Թեփուկ
եւ
ոջիլ
եւ
անիծ
որ
մարդուն
մազին
տակերն
ընկնի
Պատճառ
Սահակն
ասէ,
թէ
այս
գիճութենէ
լինի,
որ
անձն
ժողվի
եւ
կապի
եւ
թանծրանայ.
եւ
գաղտ
շնչահանքն
կապի
եւ
քրտինք
պակաս
գայ։
Նշանքն։
Սահակն
ասէ,
թէ
զայս
ի
կերակրոց
պիտի
որ
գիտենան,
որպէս
չոր
թուզ
եւ
ապուխտ
եւ
սոխ
եւ
քուռաթ
եւ
թուտարու
տերեւ
եւ
որ
նման
է
սոցա։
Ստածումն
։
Սահակն
ասէ.
թէ
թեփուկն
միայն
ի
գլուխն
լինայ՝
ստածումն
այն
է,
որ
գլուխն
ածիլես
սպրկիկ։
Եւ
թէ
յանձն
լինի՝
զայս
դեղս
օծէ.
-
ա՛ռ
սապռ
եւ
պորայ
եւ
մուռ.
զամէնն
յիրար
խառնէ
եւ
ի
բաղանիսն
ի
յանձն
օծէ.
եւ
Ա
պահ
կեցիր
եւ
ջրով
լվա՛.
եւ
վարդի
տերեւ
եւ
մուրտ
եփէ
եւ
նռան
այլ,
ծեծէ՛
եւ
ի
յանձն
օծէ.
եւ
քթան
հագիր.
եւ
զայն
իրվին
որ
յիշած
է
սաֆրային
ստածումն՝
օգտէ։
Եւ
թէ
ի
գլուխն
խիստ
լինայ՝
այս
տլէն
լաւ
է ...
ա՛ռ
խարպախ
իսպիտակ
եւ
պորայ
Բ
Բ
բաժին,
չամչի
գինի
Ա
բաժին.
զամէնն
ծեծէ
եւ
վարդի
ձիթով
շաղվէ՛
եւ
օծէ՛
ի
բաղանիսն.
օգտէ։
Առ
չամիչ
Բ
բաժին
եւ
զռնեխ
եւ
պորայ
Ա
Ա
բաժին,
զամէնն
աղա՛
եւ
պախրու
կաթնով
շաղվէ
եւ
վարդի
ձիթով.
օգտէ։
Եւ
լաւն
այն
է,
որ
տաս
հապի
այարիճ
եւ
ըշտամահիկոն,
որ
զանձն
սրբէ
եւ
պեղծ
գիճութիւնն
ի
դուրս
գայ.
եւ
լվա՛
զանձն
աղի
ջրով
եւ
նատրունի
ջրով,
եւ
զպեղծ
գիճութիւնն
յանձնէն
հանէ՛.
եւ
զքաղցր
ջուրն
աւազան
արա։
Եւ
թէ
այսով
չի
յաջիր՝
երակ
առ
եւ
զփորն
լուծէ՛.
եւ
քանի
մն
հեղ
յաղի
ջուրն
աւազան
արա,
որ
բնութիւնն
աղէկ
լինի.
եւ
մուրտ
եւ
վարդ,
եւ
վահշիզակ
զամէնն
եփէ,
եւ
լվա՛
զհիւանդն
այն
ջրովն,
եւ
ի
ծանր
կերակրէ
պատրաստէ՛.
օգտէ։
Պատճառ
Ֆօլօսն
ասէ,
թէ
ի
թանծր
գիճութենէ,
որ
բնութիւնն
յուժով
ի
կաշուն
ներքեւն
է
ղրկեր
եւ
անձինն
աղտն
յինքն
է
խառներ
եւ
անիծ
եղել։
Նշանքն։
Ֆօլօսն
ասէ,
թէ
այս
երեւելի
է.
եւ
պատճառ
թեփուկին
այն
է,
որ
զայն
իրվին
ուտէ
որ
յիշած
է,
եւ
այլ
լինայ,
որ
ի
բաղանիս
մտէ
եւ
անձն
աղտոտ
լինի։
Ստածումն։
Ըռուֆօսն
ասէ,
թէ
դեղն
այն
է,
որ
յառաջն
լուծման
դեղ
տաս
եւ
հապի
այարիճ.
եւ
յետոյ
ի
բաղանիս
մտէ
եւ
լուացվի,
եւ
աղէկ
կերակուրքն
ուտէ
եւ
քթան
հագնի.
ի
կաթնէ,
ի
մածնէ,
ի
ձկնէ
պատրաստէ՛։
Եւ
զայս
օծէ
ի
յանձն.
-
ա՛ռ
զռնեխ
եւ
չամիչ
եւ
մանեխ
Ա
Ա
բաժին,
սապռ
եւ
վարդ,
եւ
մուրտասանկ
եւ
պորայ,
շէհ
եւ
շաֆի
մամիսայ
Ա
Ա
բաժին,
եւ
վայրի
ճակնդեղի
տակ՝
ամէն
դեղերուն
չաք.
զամէնն
մանր
աղա՛
եւ
շէհի
ջրով
շաղվէ՛
եւ
թեփով
աղէկ
շփէ՛
զանձն
եւ
օծէ՛։
Եւ
թէ
ի
գլուխն
խոց
լինայ՝
դեղն
այն
է,
որ
լուծումն
առնես
մանուշկի
ղուրսով.
եւ
յետոյ
զայս
տլէն
որ
ասացի
ի
գլուխն
օծէ։
Եւ
երբ
զայս
դեղն
ի
գլուխն
օծես՝
թող
զաչքն
խփէ
որ
չմտէ
յաչքն։
Եւ
թէ
աչիչ
արտեւանունքն
լինի՝
այս
է
թպտիրն.
այն
է
որ
աղ
եւ
զաճ
իսպիտակ
տրորես
եւ
լվանաս
զարտեւանունքն,
եւ
զաչվին
ի
ջրին
շոգին
բռնէ.
շատ
օգտէ։
Հունան
ասէ,
թէ
ոջիլն
եւ
անիծն
քիչ
լինի՝
դեղն
այն
է,
որ
ցմախտակն
ծխես
ի
հալաւն.
եւ
թէ
շատ
լինայ՝
սնդիկ
եւ
ցմախտակ
եւ
դալար
զուկի
-
զամէնն
ի
բաղանիսն
ի
յանձն
օծէ։
Եւ
թէ
այսով
չի
յաջի՝
լուծման
դեղ
տուր,
հանց
որ
յիշած
էր
յառաջն,
եւ
սրբէ՛
զանձն.
օգտէ։
Եւ
թէ
զլապստկին
ճրագուն
կտոր
մի
փայտ
կամ
փշի
մի
ծար
օծես
եւ
ի
տան
ի
քունճն
դնես՝
զինչ
որ
լու
կայ
ի
տունն՝
ի
հոն
ժողվի.
փորձած
է։