Գիրք վաստակոց

Զտունկն զոր յաշունն տնկես՝ անշարժ թող մինչեւ 'ի գարունն, եւ 'ի գարնան զինքն չորս հետ պատրաստութեամբ փորեա, որ յինքն չդիպեցուցանես. եւ փոսեր եւ առուներ պարտ է շինել, որ երբ անձրեւ գայ, նա ամէն ջուրն 'ի տակսն ժողովին եւ հանգչին. եւ յառաջին ամառն որ գայ, անհնար ամէն ամիս ջրով կշտացնել պիտի: Եւ թէ անպատեհ ուրուք ակնուռ լինի՝ կտրեա. տես որ երկաթ չհասուցանես յառաջին տարին, զի ահոկէ. եւ լաւ է որ բնաւ չմօտիս, քան թէ երկաթով կտրես. ձեռամբդ քարշեա, եւ հաստոցք սարբնայ դիր: Եւ զկնի մէկայլ տարւոյն՝ յաշունն փորեա զտակն, եւ արձակ յիւրմէ փտած աղբ ա՛ծ. եւ թէ կանուխ անձրեւ գայ յաշունն՝ փորեա, եւ զամէն ջրագնացսն եւ զփոսերն ղորդած կա՛լ 'ի տակսն: Նոյնպէս եւ 'ի յերրորդ տարին արա յաշունն. եւ սուր հօտոցով հօտեա. եւ տես որ չթողուս, բայց միայն հինգ ճիւղ 'ի ծայրքն. եւ զծառն այնու բոլորեցո. եւ նոյն օրինակաւ ա՛ծ զաղբն: Նոյնպէս արա եւ 'ի չորրորդ տարին, մինչեւ 'ի տասն, որպէս գրեալ եմք. բայց երբ զիւր չափ պտղիկն քաղես, 'ի հօտելն եւ 'ի բանելն ձեռնարկեա, եւ յետ տասն տարւոյն ծառայեա, կթեա եւ կե՛ր: