Ը.
մինչդեռ
կայր
նա
՝
խաւսեցաւ
զայս
ամենայն.
գրեցին .
զի
առ
ոչինչ
համարեալ
զկախաղանն,
եւ
ոչ
զբրածեծ
գանին
ինչ .
զի
ջարդեալ
էր
յոզորածեծն
։
2
Եւ
այլ
եւս
բազում
քան
զայս
խաւսեցաւ՝
մինչդեռ
կախեալ ,
գրեցին
եւ
մատուցին
զայն
առաջի
թագաւորին.
քանզի
էր
կախեալ
զեաւթն
զմիոյ
։
3
Եւ
յետ
ետ ,
եւ
իջուցին
զնա
անտի։
խաւսել
ընդ
նմա
թագաւորն
եւ
ասէ.
«Զի՞նչ
ունիս,
եւ
զի՞նչ
ի
մտի,
լինե՞լ
կցորդ
կենաց ,
որպէս
ընդ
ի
մանկութենէ ,
եթէ
մեռանել ,
ի
մտացդ՝
կասդ
իսկ»։
5
Նա
պատասխանի
եւ
ասէ.
«Փութամ
ես
ելանել
ի
մարմնոյս,
եւ
առնուլ
զկեանսն .
հրաման
վասն
իմ
որպէս
եւ
կամիս,
զի՛նչ
մահ
եւ
հրամայես
ի
վերայ
իմ»։
6
Ետ
պատասխանի
արքայ
եւ
ասէ.
«Ոչ
զայդ
՝
քեզ
երագ
եւ
ի ,
զոր
կոչես
յաւիտենից.
այլ
կտտել
զքեզ ,
զի
ոչ
լիցի
քեզ
երագ
մեռանել,
այլ
տանջել
զքեզ
եւ
պահանջել
ի
քէն
զանարգանս
դիցն
եւ
քո,
որ
ոչ
կամեցար
պաշտել
զնոսա»։
7
Եւ
ետ
հրաման
բերել
փայտից,
եւ
առնել
ըստ
ոտից
նորա.
եւ
դնել
եւ
պնդել ,
մինչեւ
իջանէր
ընդ
ծայրս
ոտից
նորա.
եւ .
Գիտիցե՞ս
զգայցե՞ս
ինչ
»։
8
Նա
պատասխանի
եւ
ասէ.
«Տուաւ
ինձ
զաւրութիւն,
քանզի
խնդրեցի
յԱրարչէն
արարածոց,
որ
եւ
Արարիչ
ամենայնի՝
որ
եւ
որ
ոչն
երեւի»։
Եւ
հրամայեաց,
եւ
լուծին
զնա
։
10
Եւ
ետ
բերել
բեւեռս
եւ
ընդ
ներբանս
ոտից
նորա.
եւ
առեալ
աստի
եւ
՝
ընթացուցանէին
յայս
կոյս
յայն
կոյս.
եւ
արիւնն
իջանէր
յոտից
անտի,
եւ
սաստիկ
։
11
Եւ
դարձեալ
ասէ .
«Ա՞յդ
Աստուածոյն
քո,
զոր
տեսանես»։
12
Նա .
ասացեր,
այս
Աստուծոյն
իմոյ.
վասն
զի
Սերմանի
տկարութեամբ՝
եւ
յառնէ
զաւրութեամբ
սերմանի
անարգութեամբ՝
եւ
յառնէ
։
13
Զի
լան՝
որք
զսերմանիս ,
այսինքն
վիշտք
եւ
չարչարանք,
որ
հասանեն
մեզ
որ
վասն
են
այլ
յորժամ
որայն
ի
հունձս
եկեալ
մատուսցէ
՝
ընդ
նմին
եւ
ամենայնի
»։
14
Ասէ
թագաւորն.
զաման .
թող
եկեսցէ
ուրախութիւն»։
15
Եւ
հանին
կռուփս
ի ,
զնա
անհնարին։
16
Սկսաւ
հարցանել
եւ
ասէ.
«Ա՞յդ
է
»։
17
Եւ .
այս
է.
զի
ոչ
մշակն
ի
տապ
՝
ոչ
ձմերայնւոյն
»։
Ետ
պատասխանի
արքայ
եւ
ասէ.
«Դու
աստէն
իսկ
աշխատեա՛ց
ի
մշակութիւն ,
յորում
»։
19
Եւ
ետ
բերել
աղ
եւ
բորակ
եւ
բարկ
քացախ,
եւ
ընկենուլ
զնա
յորսայս,
եւ
դնել
զգլուխ
ի
հիւսանց
եւ
դնել
փող
եղեգան
ի
քիթս
նորա
եւ
արկանել
զայն
ընդ
։
20
Եւ
յետ
ետ
հրաման,
եւ
բերին
պարկս
մեծամեծս
լցին
զայն
մոխրով
հնոցի.
եւ
արարին ,
զի
մի՛
կարի
լի ,
վասն
տուրեւառ ,
զի
հարկանելով
ընդ
խելսն
զնա։
ագուցին
զայն
ի
գլուխ ,
եւ
կապեցին
զբերան
պարկին
ի
փողս
նորա
եւ
կաց
նովաւ
վեց։
22
Եւ
յետ
ետ
հրաման,
եւ
ածին
առաջի
թագաւորին
եւ
ի
հանին
զպարկն
ի
։
Սկսաւ
խաւսել
թագաւորն
եւ
ասէ.
«Ուստի՞
գաս
թերեւս
յարքայութենէ
անտի
գայցես
զոր
ասէին»։
24
Ետ
պատասխանի
Գրիգորիոս
եւ
ասէ.
Այո՛,
ի՛սկ
յարքայութենէ
զոր
ասէի՝
անտի
գամ
վասն
զի
արժանի
արար
զիս
զայս
ամենայն
կրել
յանձին
վասն
անուան
։
25
Արդարեւ
կայ
ինձ
արքայութիւնն
որ .
փոխանակ
մոխրոյն՝
անթառամ ,
եւ
փոխանակ
քացախոյն՝
անսպառ
»։