Դեղ
ընդհանրական
վասն
գինի
պահելոյ:
Գիտելի
է,
որ
կայծակն
եւ
որոտն
փոխէ
զգինին
յորպիսութենէն.
եւ
իւր
դեղն
այս
է.
որ
երկաթի
անօթ
ինչ՝
զինչ
ուրդի՝
'ի
վերայ
բերանոյ
կարասին
դիր,
այլ
կայծակն
եւ
որոտն
վզեան
չառնէ:
Եւ
թէ
ոք
առնու
փիճւոյ
տերեւ
եւ
բարտւոյ
կամ
կաղմխոյ,
եւ
խփէ
աղէկ
զբերանն
կարասին,
այնպէս
որ
'ի
գինին
հասանի,
լաւացուցանէ
զմուստառն,
եւ
ճարտար
յիստակէ
եւ
լաւ
գինի
առնէ
եւ
անուշահամ.
եւ
թէ
յառաջ
քան
զլնուլդ՝
զամէն
ամանն
շփես,
աղէկ
է:
Եւ
թէ
կամիս
որ
մուստառն
շոյտ
հասանի,
'ի
ծխոտ
տուն
դիր,
նա
ծուխն
շոյտ
հասուցանէ.
եւ
պատեհ
է
որ
ձարէ
կամ
երկաթէ
ջովլի
շինես,
եւ
զվերայի
փրփուրն
'ի
բերանոցն
ստէպ
սրբես
շերեփովն.
եւ
զջովլին
մինչեւ
յատակն
կարասին
ածես,
եւ
զինչ
ագռ
'ի
մուստառն
խառնեալ
լինի՝
զամէնն
սրբես
եւ
'ի
դուրս
ձգես:
Եւ
զամենայն
դեղ
զոր
գրեալ
եմք
գինւոյդ
համար,
պարտ
է
որ
յետ
կէս
աւուր՝
երբ
հարաւային
հողմն
ելանէ՝
ապա
առնես,
եւ
օդն
ամպ
չլինի,
այլ
ջինջ
եւ
յիստակ:
Եւ
տես
որ
հողմն
չհասանի
'ի
գինին
'ի
մէջ
կարասին,
թէ
չէ՝
վնասէ:
Նոյնպէս
եւ
թէ
'ի
գիշերն
բանաս,
տես
որ
լուսնկայն
'ի
ներք
ցայթէ,
թէ
ոչ՝
աւերէ
զգինին:
Եւ
գիտելի
է,
որ
երաշտ
տարւոյն
գինին
պինտ
եւ
ուժով
լինի.
եւ
պարտ
է
որ
առնուս
անձրեւաջուր,
եւ
եփես
այնչափ՝
որ
մնայ
կէսն,
եւ
'ի
գինին
խառնես,
եւ
սակաւ
զըմուռ,
նա
խիստ
լաւացուցանէ
զգինին.
զի
անձրեւաջուրն
իւր
ազգակից
է:
Եւ
պարտ
է՝
որ
ամենեւին
անպատեհացեալ
կին
'ի
մառանն
չմտանէ,
թէ
ոչ՝
աւերի
այն
գինին
որ
այն
կնոջ
հոտն
'ի
յինքն
դիպի,
եւ
որպէս
զջուր
դառնայ: