Յորժամ
յարեւելից
ի
դատաստան
գաս,
Երեւիս
արդարոց,
նոցա
պսակ
տաս,
Քան
զարեգակն
եօթնապայծառանաս,
Յաջակողմեան
դասուն
երանի
տի
տաս:
Երկոտասան
առաքեալքն
նստին
ի
դաս,
Դատեն
զհինն
Իսրայէլ,
որ
գործեցին
վնաս,
Գաբրիէլական
փողոյն
հրաման
կու
տաս,
Նորոգին
ննջեցեալքն
եւ
գան
ի
արտաքս:
Յորժամ
խոստովանիս,
նայ
արդարանաս
Եւ
ամենայն
մեղաց
ի
զատ
կու
կենաս,
Անդարձ
մեղաւորաց
նայ
վա՛յ
պիտի
տաս,
Չունին
սէր
Աստուծոյ,
ո՛չ
են
առեր
մաս:
Կու
գալարին
երկինք
որպէս
մագաղաթ,
Գաբրիէլական
փողն
կառնէ
ղիամաթ,
Երանի
արդարոց`
սէր
ունին,
հաւատ,
Մեղաւորքն
են
լալի`
մեղք
են
գործեր
շատ:
Բաժանեն
զմայրն
ի
տղէն,
չառնեն
շաղաւաթ,
Թէ
լաս
՚ւ
աղաղակես,
ո՛չ
կու
տան
մօհլաթ,
Արդարքն
ուրախութեամբ
մտնուն
ի
դրախտ,
Մեղաւորքն
լալով
ընկնին
խորխորատ:
Թէ
ունիս
խելք
ու
միտք
ու
սէր
եւ
հաւատ,
Ի
յԱստուծոյ
սիրուն
մի՛
կենար
ի
զատ,
Տւեր
այնչափ
բարիք
՚ւ
արեր
շաղաւաթ,
Ինքն
անմահ
թագաւոր
եւ
ունի
միւրվաթ:
Երանի
արդարոց`
չունին
դատաստան,
Վերին
Երուսաղէմ
նոցա
բուրաստան,
Բազում
տեղիք
ունին
ի
հոն
օթեւան,
Աստուածութեան
տեսուն
նոքա
լիանան:
Մեղաւորքն
մեղօք
ապականեցան,
Սատանայք
են
կանգներ
ի
դէմ`
կու
խնդան,
Տանին
զնոսա
ի
դժոխքն
խաւարական
Եւ
տանջեն
անողորմ
ըստ
սովորական:
Իմաստունքն
ի
խելաց
այլ
յիմարեցան,
Տեսին
զահեղ
բաներն
եւ
զարհուրեցան,
Արդարքն
իւրեանց
գործօքն
այլ
ուրախացան,
Պսակ
առնեն
նոքա
Տեառնէ
զանազան:
Խաչին
լուսովն
արդարքն
լուսաւորին,
Յետեւանց
պիտի
գայ
Որդին
միածին,
Մեղաւորքն
կուրանան,
ո՛չ
տեսնեն
աչւին,
Զարդարքն
կու
օրհնէ,
որպէս
զիւր
որդին:
Դժոխքն
աղաղակէ
մեղաւորաց
դին,
Խաւարն
անքուն
որդունքն
բնակին,
Կրճտեն
զատամունքն
նոքա
ահագին,
Վա՛յ
եկեր
այն
աւուրն
մեղաւորին:
Գաբրիէլ,
Միքայէլ
զփողն
գոչէին,
Զարդարքն
եւ
զմեղաւորքն
զարթուցանէին,
Ամէնն
միաբան
ի
հոն
ժողովին,
Քաղաքն
յԵրուսաղէմ,
մօտ
թագաւորին:
Արդարքն
սրաթռիչ,
որպէս
զարծըւին,
Քթթել
ականն
յիւրեանց
տեղին
հասանին,
Մեղաւորքն
մնան
ի
Գեթսամանին,
Որոյ
դժոխոց
դուռն
ի
հոն
կերեւին:
Թաթոս,
ատէ
զմեղքն
եւ
գործէ
զբարին,
Այս
աշխարհս
սուտ
է
եւ
անցաւորին,
Գիտացիք,
որ
Աստուած
է
մեր
սիրելին,
Կու
տայ
զարքայութիւն
զինքն
սիրողին: