Պատմութիւն Հայոց

ԼԷ. Զայս * վկայութիւն ասացեալ՝ կարգեցաք ի ձեր լսելիս զսուրբ հաւատս ճշմարիտս, որ յայտ յանդիման վարդապետեցին մեզ * Գիրք սուրբք՝ սուրբ Հոգւովն, վասն մշտնջենաւոր արքայութեան Աստուածութեանն. որ յայտնեցաւ խորհրդով՝ արդարոց հարցն մերոց, եւ խաւսեցաւ * ընդ մեզ * Որդւովն եւ սուրբ * Հոգւովն, եւ աւետարանեցաւ * սրբովք մարգարէիւք եւ առաքելովք, եւ տուաւ մեզ հաստատութիւն * հաւատոց։
       2  Զի հաւատովք ճշմարտեսցուք ի մի Աստուած հայր եւ տէր եւ արարիչ * ամենայնի, եւ ի միածին Որդին, որ ի Հաւրէ եւ առ Հաւր * եւ ընդ Հաւր, եւ ի սուրբ Հոգին, որ ի նորին էութենէ, եւ նովաւ արար զամենայն արարածս։ 3  Որ է մի տէրութիւն , մի զաւրութիւն, մի իշխանութիւն, մի մեծութիւն, մի գիտութիւն, մի խորհուրդ, մի պետութիւն, մի անսկզբնական զաւրութիւն. երեք կատարեալ անձինք, մի կատարեալ կամք. անպատում, անքնին միութիւն Երրորդութեանն . մի իսկութիւն, մի Էութիւն, մի Աստուածութիւն, Հայր եւ Որդի * եւ սուրբ Հոգին. երեք անձինք, մի զաւրութիւն Աստուածութեանն. Հայր յանձնէ, Որդի ի Հաւրէ, Հոգի ի նոցունց ի նոսին . իսկութեամբն, էութեամբն, Աստուածութեամբն * հարթ հաւասար հասարակ, ի խորութիւնս, ի բարձրութիւնս, ի լայնութիւնս, յերկայնութիւնս, մի Էութիւն բնութեան, մի պսակ Երրորդութեանն, եւ լի են երկինք եւ երկիր փառաւք նորա։
       4  Որպէս եւ Սողոմոն * արքայ, որդի մարգարէին, ասէ յիւր յոգեկիր աղաւթսն, եթէ Երկինք եւ երկիր չեն քեզ բաւական ։ 5  Եւ մարգարէն ասէ իբրեւ յերեսաց Տեառն, թէ Երկինք * աթոռ իմ են, եւ երկիրս պատուանդան ոտից իմոց. զո՞րպիսի տուն շինիցէք ինձ, ասէ Տէր, կամ զի՞նչ տեղի բնակութեան պատրաստիցէք ինձ. ո՞չ ձեռն իմ արար զայս ամենայն. եւ ես յո՞ հանգեայց * եւ դադարեցից, եթէ ոչ ի հեզս եւ ի խոնարհս եւ յայնոսիկ, ոյք դողան ի բանից իմոց. եւ Եղէց նոցա Աստուած, եւ նոքա եղիցին իմ ժողովուրդ ։ 6  Իսկ որում երկինք * եւ երկիր չեն բաւական, ո՞րպիսի * ունիցի զնա սիրտ մարդոյ. միթէ մե՞ծ ինչ իցէ մարդ * քան զերկինս եւ զերկիր։ 7  Այլ յԱստուածութենէն զինչ կամի՝ եւ լինի, զինչ կամեցաւ՝ եւ արար, զինչ կամեցաւ՝ եւ եղեւ, որ ինչ կամի՝ ոչ զանցանէ. այլ ամփոփեցաւ, փոքրկացաւ, եւ եղեւ զինչ եւ կամեցաւ։