Ամենայն
շրջապատեալ
քաղաքի
եւ
ամրոցի
բնակիչք
եթէ
զինուոր
եւ
եթէ
հասարակ
ժողովուրդ,
յետ
շրջապատելոյ
մերոյ
մինչեւ
հնգետասան
աւուր
ժամանակի
ունի
արձակութիւն
անձամբ
ընտանեօք
ընչօք
ելանել
ի
քաղաքէն
եւ
ամրոցէն
թշնամեաց
մերոց
ի
դրունս,
եթէ
հատուցանիցէ
մեզ
միայն
տասանորդս
հանեալ
ընչից
իւրոյ,
եւ
յինքն
մնալով
մեզ
պանդուխտ
ազատապէս
ելցէ
կալով
մնասցէ
ազատ
ի
յերեսս
երկրի
մերոյ
ուր
եւ
կամեցի,
եւ
յետ
խաղաղութեան
նոյն
պատերազմի
կրկին
ազատ
լիցի,
եթէ
կամի
ելանել
ընչօք
առ
սեպհական
աշխարհն
իւր,
եթէ
յաւելի
քան
թէ
հնգետասան
աւուր`
պարտ
է
ստանալ
հրաման
ի
զօրագլխէ
շրջապատողէ
եւ
ապա
ելանել,
յայնժամ
զօրագլուխն
ունի
արձակութիւն
տալոյ
հրաման
եւ
կամ
խնայելոյ,
եթէ
տացէ
հրաման,
հարկադրեսցի
ելանողին
հատուցանել
ի
հանեալ
ստացուածոց
տասնէն
երկու
եւ
կամ
երիս
զամենայն
ըստ
խոստման
ժամանակի,
որպէս
ի
վեր
վասն
ժամանակի
հնգետասան
աւուր
ելանողաց: