Տաղեր

Առաւօտուն կելնես, նազլու, կու քայլես,
Իմ սիրելի դու զիս զէտ մոմ կու հալես,
Աստուծոյ կուզեմ, որ պօյըդ վայելես.
Արեկ, իմ նազլու եար, զիս մի՛ լացըներ:

Դուն ինձի տուեալ ես Աստուծոյ բարուն,
Գիրկ ու ծոց անենք աշուն ու գարուն,
Սիրտս խոց եղեր է, եարուկ, քո սիրուն.
Արեկ, իմ նազլու եար, զիս մի՛ լացըներ:

Թաքեադ դրեր ես ի վերայ կաժին,
Ծառայ եմ ուներուդ, աչերուդ խաժին,
Քո ճերմակ ծծերուդ տուր ինձի բաժին.
Արեկ, իմ նազլու եար, զիս մի՛ լացըներ:

Հազար տարին անգամ մ՚եղա քեզի հիւր,
Ո՛չ հանգիստ հաց կերայ, ո՛չ խմեցի ջուր,
Դատաստանին օրն ճուղապն դու տուր.
Արեկ, իմ նազլու եար, զիս մի՛ լացըներ:

Ելեր էք նազերով կերթաք ի պերդ,
Սանքի մարդ կսպաննէք դուք երկուքներդ,
Պագ մի տուր երեսէդ, Աստուծոյ սէրդ,
Արեկ, իմ նազլու եար, զիս մի՛ լացըներ: