ՅԱՂԱԳՍ ՊԱՏԿԵՐԱՄԱՐՏԻՑ

ՅԱՂԱԳՍ ՊԱՏԿԵՐԱՄԱՐՏԻՑ
       1  Ի կենսաբեր լուսոյն զարդարին ամենայն արարածք, եւ ի ճառագայթ նորա նորոգ պայծառացեալ բերկրին երկինք եւ երկիր, քանզի լոյսն ճշմարտութեան ելից լուսով զամենայն տիեզերս, փարատեաց զմէգ խաւարային ի ստուերամած եւ թանձրացեալ սրտից եւ լցաւ աշխարհ Աստուածածանաւթ վարդապետութեամբ։ 2  Իսկ մթաւորական ուսմանն խորհաւղք, որք շրջին յաղջամուղջ խաւար ընդվայրածք շաղեալք՝ սասանեն, զանհեթեթս պատրեն զմիտս անմեղաց եւ մուծանեն հերձուածս յեկեղեցի։ 3  Ոչ է արժան, ասեն, նկարս եւ պատկերս յեկեղեցիս առնել. եւ բերեն վկայութիւն ի Հնոց կտակարանաց, զոր վասն հեթանոսաց կռապաշտութեան էր ասացեալ, վասնորոյ եւ ամբաստան լինէին մարգարէքն։ 4  Բայց մերս ոչ նմանի նոցա, որ յաղագս Քրիստոսի եւ ընտրելոց իւրոց։ 5  Եւ ոչ եթէ ի բանից ճարտարութենէ, այլ Գրոց վկայութեամբ ասասցուք, որպէս եւ պատմիչք պատուիրանացն ուսուցին մեզ ստուգապէս ։
       6  Քանզի զպատկերացն աւրինակ նախ Մովսէս արար ի խորանին հրամանաւն Աստուծոյ։ 7  բ’ քերովբէս ոսկիս, ճախարակեայս, թեւաւորս, մարդակերպս ի վերայ քաւութեանն, յորոյ միջոյ խաւսէր Տէրն տերանց, զոր եւ առաքեալ ի վկայութիւն հաստատէ՝ քերովբէքն փառաց, որք հովանի ունէին ի վերայ քաւութեանն, որ ի մեծի խորհրդոյ աւրինակ։ 8  Նոյնպէս եւ զվարագոյրն, զոր Տէրն ասաց առնել նարաւտով, նկարուք ի պէսպէս յաւրինուածեալ զարդիւք, որ է բեհէզ եւ ծիրանի, կարմիր եւ կապուտակ. ոչ ապաքէն դեղք էին երանգք նկարուց վարագուրին, եւ նկարք վարագուրին՝ քէրաւբէքս։ 9  Այնպէս եւ Սողոմոն արար ի Տաճարին քերովբէս ի կիպարիս փայտէ եւ պատեաց ոսկով եւ ոչ միայն որ ի դաբիրն էին քէրաւբէք այլ ի յորմսն եւ ի դրունս եւ ի սեամս քէրաւբէքն այլ եւ յորմսն. շուրջանակի գրեաց գրչաւ քէրաւբէս եւ արմաւենիս եւ թռուցեալ թիթեղունս, եւ ոչ խստեաց Աստուած այլ կոչեաց Տաճար անուան իւրոյ։ 10  Եւ հոգեկիր մարգարէն Եզեկիէլ, տեսիլն զոր ետես, ոչ իբրեւ զայլ ոք ի մարգարէիցն եւ կամ պատգամախաւսաւք, այլ աստուածատես գուշակմամբ բարբառեալ՝ ասէր. 11  Եդ զիս Տէր ի վերայ լերին միոյ՝ բարձոյ յոյժ, եւ ի վերայ նորա իբրեւ զշինուած քաղաքի, եւ տարաւ զիս ի ներքս, եւ տեսի ի նմա Տաճար եւ այր մի ի նմա ահեղ եւ զարմանալի, եւ փայլատակունք հատանէին ի նմանէ իբրեւ ի պղնձոյ, եւ կայր ի վերայ դրանն եւ ի ձեռին իւրում ունէր լար շինողաց եւ ձաւղ չափոյ եւ ասէ ցիս. «Որդի մարդոյ տես եւ ի միտ առ զամենայն ինչ, որ ի սմա է, զի վասն ցուցանելոյ քեզ եկի այսր»։ 12  Եւ տեսի զտաճարն նկարեալ շուրջանակի ներքոյ եւ արտաքոյ քերովբէք եւ արմաւենիք ի յատակէն մինչեւ ցվերնայարկն, եւ ոչ միայն Տաճարն էր նկարեալ, այլեւ պատշգամքն, եւ դրունք եւ սեղանն Տեառն։ 13  Եւ էին քերովբէքն մարդակերպք երկու երկու ամենեքին եւ արմաւենի ի մէջ երկոցունց, որ է մեծի սքանչելեաց նորա ցոյց ։
       14  Արդ, զի՞նչ ասիցես յաղագս սորա, ով մարդ, որ հիւանդ ես մտաւք, զի վասն Մովսէսի եւ Սողոմոնի յաւրինուածոյն եւ քերաւբէիցն ասացեր, թէ ձեռագործք են, իսկ զսա զի՞նչ համարիցես, զոր Աստուծոյ իւրոյ է ցուցեալ։ 15  Ահա յայտ եղեւ, զի որ յառաջնոցն պատկերք էին, ի պատիւ եւ ի սպասաւորութիւն երկրպագութեան փառաց Աստուածութեան։ 16  Այս ի Հնոց գրոց ասացեալ։ 17  Իսկ ի Նորոց կտակարանաց ասէ Պաւղոսն ցԱթենացիսն. 18  Շրջեալ եւ տեսեալ զպաշտամունս ձեր՝ գտի բագին մի, յորում գրեալ էր. «Անծանաւթի Աստուծոյ». զոր դուք յանծանաւթ պաշտէք, ես զնոյն պատմեմ ձեզ ։ 19  Մի՞թէ Աստուած էր բագինն. բայց զի յանուն Աստուծոյ պատուէին, զնոյն եւ Պաւղոս վկայեաց։ 20  Եւ մեք ոչ եթէ ճշմարիտ Աստուած ասեմք զպատկերս եւ զնկարս, այլ յանուն Աստուծոյ նկարեմք որպէս երեւեցաւն, զոր Եսայի ասէ զծնանելն, Երեմիա՝ զընդ մարդկան շրջելն, եւ Դաւիթ՝ զչարչարանացն եւ զթաղման, եւ Եզեկիէլ եւ Ովսէէ՝ զՅարութենէն, Դանիէլ եւ Զաքարիա՝ զերկրորդ գալստենէն, Նաւում եւ Մաղաքիա՝ զդատաստանէն, քանզի նոքա նշանակաւ պատմեցին մեզ եւ է որ եղեւ եւ է որ լինելոց է, եւ մեք զնոյն նկարեմք, զոր ի Գիրսն գրեալ է, զի եւ գիրն դեղ է եւ նիւթք պատկերաց։ 21  Նաեւ վարդապետք եկեղեցւոյ յիշատակեն յաղագս պատկերաց, որպէս Յոհանէս Կոստանդնուպոլսի Եպիսկոպոս յայն ճառի, որ ասէ առ լուսաւորեալսն, մի փոքր յառաջ մատուցեալ ասէ. «Զորաւրինակ պատկերք պղնձիք թագաւորականք անշունչք են եւ անզգայք, որ փախչին ի նոսա մարդիկ ապրեցուցանեն ոչ զի պղինձն է, այլ վասն զի թագաւորաց է»։ 22  Եւ դու ըստ այնմ աւրինակի իմացիր, ով հերետիկոսդ։ 23  Եւ դարձեալ յայն ճառի, որ ասէ. «Ոչ է պարտ անցանել զաստուածային գրով. ապա, ասէ, ոչ տեսանէք ի թագաւորական պատկերսն, զի ի վեր անդ կայ պատկերն եւ ըզթագաւորին գիր ունի գրեալ եւ ի խոնարհ խարսխին գրեալ են թագաւորին նահատակութիւնք, յաղթութիւնք, իրաց ուղղութիւնք. նոյնպէս եւ ի մաշկսն է տեսանել թագաւորական պատկերն ի վերայ եւ ի ստորեւն առաքինութիւնք, յաղթութիւնքն ամենայն»։
       24  Կամ զի՞նչ արդեաւք ասիցես զպատկերն Տեառն, զոր Անան՝ հաւատարիմ թագաւորին Աբգարու, նկարեաց յանդիման Քրիստոսի, տեսութեամբ իսկ. զոր եւ այժմ ասեն գոլ ի մեծ եկեղեցւոջն Ուռհայի։
       25  Եւ Սեւերիանոս եպիսկոպոս ասէ. «Զորաւրինակ թագաւորի ի բացեայ եղելոյ պատկերն նորա լնու զտեղի թագաւորին, եւ երկրպագանեն իշխանք եւ զտաւնս ամսոյ կատարեն. պետք հանդիպին եւ ռամիկք երկիրպագանեն ոչ ի տախտակն հայելով, այլ ի պատկեր թագաւորին, ոչ ի բնութիւն հային, այլ որ ի գրովն տպաւորեալ է. եւ եթէ մահկանացու թագաւորի պատկեր այնքան զաւրանայ, որչափ եւս առաւել անմահի թագաւորին կերպարան եւ պատկերն»։ 26  Այդպէս իմա զոր ասենս, զի եւ սոքա վարդապետք էին եկեղեցւոյ, եւ թէ զսոցա գիրս կամիս ուսանել՝ զնոյն պատմեն։ 27  Այսպէս եւ սուրբն Գրիգոր Հայոց Լուսաւորիչն ասէ յաղաւթսն իւրում. « Փոխանակ դրաւշելոցն փայտից զԽաչն իւր կանգնեաց ի մէջ տիեզերաց, եւ զի սովոր էին մարդիկ երկրպագանել պատկերացն մեռելոց, եղաւ ինքն մեռեալ պատկեր ի վերայ Խաչին, մեռաւ եւ անշնչացաւ, զի հաստատեսցեն խաչին փայտի երկիրպագանել եւ որ ի վերայ նորա պատկերն եւ մարդադէմն իցէ, զի զպատկերագործսն եւ զպատկերասէրսն եւ զպատկերապաշտսն յիւր պատկեր աստուածութեանն հնազանդեսցուսցէ»։ 28  Արդ եթէ մերոցս բանից ոչ հաւատայք, զգիրս պարտ է քննել եւ ի վերայ հասանել. բայց դուք ի գրոց այնչափ հեռի էք, որպէս երկինք՝ յերկրէ։
       29  Բազում եւ այլ վկայութիւնք են ի Գրոց Սրբոց, քանզի ամենայն ինչ տեսանելի է, որ միտս ունին, զի ականջք լսեն, եւ միտք իմանան, եւ առանց մտաց աչաց մարմնոյ աչք կուրացեալ գտանին։ 30  Բայց զարմանք մի այս է, որ զպատգամսն ընդունիք եւ զիշխանն հալածէք, նշանին երկիրպագանէք եւ ի թագաւորն քարաձիգ լինիք, զխաչն պատուէք եւ զԽաչելեալն թշնամանէք։ 31  Այսպէս Մանիքեցիքն եւ Մարկիոնացիքն առ աչաւք համարին զճշմարտութեամբ մարմնանալ Փրկչին, եւ յորժամ տեսանեն զպատկերս՝ գժդմնին զայրագնեալք եւ մատուցեալք թշնամանեն։ 32  Զի թէ մեր չիցէ տեսեալ զմարգարէսն, տեսեալ է եւ քննեալ, զի նոքա վասն կռապաշտութեանն աղաղակէին ըստ այնմ, թէ կուռք հեթանոսաց դեւք են *, բայց ոչ ուրեք գտանեմք գրեալ, եթէ պատկերք եկեղեցւոյ կամ քրիստոնէից ասեն դեւք, այլ զկռոցն ամբաստան լինին մարգարէքն ։ 33  Նաեւ յեկեղեցական պատմութեանն ասէ, զոր Եւսեբի ժամանակագրի հաստատեալ էի եաւթերորդ դպրութեանն ի եաւթն եւ տասներորդ ճառին, վասն սքանչելի նշանացն, որ եղեն, ասէ, ի Պեննադայ ի քաղաքի մեծամեծ գործոցն վասն Փրկչին մերոյ։ 34  «Այլ քանզի զայս քաղաք յիշեցաք մեք, ասէ, ոչ է արժան անցանել զսորա պատմութեամբ, զի արժանի է սա յիշատակաց այնոցիկ, որ գայցեն զկնի մեր վասն կնոջն տեռատեսի, որոյ բղխումն արեան խաղացեալ ելանէր, զոր ուսաք մեք ի սուրբ Աւետարանէն, որ բժշկեցաւ ի ցաւոց անտի ի Փրկչէն մերմէ յայնմ քաղաքի, որ ասեն, թէ էր նա, եւ տուն նորա յայտնի է անդէն ի քաղաքին եւ շնորհք ողորմութեանն, որ եղեն ի կինն՝ նշան սքանչելեացն Աստուծոյ, զի առաջի դրաց տանն նորա կայ ի վերայ բարձր վիմի պատկեր պղնձի կնոջ մարդոյ իջեալ ի ծունգս իւր եւ սփռեալ զձեռս իւր առաջի իւր՝ աղաչէ ըստ նորա նմանութեան, եւ ընդդէմ նորուն կայ դարձեալ պատկեր պղնձի առն մարդոյ, որ կանգնեալ է եւ կայ արկեալ զիւրեւ մեկնոց եւ կարկառեալ ունի զձեռն իւր առ կինն, եւ ի կողմանէ ոտից նորա ի վերոյ քան զհանդերձն բուսեալ է արմատ ինչ բոյս, որ աւտար է յամենայն արմատոց տեսլեամբ իւրով եւ ելանէ մինչեւ ի դրաւշակ հանդերձի նորա եւ է նա դեղ ամենայն ցաւոց, այս անդրի ի նմանութիւն Փրկչին մերոյ է, որպէս եւ ասեն՝ կայ մնայ մինչեւ յաւուրս մեր, եւ տեսաք մեք զնա աչաւք մերովք ի ժամանակի իբրեւ չոգաք մեք ի քաղաքն յայն»։ 35  Բայց ոչինչ է սա մեծ քան զայն, որ հաւատացին ի Քրիստոս յարանց հեթանոսաց եւ նկարեցին դեղով զպատկերսն Պաւղոսի եւ Պետրոսի եւ զնորուն իսկ զՔրիստոսի եւ կայ մինչեւ ցայսաւր ժամանակի։
       36  Եւ արդ, չիցէ ձեր տեսեալ զգիրս զայս, ով ընկեր, որ հակառակ կայք պատուիրանացն Աստուծոյ։ 37  Ընկեր ասեմ, ոչ վասն ուղղափառութեան հաւատոյ ասեմ ընկեր, այլ ըստ այնմ, որ լուաւն ի Տեառնէ մերմէ Յիսուսէ Քրիստոսէ, թէ՝ Ընկեր, վասն որոյ եկիրդ ։ 38  Զի թէ ընթերցեալ էք եւ ոչ գիտէք, ապա առ ձեզ կատարի բան առաքելոյն, որ ասէ. 39  Որոց Աստուած աշխարհիս այսորիկ կուրացոյց զմիտս անհաւատիցն, զի մի՛ ծագեսցի ի նոսա լուսաւորութիւն Աւետարանի փառացն Քրիստոսի. այլովք հանդերձ. ապա թէ չէ ընթերցեալ ձեր, խնդրել արժան է եւ քննել եւ գիտել զբարին եւ զչարն եւ ընտրել զաստուածայինսն եւ զդիւականսն։
       40  Եւ զիարդ ոչ գիտէք, զի ի մեհեանս կռոցն է դրոշմեալ Որմիզդ, որ է Արամազդ, եւ պոռնկութիւնք իւր եւ կախարդութիւնք, իսկ յեկեղեցիս Աստուծոյ տեսանեմք նկարեալ զսուրբ Կոյս Աստուածածին եւ ի գիրկս իւր ունելով զՔրիստոս իբրեւ յայնժամ զարարիչն իւր եւ զՈրդի եւ զստեղծիչն ամենայնի։ 41  Իսկ մեհեանս կռոցն Անահիտ եւ պղծութիւնք իւր եւ պատիրք։ 42  Իսկ յեկեղեցիս քրիստոնէից եւ ի յարկս վկայից Աստուծոյ տեսանեմք նկարեալ զսուրբն Գրիգոր եւ աստուածահաճոյ չարչարանք իւր եւ սուրբ առաքինութիւնք եւ զսուրբն Ստեփաննոս Նախավկայն ի մէջ քարկոծողացն, զերանելի եւ զսուրբ կանայսն զԳայիանէ եւ զՀռիփսիմէ՝ հանդերձ ամենայն սուրբ ընկերաւք եւ յաղթող նահատակութեամբ նոյնպէս, եւ զայլ առաքինիս եւ զպատուականս եւ զհրեշտակակրաւնս, զորս ոչ բաւեմք ընդ համար արկանել ։ 43  Ի մեհեանս սնոտիցն Աստղիկ եւ Ափրոդիտէս, զոր մայր ցանկութեանց կոչեն ամենայն հեթանոսք, եւ արբեցութիւնք նոցա եւ անառակութիւնք, իսկ յեկեղեցիս Աստուծոյ՝ Խաչն տերունական եւ խաչակիր գունդք առաքելոց եւ մարգարէից, որք բարձին ի միջոյ զկռապաշտութիւն ամենեցուն եւ ածին զտիեզերս յաստուածպաշտութիւն եւ յամաւթ արարին զսատանայ եւ զզաւրս նորա։ 44  Քանզի յեկեղեցիս Աստուծոյ տեսանեմք նկարեալ զամենայն սքանչելագործութիւնս Քրիստոսի, զոր արար, որպէս եւ ի Գիրս գրեալ է, որպէս եւ յառաջն ասացաք, զոր գուշակեցին մեզ մարգարէքն. զծնանելն ասեմ եւ զմկրտելն, զչարչարանսն, զխաչելութիւնն, զթաղումն, զյարութիւն, զհամբառնալ յերկինս. զայդ ամենայն նկարեն յեկեղեցիս, զոր Գիրք Սուրբք պատմեն, Ոչ ապաքէն դեղով գրեալ է զգիրս եւ զնոյն բան դեղովք նկարեալ է յեկեղեցիս. ի գրոցն ականջք միայն լսեն, իսկ զնկարսն աչաւք տեսանեն եւ ականջաւք լսեն եւ սրտիւք հաւատան։
       45  Ահա յայտ է, զի չէ արտաքոյ Գրոց պաշտել զպատկերսն, եւ եթէ խորհրդիւ ոք քննէ, ճշմարիտ գայ, եւ վրիպեալ զտանին հերետիկոսքն, որ հակառակաբանեն եւ ասեն. «Վասն այսորիկ խոտան համարիմք, զի անխաւսք են եւ անբանք»։
       46  Արդ, մի՞թէ Տապանակն Աստուծոյ խաւսէր, յորժամ զԴագովն բերանսեալ կործանեաց եւ զԱզովտոս եւ զԳէթ եւ զԱսկողովնա զքաղաք այլազգեացն եհար հարուածովք, մինչեւ բողոք բարձեալ ասկողովնացիքն ասէին. 47  Ընդէ՞ր դարձաւ տապանակդ Աստուծոյ իսրայէլի առ մեզ սպանանել զմեզ եւ զժողովուրդս մեր ։ 48  Մի՞թէ Խաչն Քրիստոսի խաւսեցաւ, որ ի քաղաքին զմեռեալսն կենդանացոյց եւ հրաշագործութիւնս բազումս է արարեալ մինչեւ յաւուրս մեր, որ է պարծանք հրեշտակաց եւ փրկութիւն մարդկան եւ արհաւիրք դիւաց։ 49  Եւ արդ զուգաւորեալ շարամանին նոր պատուիրանք ըստ հնոցն եւ մեզ վկայեն շնորհիւն Քրիստոսի, քանզի եւ զտուփս Աւետարանին տեսանեմք նկարեալ, ոչ միայն յոսկւոյ եւ յարծաթոյ այլ եւ յոսկերաց փղաց եւ կարմիր մորթոց կազմեալ եւ մեք յորժամ երկիրպագանեմք սրբոյ Աւետարանին կամ համբուրեմք, ոչ եթէ փղին ոսկերացն մատուցանեմք զերկրպագութիւն կամ լայքային, որ յաշխարհէ բարբարոսացն է եկեալ ի վաճառ, այլ Բանի Փրկչին, որ ի մագաղաթին գրեալ է։ 50  Այսպէս եւ Տէրն Փառաց նստեալ ի յաւանակի եւ ի մերձենալ ի քաղաքն, ելին ընդ առաջ ծերք եւ տղայք ոստաւք ձիթենեաւք եւ ոստաւք արմաւենեաւք եւ աւրհնէին գովէին եւ երկիրպագանէին. ոչ եթէ իշոյն երկրպագանէին, այլ Քրիստոսի Որդւոյն Աստուծոյ, որ ի վերայ նորա նստեալն էր։ 51  Այսպէս եւ պատկերացն երկրպագանել ոչ վասն դեղոցն է, այլ վասն Քրիստոսի, յորոյ անուն նկարեցաւն։ 52  Այլ արդ զի՞նչ նմանութիւն է աստուածային պատկերացն հեթանոսաց պղծութեանն. վասն որոյ հերետիկոսք բիծս կարկատեն եւ հերձուածս մուծանեն ի կորուստ անձանց եւ բնաւ լսողաց, զոր տալոց եւ հատուցանելոց են զանանցական վրէժս տանջանաց գեհենին՝ հանդերձ ամենայն կամակցաւք իւրեանց եւ գործակցաւք, որում յիրաւի եւ ի դէպ ասաց երջանիկ մարգարէն Ովսէէ. 53  Որոգայթ գայթակղութեան ի ճանապարհս նոցա, վասն զի մոլութիւն ի տան Աստուծոյ տնկեցին. եւ միւս եւս. 54  Վա՜յ որ արբուցանէ ընկերին իւրում հրապոյրս պղտորս ։ 55  Եւ արդարեւ իսկ հրապուրանաւք եւ հաղբիւք մեղաց շաղապատին, որ ըստ երերեալ են յուղիղ հաւատոյ, եւ հեղեալ տապալեցան յուղիղ խորհրդոց։ 56  Բայց ասեմ եւ ոչ լռեմ։ 57  Զոր աւրինակ եթէ գիրս ուրուք խնդրեալ յարկեղաց եւ ասիցէ զառաքեալդ տուր, կամ թէ զԵսայի, կամ զԵրեմիա, մի՞թէ Եսայի ինքն իցէ եւ կամ առաքեալն ինքնին, ոչ ապաքէն պատգամք աստուածայինք ընդ նմին եւ բանք նոցա։ 58  Եւ մեք պատկերաց նկարուք զնոսա յիշեմք եւ զառաքողսն նոցա եւ ոչ ասեմք, թէ սա իցէ Աստուածն, այլ յիշողութիւնն Աստուծոյ եւ ծառայից նորա։
       59  Եւ որ գրեալն է, թէ զպատկերս յեկեղեցիս Պապ տարաւ, այդ ամենեցուն յայտնի է, թէ սուտ խաւսիք. քանզի ի Հայս պատկերս ոք չգիտէր առնել մինչեւ ցայժմ, բայց ի Հոռոմոց բերէին, եւ մեր ուսմունք անտի էին, եթէ նոքա չէին կորուսեալ. եւ քան զՊապ յառաջ այլ թագաւորք էին եւ պատկերս եւ նկարս տանէին յեկեղեցիս յանուն Քրիստոսի, եւ դարձեալ զկնի Պապայ եւ այլք թագաւորք եղեն ի Հայս եւ հայրապետք, որպէս երանելի սուրբն Սահակ եւ Մաշտոց եւ Եզնիկ եւ Արձան եւ Կորիւն եւ ընկերք նոցա, որ եւ ի ձեռն իսկ նոցա Հայոց դպրութիւն շնորհեցաւ ի Տեառնէ Աստուծոյ, եւ ոչ ոք ի նոցանէ վասն պատկերաց եւ նկարուց եկեղեցւոյ բանս ինչ ոք արար. բայց միայն Շմուէլ եւ Թադէոս եւ Եսայի եւ ընկերք նոցա, որ եւ զյոլովս ընդ իւրեանս ի յետս կացուցին, որպէս եւ զձեզդ, զի թէպէտ առ ժամանակ փայլէ կողմն հերձուածողաց, այլ ստէպ խամրի, վասնզի զստութիւն խաւսին. զի եւ մեղք իսկ առաջին ի ստութենէ ծնան, որպէս առ Ադամաւն։ 60  Քանզի ոչ եթէ իմ են բանք, այլ Գրոց Սրբոց, Հնոց եւ Նորոց կտակարանաց. եթէ կամիք Քրիստոսի Աստուծոյ ծառայել եւ սիրել զպատուիրանս նորա, զնոյն գիրս, զորոց անուանս ի սմա գրեալ է, յուզեցէք եւ յորժամ գտանիցէք, նոքա ցուցանեն զճշմարիտ ճանապարհն Աստուծոյ։
       61  Եւ վասն պատկերացն այսչափ եւեթ բաւական լիցի, որ միտս ունի։
       62  Իսկ զդեղոցն, որ ասեն, թէ պիղծ են, որք յանդիմանին իսկ ի յինքեանց բերանոց, քանզի դեղ Գրոցն է արջասպ եւ գխտոր եւ կռիզ, զոր եւ ճաշակել իսկ մարթի, եւ նիւթն պատկերաց կաթն ու ձու, զառիկ, լաժուարդ, ժանգառ, բուռ, կիր եւ որ այլ ինչ է, զոր ի պէտս կերակրոց մարթի ճաշակել կամ ի պէտս բժշկութեան։ 63  Բայց ոչ ասեմք պիղծ, զոր եդ Աստուած ի վայելչութիւն երկրի, եւ ոչ անգոսնեմք իբրեւ զազիր ինչ, որ ասէքդ, թէ հոտ գայ ի դեղոցն։ 64  Արդ իբրեւ այդպէս անաղտք էք եւ հոգեւորք, պարտ է ձեզ ի ժամ աղաւթիցն հերձուլ զորովայնս ձեր եւ եռանդամբ ջրով լուանալ զաղիս ձեր եւ ապա մտանել յեկեղեցի, ով չարք եւ անհնարին չարք, որ մերթ դեղոցն ահոկ դնէք եւ մերթ պատկերացն եւ նկարուց եւ ասէք, թէ ձեռագործք են եւ մեզ չեն արժանի, նա եւ եկեղեցիք ձեռագործք են եւ կոչին Տաճար Աստուծոյ։ 65  Զոր եւ Պաւղոս ասէր առ Տիմոթէոս. Զի գիտասցես, ասէ, որպէս պարտ իցէ քեզ ի տան Աստուծոյ շրջել, որ է եկեղեցի Աստուծոյ կենդանւոյ սիւն եւ հաստատութիւն ճշմարտութեան ։ 66  Արդ, առ այս զինչ ասիցէք, զի եւ սա ձեռագործ է, քանզի յայտնեաւք զաներեւոյթն ճանաչեմք, եւ դեղքն եւ նկարքն յիշողութիւն է Աստուծոյ եւ ծառայից նորա։ 67  Բայց քանզի դուք վիսացեալ էք սատանայիւ եւ սուրբ կոչէք զանձիս եւ նմանող էք գերեզմանաց բռելոց, ապա ճշմարիտ ասաց առակողն. Մի՛ կարի արդար լինիր եւ մի՛ ճարտարէր, զի մի՛ թիւրեսցիս ։ 68  Եւ դարձեալ ասէ. Ծնունդ չար առ արդարս ունի զանձն իւր, որպէս եւ դուքդ բարձրացեալ պանծայք եւ անդուռն բերանով խաւսիք, զոր ինչ ոչ է պիտոյ։
       69  Այլ մեք փութասցուք յեկեղեցի Քրիստոսի մտանել ի տուէ եւ ի գիշերի հանապազաւր կանխեալ յաղաւթս, որպէսզի կատարեսցուք զպանդխտութեան ժամանակս։
       70  Եւ արժանի լիցուք տեսանել զԱստուած զուարթագին երեսաւք յաւուրն դատաստանի, զի յաւիտենից բարութիւնս հասանել կարասցուք զի նմա փառք յաւիտեանս յաւիտենից, ամէն։