Հոգիս կէս-գիշե՛ր մ՚է ձմեռնային,
Ուրկէ տակաւին երկինք կը նային
Հիւանդ ու անտէր
Քանի մը լապտեր…
Բայց ալ կը ձիւնէ՜ ճամբուն վրայ Յոյսին,
Ուր հոգի տուող սէրեր կը մըսին։
Սեւ ճամբորդ մ՚հեռուէն
Կու գայ յամրօրէն… ։
Չունե՞ք հաշիւ` գրանցուէք