Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ ՄԲ
ՎԱՍՆ ՎԱՆԱՑ ԵՒ ՆՈՑԻՆ ԵԿԵՂԵՑԵԱՑՆ

Կամ եղեւ ինձ եւ յաղագս այսոցիկ սակաւինչ գրել, զի ոչ փոքր ինչ հակառակութիւն ի մէջ մերլինի յաշխարհի յաղագս այսոցիկ աշխարհականքահանայից եւ վանաց։ Սակայի ընդ միտ ածի եւ վասնկանոնաց մեծին Սահակայ, թէ որքան գեղեցիկ եւ ըստկարգի բաժանէ զվանաց եւ զեկեղեցոյ, որ յաշխարհի, զհասս եւ զտօնս, եւ այժմ շփոթեալ եւ ապականեալ էայն ամենայն։ Վասն այնորիկ լռեցաք յայսոցիկդատաստանաց, զի թէ ի սրբոյն ոչ պատկառեն ի բանից, զիա՞րդ եւ ի մերոց։ Եւ թէ վասն սորին դատաստանիկամի ոք զի ուղղիցէ, այնոքիւք արժան է վարիլ եւ ոչայլազգ, զի թէ եւ կայր կարծիս՝ այժմու գրելովքսդատաստան դատել, ոչ էր ի դէպ մեզ յանդգնիլ, թող թէբնաւին ոչ էր կարծիս։ Ըստ այսմ կարծեմ եւ յամենայնի մեր աշխատութիւնս։