Գիրք վաստակոց

Խիարին տնկելն եւ սատրելն, նոյնպէս է որպէս այլոցդ: Եւ թէ ոք զիւր տերեւն ծեծէ եւ զեղրդոյն ընդ իրեար, եւ 'ի վերայ նոր կտրածի դնէ, զարիւնն կապէ եւ զխոցն կնքէ, եւ ուռեց չտայ առնել: Եւ թէ զիւր տերեւն ծեծես եւ ընդ անլի հին խոզտի խառնես, եւ 'ի վերայ փշի կամ խոչի դնես՝ որ 'ի մարդն կենայ, հանէ. եւ թէ ճխմած կամ տրորած կենայ 'ի մարմինն՝ սրբէ եւ լաւացուցանէ: Եւ թէ զվայրի խիարկին ջուրն ոք առնու եւ օծանի, եւ երթայ մեղր կթէ, մեղու զինքն չկարէ խայթել: Եւ զնոյն խիարկիդ ջուրն եւ հոռոմ ձէթ ընդ իրեար խառնեն՝ զկտրած ուրուք օծանես, յառաջ որ այլ իրք լինի օծած, զկոտրածն կցէ: Եւ թէ զնոյն խիարուկն ծեծես եւ 'ի վերայ խայթածի դնես՝ զինչ եւ իցէ, ամէնին օգտէ փորձով: