Գիրք վաստակոց

Վասն ջրոյ թէ ո՛րպէս պարտ է ժողովել զանձրեւաջուրն: Արժան է յառաջ քան զամենայն ինչ զջրոց խոկալ, ոչ եթէ վասն ամպելոյ միայն, այլ եւ վասն վաստակոց եւ բուսոց երկրի, եւ վասն օդոցն խոնաւացուցանելոյ. վասն զի յամարայնոջն՝ դալարացուցիչ է մարմնոցն եւ անցուցիչ չորութեանցն, եւ կատարեալ հակառակ է ամառնային այրեցմանցն: Եւ եթէ ումեք ուրդի 'ի գեղակն աղբիւր քաղցրահամ՝ արժան է այնու բաւականանալ. եւ թէ ոչ՝ նա անձրեւին ջրին պարտ է ճար առնել. ոչ 'ի վերայ այնպիսւոյն զոր սովորեցան ոմանք ժողովել, եւ ոչ որ աղբահոտեալ եւ աղտեղացեալ է յաղբէ անասնոցն. այլ արժան է այսպիսի արուեստիւ ժողովել, որ լինի 'ի տներաց կամ 'ի կռավնաց, որ արիապէս փութան յաւելելն եւ 'ի սրբելն, եւ իւիք կանայքօք ուղղեն զջուրն 'ի յամանն ուրուք, իբր 'ի պրքէ. եւ անդ յիստակի 'ի պղտորութենէն եւ ապա մտանէ 'ի ջրատունն. եւ այս այսպէս լինի:

Յայլուստ. զբամպակն կշռեա, թա՛ց 'ի ջուրն, հան յարեգակն, չորացո եւ կշռեա. թէ ծանր է՝ ցած է, թէ թեթեւ է՝ լաւ է: Մսրայ Նիլին ջուրն պղտոր է, առեալ լնուն 'ի կարասն, զլեղի նուշն ծեծեն 'ի մէջն արկանեն, շուտ յիստակի: