Գանձեր եւ Տաղեր

Թ.   ՏԱՂ ՅԱՐՈԻԹԵԱՆ, ՆԱՐԵԿԱՅ ՈԳԵԱԼ

Անուն անեղին Էին Աստուած է.

Է միշտ յէութեան յանհասութեան նոյն։

Նոյն ինքն է նըման, նոյն մի եւ նոյն մի.

Մի ոմն   ի յէից անդրէն ի նոյն թիւ:

Թիւ միշտ եռակի  եզեռակի փա՜ռք.

Փա՜ռք իմ դիմառից էից գոյէից գունդ։

Գունդ տրամք երամից կայք յանուրեք վայր.

Վայր համբից բիւրից աւր սահմանեալ գետ։

Գետ քառանիւթեայք պաղպաջ երկնի փայլ փայլ.

Փայլք փաղփինատար Աստուած անծայրենի լոյս:

Լոյս գերազանցիկ երկնաշաւիղ ռահ.

Ռահ արքունաճեմ վերայ ծովու քայլ.

Քայլ վէմ շարժելով տեղիարան նիստ.

Նիստ արքունաճեմ անապատի տաւթ։

Տաւթ ի ծարաւուտ երկրի երկին կոյս.

Կոյս արդիւնալուր սիրասնունդ սէր։

Սէր հարկաւորեալ կամից կատար կամ.

Կամ ժամին հասեալ պատերազմի աւր։

Աւր պարզ եւ թերի աւր մի յայտնի Տեառն.

Տեառնագիր հրաման` ես բարձրանամ դէտ։

Դէտ իմ դիտանոց դէմ հարաւոյ ճեմ.

Ճեմ պատմուճանի բոսորայնոյ գոյն։

Գոյն ներկեալ արեամբ աղբիւր բղխեալ կող.

Կողիմնապատիր պարտեաց յառաջաձայն.

Զայն տուք դստերացըդ Սիոնի. Զի՞ լայք.

Զի  լայք ու աւաղէք, պըսակ` ի գլուխ իմ։

Իմ վարսս անձրեւով, քաղցրիկ ցաւղով լի.

Լի ու լրումնաւրէն զիս պըսակեաց մայր իմ։

Մայր իմ հետեւող ժամադրողին աւր.

Աւր երիցաւրեայ ես տապանի դնիմ։

Դնիմ դէմ դըժոխոց աւարողին բուռն.

Բուռըն զաւրութեամբ Զաւրեղինին զաւր.

Ջաւր Զաւրեղինին զաւրինահաս գունդ,

Գունդ նըւաստախումբ աւետաբեր յոյս։

Յոյս յուսաբերին ժամայն հասէք լեառն,

Լեաոըն Գալիլեա` անդ տեսանէք զՏէր։

Տէր յարեաւ` կանայք գան ի հանդէս փոյթ,

Փոյթ պատմեալ իմոյ պետրոսեան րամին.

Երամք երամից ձեզ երանեն միշտ,

Միշտ ձեզ երանեն զի Տէր յարեաւ այսաւր։

Այսաւր Տէր յարեաւ, փառք յարութեանն Տեառն.

Տեառն գոհութիւն, փա՜ռք եւ պատիւ միշտ յաւիտեան։