Անգիտաց Անպէտ

Բայց ասեր են թէ դեղերուն աղէկ ժամանակն այն է որ հասել լինի. եւ զտակն յայն ժամն հանել պիտի որ խոտն ի կատարելն հասնի, եւ տերեւն չի թափի, եւ ի թափիլ՝ կցէ. զճղերն յայն ժամն առնուլ պիտի եւ կտրել, որ ի կատարելն հասնի:

Եւ զտերեւնին զայն ժամն ժողվել պիտի, որ յիր կերպն եւ իւ յէութիւնն եւ գունն չի փոխի, եւ իւ բնութենոգն մնայ, եւ ուժն չի պակսի. եւ չորացնես եւ պահես:

Զծաղիկն այն ձեռովն պիտի ժողվել յայն ժամն՝ որ ի կատարեալն հասնի, եւ ի տեղն չի չորնայ, եւ բնութիւնն չի փոխի, եւ ուժն ի տեղն մնայ, եւ հոտն չերթայ:

Մրգերն յայն ժամ ժողվել պիտի, որ կատարեալ հասնի եւ քաղցր լինի. եւ զհունդն յայնժամն պիտի ժողովել, որ ի լի եւ ի չորանալն՝ կցէ. եւ զամենայն խոտերն յայն ժամն ժողվել պիտի, որ ի չորնալ կցէ եւ ի կատարեալն հասնի:

Եւ խէժերն յայն ժամն ժողվել պիտի, որ կապի, եւ պնդի, եւ չորանայ, եւ ամրանայ, եւ ի կատարեալն հասնի: Բայց խոտեր քաղելն ան ատենն պիտի՝ որ ամպ չլինի, եւ պարզ լինի, եւ յիստակ. ո՛չ խիստ հով, եւ ո՛չ խիստ տաք լինի, որ խոտին զեն չհասնի եւ անվնաս մնայ:

Եւ պիտի որ անձրեւէն պահես զխոտն որ չի վնասէ: Եւ զքամուքսն այսպէս առնուլ պիտի: Եւ զքամուքսն յայն խոտէն առնուլ պիտի, որ հասնի, եւ արեւն չորացնէ, եւ ի մէջն օտար իրք չի մնայ եւ չի խառնի:

Եւ զթարանկուպինն այսպէս ճանաչես եւ զաղէկն գիտենաս. լաւն այն է որ յիստակ լինի եւ պայծառ, եւ թաժայ եւ նոր, եւ ի աղէկ խոտի վերայ լինի ընկել:

Զքարինքն այսպէս ճանաչես եւ յիմանաս. որ պիղծ յիրք ի յինք չի խառնի, որ չաւիրէ, եւ այլ իրօք չի ապականի, եւ յիստակ եւ աղուոր ելնէ ի տեղացն, եւ աղէկ պահուի, եւ յիստակ եւ պայծառ լինի, եւ անվնաս տեղ դրուի, որ յինքն զեն չհասնի եւ աղէկ մնայ:

Բայց այն որ բուս է, ասացաք: Եւ այն որ անասնոց զօդուածքն է, զայն այլ յիշեմք: Անասնոց զօդուածք՝ լաւն այն է որ առողջ կենդանու լինի, եւ ամենայն զաւդուածք կատարեալ ի տեղն լինի. պակաս չի լինի. եւ աղէկ ատենն գարնան եղանակն է որ առնուն զանասնոց զօդուածքն. եւ այն որ չորացնելու է, չորացնեն. եւ այն որ այրելու է, այրեն. զաղելուն՝ աղեն. եւ այլ ամենայն որպիսութիւն յիր տեղն լինայ: Եւ կատարեցաւ յառաջաբանութիւն գրոցս: