ՍՈՒԳ
ԼՈՒՍՆԱՀԱՒՈՅՆ
ԶՎԱՐԴԷ
Ի
ՅԵՐԿԱՐ
ԽՕԹՈՒԹԵԱՆ
ԻՒՐՈՒՄ
Ասացէ'ք
արտուտին`
զթեւս
իւր
վառեսցէ,
Եւ
գուժկան
բօթատար`
վարդին
առեսցէ,
Լիապէս
ըզցաւս
իմ
երթեալ
ճառեսցէ.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Մինչդեռ
եղանակն
իսկ
հով
է
եւ
բաց
է,
Կարօտո'վ,
կարօտո'վ
զողջոյնս
իմ
տացէ,
Զայս
վասն
իմ
ասասցէ,
թէ
միշտ
ի
լաց
է.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Ողբացէ'ք
զիս
այսօր`
վարդիս
գոյժ
տալով,
Կարօտով
մեռանիմ
ի
բացեայ
գոլով,
Օրերս
իմ
անցուցի
ողբով
եւ
լալով.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Հառաչեմ
ժամ
առ
ժամ,
ցաւօք
ծանրանամ,
Թէ
տեսից
ըզվարդս
իմ`
փո'յթ
առողջանամ,
Ո'չ
երբէք
յողբալոյ
յագիմ,
լիանամ.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Տարածեմ
ըզթեւս
իմ,
առ
աստուած
գոչեմ,
Ի
խորոց
սըրտէ
միշտ
հեծեմ,
հառաչեմ,
Պահեսցէ
ըզվարդն
իմ`
անկեալ
աղաչեմ.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Փառք
իմ
եւ
կեանք
իմ
իսկ,
որ
վարդով
բուծաւ,
Քայքայեալ
յոյժ
այսօր`
ի
յերկիր
լուծաւ,
Ի
սահման
մահու,
ա'րդ,
լալապէս
մուծաւ.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Ըզթըռչունս
երկնից,
ա'րդ,
կոչեցէ'ք
արագ,
Սուգ
առցեն
ի
վերայ
իմ
լալով
յարակ,
Իմ
հոգւոյս
ցաւերուն
ո'չ
գըտի
ճարակ.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Սիրտ
իմ
ի
լալոյ
յոյժ`
հաշեալ
մաշեցաւ,
Կարօտով
իմ
վարդին`
այրեալ
խարշեցաւ,
Ցաւալից
կեանքն
իմ
փոյթ
խոյս
ետ
քարշեցաւ.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Սուգ
եւ
լացն
եղեւ
ինձ
հեշտալի
ճաշակ,
Այն
անտառք
լալօնից`
ցանկալի
վիճակ,
Եւ
սաստից
զըւարթնոյն
յաւէտ
ընդունակ.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Ի
սէր
քո
փափագման,
տենչանաց
աչաց,
Տարածմանց
դաստակաց,
փարեցմանց
բազկաց,
Յորս
անկեալ
խորովիմ`
ըստ
յօժար
կամաց.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ:
Էի',
ե'մ
եւ
եղէց
վարժարան
սըգոց,
Եւ
հըմուտ
հեղինակ
հառաչմանց
յոգւոց,
Փութա',
ե'կ,
ա'յց
արա,
ո'վ
սիրօղդ
հոգւոց.
Ահա',
նըւաղիմ
եւ
շընչաքաղիմ,
Անկեալ
հոգեվար`
ի
յերկիր
թաղիմ: