Գիրք վաստակոց

Ասացին ոմանք 'ի փորձականացն եւ հաւանեցան, թէ զբակլայն 'ի գիջային եւ 'ի շաղախուտ տեղ պարտ է ցանել, զի թէ 'ի նօսր եւ 'ի չորային տեղ ցանես՝ նա մանր լինի եւ անեփ. բակլայն երբ ծաղկի՝ զանձրեւն խիստ ընդունի: Նոյնպէս եւ զբակլայն պարտ է թրջել եւ ապա ցանել. եւ մինչ թրջել կամենաս՝ 'ի ջուրն սակաւ մի նատրուն դիր. — նատրունն զերդ աղ է, եւ ինքն 'ի Մսրայ գայ. — երբ հանց անես՝ նա բակլայն մեծ գայ եւ եփուն լինի եւ լաւ:

Եւ գիտելի է, զի չէ պարտ զառաջնոց իմաստուն եւ փորձնական արանց խրատուքն զանց առնել եւ հակառակիլ բանից նոցա. քանզի գրեալ են, թէ բակլայն զմարդն մոռացկոտ եւ անմիտ առնէ. եւ աստի է յայտ, որ երբ զինքն զատ ուտէ ոք, նա զբոլոր գիշերն մինչ 'ի լոյս յերազանայ. նոյնպէս եւ ազգի ազգի քամիք ընծայէ 'ի մարմինն: Եւ ասացեալ են, եթէ ոք զտունկ տնկէ եւ զբակլային խեճեպն ափչաք մի 'ի տակռիճս տնկին լնու, նա չորացուցանէ զտունկն: Եւ թէ հաւերուն ստէպ բակլայ տաս ուտել՝ 'ի ձու ածելոյ կտրին: Եւ պարտ է զբակլայն յունվար ամսոյ եօթն օրն սկսանիլ 'ի ցանել, մինչեւ 'ի յունիս ամսոյ 'ի չորս օրն՝ որ քաղելոյ լինի:

Եւ ճուլպանն այդու խրատովդ առնելի է: