Գանձեր եւ Տաղեր

Դ. ՏԱՂ ՔԱՌԱՍՆԱՒՐԵԱՅ ԳԱԼՍՏԵԱՆ ՏԵԱՌՆ, Ի ԳՐԻԳՈՐԷ ՆԱՐԵԿԱՑՒՈՅ

Մինն էին ել ի նմինն ի յերկուց,

Մի երկակի հանգոյն էից զուարճ միշտ։

Միշտ անբաւ այսր հրաշունակ բան,

Բան խորհրդաբեր եւթներգին աղի չափ։

Չափ վայր ասպարէզ իջեալ ի տեղի տարրայնոյ, տարփ

Տարփ ի Վեր արփային, տարփ

Տարփ ի վայր նուսխայաւրէն ճեմ։

Ճեմ կուսինածոց ծաղիկ, վարդ փթթեալ ի գիրկս մաւր.

Հաւր սահման եւ կնիք կամի ասէր ժամ։

Ժամ եհաս` Պտղէմէոս հանդիսաւոր խումբ,

Խումբ րաբունէից եւթանասնից ռամ։

Ռամ մատենաւրեայ երագագրի տառ,

Տառ գծագրենի մինն ընդ երրադրեալ փոյթ.

«Ահա կոյս յղասցի.   ե՞րբ լինիցի այդ։

Այդ իսկ են զարմանք, զարմանալեաց բան,

Մինչեւ լինիցի, երբ տեսանի հրաշ։

Հրաշ հրաման առեալ`   Մի՛ տեսանել զմահ,

Մինչեւ լինիցի քեզ կատարումն գրոյդ»։

Գրով հոգիապատում զգուշակի բան,

Բան խորհրդաբեր, աւետաբեր աւր։

Աւր աւուր բղխեալ, ժամանեցոյց երբ,

Երբ նոր երանեալ, երբին սկիզբն առեալ,

Հրաման առաքի առ ծերունին զգաւն։

Զգաւն շնորհաւորի, անճառ շնորհի մնայ,

«Արի՛, եկ ի տաճարն, ահա հասեալ կամ,

Զգիրկսդ ինձ յաւրինեա  քրովբէական կառք.

Կառք համարձայնոյ վերնակառոյց բազուկ,

Փոյթ ի փոյթ ճեպեաց, զոյգս աղաւնեաց ընծայ։

Ընծայաբերիմ ես Հաւր, որ զիս ընծայեցոյց,

Վաղ ի վաղ զարթիր արագ»։

Արագ յարուցեալ ծերոյն հիւրասլաց ոտիւք,

Եկեալ մտանէր ի տաճարն, ի գիրկ իւր ընկալեալ զՅիսուս։

— Յիսու՜ս, տղայ մանուկ, Որդի անծերունի Հաւր,       փոխ

Հաւր հաշտ կամարար,

Մատամբս աղաչեմ, շրթամբքս պաղատիմ,

«Զիս արձակեա՛ , Տէ՛ր։

  Տէ՛ր իմ, Տէր Յիսուս, զոր կապեցեր, այժմ արձակեա,

Նոյն ահա տեսի զհեթանոսաց լոյսդ»։

Լոյսն ի լոլսոյ, գիր թողութեան մեզ ծագեցար,

Որ ընդ ծերունւոյն հայցմամբ

Թո՛ղ մեզ, Տէր, զգիր պարտեաց, հայցմամբ ծնողի քո,

Որ լրմամբ եղեր մեզ թողութեան ամպ։

Ամպ յամարայնոյ, ցաւղ ձիւնանման մեզ ծագեցար,

Տղայ քառասնաւրեայ յայտնեալ մանուկ դու։

Դու ի սրբութեան սրբարան սուրբ,

Սուրբ եւ սրբութեան սիրող,

Սրբեա՛ զմեզ ի մեղաց` կենդանարար քո գալստեամբդ,

Ընդ մեզ Աստուած   յայտնեալ,

Փա՜ռք Իսրայէլի՝ ժողովրդեան քում։