Բազմադիմի
է
շնորհք
մարդասիրին
եւ
բարերարին
Աստուծոյ
առ
ազգս
մարդկան,
զի
յորդորէ
հանապազ
զբնութիւն
մարդոյ
՚ի
գործս
բարիս
եւ
՚ի
շինութիւն
հաւատոյ,
այսինքն
՚ի
սէր
եւ
՚ի
պարծանս
ամենասուրբ
անուան
իւրոյ.
վասն
զի
որպէս
ինքն
Արարիչն
եւ
ամենազօրն
Աստուած
բնութեամբ
բարի
է,
նոյն
եւ
սիրող
է
բարեսիրաց
եւ
բարեգործաց
ազգի
մարդկան,
ըստ
այնմ
որ
ասէ.
«Բարի
առնէ
տէր
բարեաց .
»
եւ
դարձեալ
թէ`
«Բարի
է
Աստուած
եւ
բարեաց
արժանաւորացն
տուող»։
Եւ
արդ
զի՞նչ
է
պտուղն
բարւոյն,
եթէ
ոչ
խաչն
եւ
եկեղեցին
եւ
գիրքն,
որով
յորդորին
աստուածասէր
եւ
բանաւոր
մարդիկ
գործել
եւ
սիրել
զբարիս
վասն
յիշատակի
եւ
փոխարինի
հանդերձելոցն
բարեաց:
Վասն
զի
ոմանք
շինեն
եկեղեցիս`
հրեշտակաց
բնակարան
եւ
մարդկան
քաւարան:
Ոմանք
կազմեն
խաչս
յոսկւոյ
սրբոյ,
եւ
զարդարեն
պատուական
եւ
պայծառ
ակամբք
վասն
յիշատակի
եւ
սիրոյ
խաչելոյն
Տեառն
մերոյ
Յիսուսի
Քրիստոսի,
որ
արար
խաղաղութիւն
յերկինս
եւ
յերկրի
արեամբ
խաչին
իւրոյ:
Ոմանք
զուգեն
գիրք,
այսինքն
գրելոյ
զյիշատակս
մարտիւրոսաց
յաղագս
բարեխօսութեան
առաջի
ահեղ
ատենին
Քրիստոսի:
Ոմանք
արձանագրեն
զյաղթութիւն
եւ
զպատերազմունս
թագաւորաց
աշխարհակալաց,
յուշ
առնելով
ազգի
մարդկան
առ
ժամանակ
մի
լինել
զթագաւորութիւն
մահկանացու
թագաւորացս,
իսկ
անմահ
թագաւորին
Քրիստոսի
Աստուծոյ
մերոյ
թագաւորութիւնն
անանց
եւ
յաւիտենական :
Արդ`
ես
նուաստս
յամենայնի
Ստեփաննոս
հայր
Ականց
անապատիս,
ետու
գրել
զպատմութիւն
Տեառն
Միխայելի
պատրիարքի
Ասորւոց,
զոր
է
գրել
ծայրաքաղ
յԱդամայ
մինչեւ
՚ի
ծնունդն
Քրիստոսի
Աստուծոյ
մերոյ.
եւ
՚ի
ծննդենէն
Քրիստոսի
մինչեւ
՚ի
Հայոց
թուականին
ՈՀԸ.
եւ
զպատմութիւն
Տաթարին ,
այսինքն
ազգին
Նետողաց
ԽԴ
ամաց
գործելոց
մինչեւ
առ
մեզ
վասն
իմանալոյ
զանցաւորութիւն
սուտ
եւ
պատրող
կենցաղոյս
ընթերցողացդ
եւ
լսողացդ.
զի
ոչ
թագաւորութիւն,
ոչ
իշխանութիւն,
ոչ
այլ
ինչ
արարածական
մնալոց
է
յայսմ
աշխարհիս,
այլ
ամենն
է
ունայնութիւն
ունայնութեանց,
որպէս
ասաց
իմաստունն
Սաղովմոն,
անցանելով
եւ
տեսանելով
զամենայն
կենցաղս
սուտ
եւ
ոչինչ,
խաբող
եւ
անցաւոր :
Արդ`
ես
եղկելի
գրիչս
Գրիգոր,
աղաչեմ
զպատահեալսդ
՚ի
սմա,
յորժամ
ընթեռնոյք
զարարածապատում
պատմութիւնս,
ասացէք`
Տէր
աստուած
ողորմեսցի
հօր
Ստեփաննոսի
առաջնորդի
սուրբ
ուխտին
Ակներոյս
եւ
ամենայն
ննջեցելոց
իւրոց:
Ողորմեսցի
Քրիստոս
Աստուած
փակակալ
Վարդանայ
եւ
ծնողաց
իւրոց:
Տէր
Աստուած
ողորմեսցի
ամենայն
գործաւորաց
եւ
սպասաւորաց
սրբոց
Ուխտիս,
առաջնոցն
եւ
միջնոցս,
այլ
եւ
վերջնոցն
որ
գալոց
են
զկնի
մեր:
Ողորմեսցի
Քրիստոս
Աստուած
կոստանդ
եւ
Սիոն
քահանայիցն
եւ
համաշունչ
եղբարցն
որ
զթուղտս
կոկեցին:
Եւ
՚ի
վերայ
այսր
ամենայնի
յիշեցէք
յողորմութիւնն
Աստուծոյ
զտառապեալ
գրիչս,
զի
բազում
աշխատանօք
եւ
տկար
մարմնով
գրեցի:
□Յիշեցէք
՚ի
Քրիստոս
եւ
զպատուական
քահանայն
զՅովհաննէս,
որ
զվերջին
տետրս
գրեաց,
զի
մեք
էաք
յոյժ
տկար
եւ
անխել:
Յիշեցէք
եւ
զտէր
Թադէոս
զհայր
Աւագ
անապատին,
որ
զօրինակս
շնորհեաց:
Եւ
Քրիստոսի
Աստուծոյ
մերոյ
փառք
յաւիտեանս
յաւիտենից .
ամէն: