Բանաստեղծութիւններ

Բայց դու զայս ծանիր, տիրացու Նիկօլ,
Անուն քաղաքիդ որ կոչի Ահեօլ.
Հաց ու կեր չունի, միայն ջուրն է պօլ,
Վերջն տի մնա խորապա եւ չեօլ:

Քաղաք անուանէք զգեղդ աւերակ,
Յամենայն բարեաց է ինքն ցամաք.
Որոյ են բնակիչք չար եւ դժնդակ
Ատեցողք միմեանց իրերաց ներհակ:

Իւրեանց զառօրեայ կեանքն երերմնի,
Ժամ աղօթք չունին շաբաթն ոչ օր մի,
Կից կից ափ ալուր փոխարկեն աղի,
Կիսախառն զջուրն ծախեն, թէ գինի:

Ընդէր զօրն ի բուն ձրի խօսիք սուտ,
Յերբ չունիք այտի ձեզ շահ եւ օգուտ
Բարձէք ի տեղւոյդ զյոյս եւ ումուտ
Արարէք այտի զփախուստ ձեր շուտ: