ՅԿԱ.
ՍԻՐԱՄԱՐԳ
(16H)
Դարձեալ
անգոսանելի
էաշխարհ,
որպէս
սիրամարգ
հաւն.
յորժամ
տեսանէզգեղեցկութիւնն
իւրեանց
թեւոց,
զուարճանա
'ի
յինքն.
լարէ
զագին,
փրէ
զթեւքն`
փքացեալ
շրջի
տեղաց
'ի
տեղ։Իսկ
յորժամ
հայի
յոտսն
եւ
տեսանէ
զտգեղութիւնն
իւր,
խոնարհեցուցանէ
զագին
եւ
ժողովէ
զթեւքն
եւ
կծկի
եւկորիգլուխ
քայլէ:
Այսպէս
մեղաւորք
եւամբարիշտք,
որ
յղփացեալ
են
մարմնական
ընչիւքս,
ոչնկատեն
եւ
ոչ
խոնարհին,
թէ
ուստի
ունին.
այլ
զպատճառզանձինս
եւ
զիմաստութիւնս
իւրեանց
համարին.
յաղագսայնորիկ
աստ
եւ
անդ
փքացեալ
խրոխտալով
շրջին
ըստնմա,
[թէ]
շուրջանակի
ամբարիշտք
շրջին,
եւ
յետոյամօթ
կրէ
յԱստուծոյ
եւ
'ի
մարդկանէ։