Գիրք վաստակոց

Տե՛ս, երբ սեւանայ եւ հասանի պտուղն կամ կարմրի, եւ գիտենաս որ հասեալ է եւ քաղցրացեալ, քաղել տուր որպէս նշանք տուաք. եւ մի՛ այլ աւելի քաղեր, քան զայն չաքն մէն՝ որ գիտենաս թէ ձէթ կարենաս հանել. եւ լից 'ի վերայ խսրի յարեւն, որ թառամի. եւ յամէն տերեւէ եւ 'ի փայտէ եւ 'ի կոթերոյ սրբեա զինքն եւ յիստակեա, որ չլեղեցուցանէ զձէթն. եւ յիրիկուն դէմքն աղ ցանեա 'ի վերայ, եւ աճռեա, որ միաւորի ընդ ինքն. եւ վաղն զինքն 'ի մասարաքարն 'ի թեթեւն այնպէս աղա՛, որ զկուտն 'ի յառաջին բերանն չլեսէ. զի այն է աղէկ ձէթն որ 'ի մսէն լինի, չլինի 'ի կըտէն: Եւ զաղացածդ 'ի տաշտեր հան, եւ ճխմեա 'ի քթոցանի, եւ այնու 'ի տրօսանքն քամեա մեղմն՝ քչիկ քչիկ, որ յիստակ ելանէ: Եւ յառաջին բերանն որ ելանէ՝ այն է լաւն. զայն յետ ա՛ռ, եւ որ այլ 'ի յետ պղտոր ելանէ՝ այն ա՛յլ պակաս է, եւ զայն 'ի յետ ա՛ռ: Եւ երբ զայս երկու բերանս առնուս, աղ մանր կամ նադրուն 'ի ձէթն ա՛ծ, զերդ կենայ յամանն, եւ ձիթենի դալար վարոցկաւ մի խառնեա զինքն. նա պիտի որ առնու զձիթին զամէն աղտն, ու 'ի յատակն նստի: Դու 'ի մէկ այլ օրն զինքն յապիկած ամանս շրջեա 'ի կամկէկ, այնպէս որ ատակն 'ի տեղն մնայ. եւ այս է պատուականն եւ լաւն: Եւ զինքն 'ի հով եւ 'ի ցամաք տեղի պահեա, որ չկծուընայ. զի իւր ահոկն տաք եւ գէջ տեղին է, որ աւերէ զինքն եւ ապականէ: Եւ ապա երրորդ բերան ձէթն որ առնուս, է յոռին եւ վատթարն, եւ է այսպէս. դարձո զչէչն հանդերձ կտովն 'ի ջրաղացն, եւ այլ նստո զքարն որ լեսէ զամէն կուտն որպէս ալիւր, եւ ապա ցանեա 'ի վերայ տաք ջուր, եւ դիր 'ի քթոցանին, եւ կրկին 'ի տրօսանքն դարձո, եւ պինտ քամեա, այնպէս իբր վերոյ գրեալ եմք: Աղ դիր կամ նադրուն եւ պահեա եւ 'ի բան տար: Եւ թէ կամիս որ հանած ձիթերդ զոր գրեցաք՝ շատ ամբողջ մնայ եւ անոյշ, ա՛ռ անոյշ տաք ջուր ըստ որքանութեան ձիթոյդ երեք հետ, եւ լի՛ց 'ի սուրբ տաշտ կամ 'ի թեղար. եւ լից զձէթդ յետ 'ի յետ, որպէս գրեցաք, զամէն մէկ 'ի յիւր աշտիճանն. եւ ձիթենի դմբչով շատ (հա՛ր լաւ մի, եւ թող որ պարզի. եւ ա՛ռ յերեսէն զձէթն եւ լից յամաներն, եւ պահէ):