Գիրք վաստակոց

Թէ կամիս որ անսղալ յղանան, երեսուն օր յարդ եւ այլ դարման մի՛ տար, քան կանաչ խոտ միայն, եւ այն սակաւ. զի թէ անսուաղեցընես եւ քաղցեցընես՝ անսղալ առնու զսերմն: Եւ զայլ որպիսութիւնս խաշանցն՝ չունիմք կարիք գրելոյ. այնր՝ յարածելն է արիութիւն, եւ մատղաշին՝ 'ի պահելն: Եւ զընջուղսն պարտ է երեք ամիս 'ի յետ պահել 'ի կովուցն, որ բնաւ չտեսնուն. եւ քուշնայ եւ գարի եւ սիսեռն թրջած տալ պիտի, որ ուտեն. մինչեւ ընջուղքն զերեք տարին չլմընցընեն, չէ պարտ թողուլ որ վազեն: Եւ ոչ զայն՝ որ ընդ ԺԲ տարին անցանէ, վասն զի քան զերեքն 'ի վայր՝ մատղաշ է, եւ քան զերկոտասանն 'ի վեր՝ դահ է: Այնպէս են եւ կովերն եւ նոյն սահմանովս տա՛ր: Եւ ղորդ վազցընելոյ ժամն որ յիրեար խառնես…: