Տաղեր

Ա'յ ջուր, յորդախաղ գետոյդ,
յորդական գետ յորդորական,
Ա'յ ջուր, ճոխական ընթացք,
ո՞ւր երթաս յորդախաղական:
Ա'յ ջուր, քեզ հարցունք ելի,
քո գնացքդ է վաղվաղական,
Էջքդ է ի լերանց բարձանց,
ո՞ւր դիմես այդպէս փութական:

Ա'յ ջուր, դու պարծանք ձորոյս,
փառք դաշտիս մերոյ զարդական,
Ասա ինձ, ուստի՞ կու գաս,
կամ ըշտապ ո՞ւր ես գնացական:
Ա'յ ջուր, դու զվարճադէմք,
եւ պատճառ երկրիս շինութեան,
Տեսիլդ է ուրախ ֆէրահ,
եւ քո քայլքդ է ճարտարական:

Ճանփաքդ է յերկար թէ կարճ,
կամ հանգիստ փողոց գալստեան,
Կամ որ ի պայծառական,
դու բխես քաղցր եւ բարեհամ:
Որո՞յ ես դու սպասաւոր,
ո՞ւր վարես տանիս շուտ պատգամ:
Ոտքդ է անարգել, ի մեզ
վազվաղես միշտ-միշտ յօրդորման:

Քանի աւուր է քո ելք անցքդ
ի մեզ, որ կաս ընթացման,
Միայն զերեսդ ցուցեր փութ,
անցնիս դու անպատասխան:
Զծարաւ լցեր դու մեր,
մեզ ձկունք բերեր ՚ւ արմաղան,
Գնա ճամբաքդ ի բարի,
բարերար բարեաց շտեմարան:

Հազար զենեհար տամ քեզ,
ա'յ օրհնեալ ջուր բարեհամ,
Ուր երթաս, բարեւ տանիս,
ուր գտնուս մեզի սիրական:
Ի մէնջ մատուսցես յողջոյն,
եւ ասես` Կան ի յողջութեան,
Նստեալ յեզերս իմ խնդան,
սիրելեօք մէճլիս ՚ւ սէյրան:

Յիմ ձայն ընթացից գունոյ
եղանակս բերեն ձայն առ ձայն,
Գեղգեղեն տաղս վայելուչս
առ ձայնի գնացից իմ սաչման:
Մերթ սաչեն խոսրովային,
բեն կորճայք թնթիւ բարձրաձայն,
Մերթ ի ստեղական ոճիւ,
հաւ ու հայ, ծնկեր դիպական:

Յորդոր գնացիցս հանգոյն
նուագեն յոյժ յարմարական,
Հրճուին ի տեսս եւ յընթացս
եւ խնդան ի խաղս իմ ՚ւ ի ձայն:
Ես զիւրեանք ուրախ առնեմ,
ճոճալով ճեմեմ եւ խաղամ,
Ծափ ըզծափի հայեալ ճեպեմ,
երգակցել նոցա քաղցրաձայն:

Նոքա յիմ խաղուց, պարուց
եւ ձայնից ի խրախութիւն գան,
Նոր երգս սկսեալ վասն իմ
զիս գովեն ի ձայն գովասան: