Քրիստոսի
եւ
լուսաւոր
առնել
զի՛նչ
է
տնտեսութիւն
որ
էր
յամենայն
յաւիտեանց
առ
Աստուծոյ՝
որ
զամենայն
ինչ
արար
զի
յայտնեսցի
արդ
իշխանութեանց
եւ
պետութեանց
որ
յերկինս
են
ի
ձեռն
եկեղեցւոյ՝
բազմապատիկ
Աստուծոյ
ըստ
յառաջադրութեան
յաւիտեանցն
զոր
արար
տերամբ
մերով
Յիսուսիւ
Քրիստոսիւբ
որոյ
եւ
վասն
նորին
իսկ
յայտ
արարեալ
Իբրեւ
եկն
գ։
4
Իսկ
այն
իցէ
ի
մարդկանէ
որ
կարող
իցէ
վարդապետութիւն
զԱստուածութենէն
ճշգրտել
այլ
որչափ
ինքն
կամեցաւ՝
առ
ի
ծանաւթ
առնել
զի
ծանիցեն
զնա
եւ
կեցցեն։
5
Այլ
ոչ
բաւեմք
զԱրարչէն
պատմել
որ
բեւեռեալ
կամք
ի
տիպս
ըստ
առնել
այլ
որչափ
ըստ
չափոյ
մերոյ՝
ինքն
կամեցաւ
պատմել
մեզ
քանզի
ոչ
ոք
գիտէ
զԱստուծոյ՝
եթէ
ոչ
Հոգին
Աստուծոյ
եւ
Որդին
եկն
պատմեաց
յայտնեաց
եցոյց
Որ
ետես
զիս՝
ետես
զՀայր
իմա։
6
Բայց
Աստուած
կենդանի
է
հուր
կիզելոյ
անթիւ
անփոփոխ
է
անպատում
անբաւ
աննման
զարմանալի
անհաս
մտաց
եւ
խորհրդոց
անխաւս
լեզուաց
անամփոփ
խորհրդոց
արտաքոյ
քան
զամենայն
ճառս
ոչ
ականատես
եւ
ոչ
ունկան
լուեալ
եւ
ոչ
կարծիք
սրտի
կարեն
հասանել։
7
Երկինք
ամենայնիւ
ամենայնիւ
ամենայնիւ
ի
վեր
ունել
ոչ
բաւեն
եւ
բան
նորա
բարձեալ
ի
վեր
ունի
զամենայն
եւ
ի
զաւրութիւն
հրամանի
նորա
կախեալ
առանց
թեւոց
ի
թռիչս
ի
վերայ
իբրեւ
։
8
Ինքն
պատեալ
զամենայնիւ
ի
ներքոյ
ամենայնի
ի
վերայ
արտաքոյ
ամենայնի
եւ
ամենայն
ի
նմանէ
եւ
ամենայն
ի
նա
եւ
ամենայն
ի
փառս
նորա։
9
Եւ
ի
բազում
նշանս
եւ
ի
բազում
արուեստս
խաւսեցաւ
ընդ
հարս
մեր
մարգարէիւքբ
ի
ժամանակս
ժամանակս
ի
տեսիլս
յաննման
փոփոխմունս
ի
լուր
զարմանալի
ի
գեղ
գովելի
յաստուածեղէն
կերպարանս։
10
Ումեմն
լուսեղէն
ի
կերպարանս
մարդոյ
ումեմն
իբրեւ
բորբոքեալ
ի
կերպարանս
մարդոյ
արդարոց
բազմաց
երեւեցաւ
ըստ
կարել
տեսանելեացն
նոցա
եւ
ըստ
հանդուրժել
լսելեաց
նոցա
խաւսեցաւ
ընդ
նոսա։
11
Զի
անբաւ
է
տեսանել
զԱստուած
գոյիւ
իւրովգ
մոմոյ
զհուր
զի
լերինք
ոչ
կարեն
տեսանել
զնա
յորժամ
հայեցեալ
ընդ
նոսա՝
հալեսցին։
12
Բայց
իբրեւ
ինքնակամ
կամաւք
իւրով
զինքն
ցուցանէր՝
ի
կերպարանս
մարդոյ
ումեմն
ումեմն
հուր
ումեմն
եւ
յամպ
եւ
ի
մէգ
եւ
ի
մրրիկ։
13
Իսկ
եթէ
հուր
զոր
ինչ
տեսանեմքն
ասեմք
եթէ
ասեմք
լոյս
է՝
զնմանութեան
աստի
կարծիս
առեալ
զմերոյ
բնութեանս՝
ցուցանեմք
վասն
մերոյ
։
14
Ապա
նա
ըստ
փոքրկութեանս
երեւի
որպէս
զի
մի՛
տարրական
կիզցին
յահէ
փառացն։
15
Եւ
զանուն
նորա
ոչ
չէ
եւս
ոք
գիտաց
զի
չէ
եւս
անդր
քան
զնա
ոք՝
որ
անտի
եւ
այսր
։
16
Եւ
իւրում
արդարոցն՝
իւր
յինքն
եւ
մարդատեսիլ
եւ
հրեշտականման
մտահաս
ըստ
։
17
Ո՛չ
արարածք
կարեն
քննել
զԱրարիչն
եւ
ոչ
գիտէ։
18
Բայց
Արարիչն
գթայ
յիր
զի
Աստուած
արար
զամենայն
արարածս
եւ
զարդարեաց
ի
գեղ
գովելի
եւ
ի
փառս
։
19
Ի
հողոյ
ստեղծ
զհողեղէն
եւ
ի
հրեշտակս
ի
լոյս
վայելուչ
եւ
զգեցեալ
ուր
մտանեն
աւրհնութիւնք
բարբառք
փառաւորութիւնք
ժողովք
եւ
գունդք
եւ
դասք
աւրհնութիւնք
երկնաւորացն
աղաւթք
արդարոցն
եւ
պաշտաւն
սրովբէքն
եւ
քրովբէքն
եւ
զաւրք
միաբանական
։