73.
Եւ
այնպէս
ընդ
ամենայն
կողմանս
Հայոց,
Վրաց
եւ
Աղուանից
զամենայն
ժամանակս
կենաց
իւրոց,
զամառն
եւ
զձմեռն,
զտիւ
եւ
զգիշեր,
անվեհեր
եւ
առանց
յապաղելոյ
իսկ
զնորոգագիր
վարդապետութիւնն
ուսուցանէր
եւ
իւրով
աւետարանական
եւ
ողջունապատում
գնացիւքն
առաջի
թագաւորաց
եւ
իշխանաց
եւ
ամենայն
հեթանոսաց
եւ
անընդդիմակաց
ի
հակառակորդաց
զամենափրկչին
զանունն
Յիսուսի
կրեաց
յանձին։
Եւ
զամենայն
ոգի
քրիստոսազգեստ
եւ
հոգեղէն
վառեաց,
եւ
բազում
բանտականաց
եւ
կալանաւորաց
եւ
տագնապելոց
ի
բռնաւորաց՝
թողութիւն
արարեալ
կորզեաց
զնոսա
ահաւոր
զաւրութեամբն
Քրիստոսի։
Եւ
բազում
մուրհակս
արիւնագիրս
զանիրաւութեան
պատառեաց,
եւ
բազում
սգաւորաց
եւ
կարճամտելոց
մխիթարական
վարդապետութեամբն
զակնկալութիւն
յուսոյն,
ըստ
յայտնութեան
փառաց
մեծին
Աստուծոյ,
փրկչին
մերոյ
Յիսուսի
Քրիստոսի
նուաճեաց,
եւ
զամենայն
միանգամայն
յաստուածպաշտութեանն
պայման
անդր
փոխադրեաց։
