Բանաստեղծութիւններ, հատոր Բ

ՎԵՐՋԱԼՈՅՍ

ՎԵՐՋԱԼՈՅՍ

Չորս տղեկ էինք

Յարվարդը Եդուարղը Գաբոն եւ ես

Երեկոյեան

Թերմինիւս կ՚ելլէինք վերջալոյսը դիտելու

 

Ու հոն ֊ վերջալոյսի կարմիր լոյսերուն տակ

-  մինչեւ որ արեւը մայրը մտնէր  -

Հաշուեկշիռը կ՚ընէինք

Թէ ով յաղթեց - ով պարտուեցաւ  -

օրուան խաղերուն մէջ

 

Յետոյ կը տարուէինք խորհիլ

Թէ ով պիտի յաղթէ - ով պիտի պարտուի

ապագայի օրերուն մէջ  -

Ըստ մեզի - բոլորս ալ յաղթական պիտի ըլլայինք

ու ինքնավստահ - զիրար կը շնորհաւորէինք

պատերազմ շահած զօրավարներու պէս

 

Հիմա - տարիներ վերջ ՝

Յարվարդը չկայ -
Եդուարղը չկայ -
Գաբո՞ն -

- Գաբոն ալ չկայ -
Մնացի ես միայն 
Իմ վերջալոյսիս հետ գլուխ գլխի

ՄՈՌՆԱԼ

Մոռնալ

-   մինչեւ իսկ մոռնալ թէ ինչ մոռցեր էիր -

 

Գորշ - պարզապէս գորշ մառախուղ մը դէմդ

-   խիտ մառախուղ մը  որուն  ընդմէջէն
ապիկար թռչուն մը - ուրուագիծ դարձած -
կը նայի - կը քրքջայ լրբօրէն -

 

Մոռնալ

-   նորէն մոռնալ թէ թռչուն մը կար
ու վստահ  չըլլալ  - կա՞ր թէ չկար

 

Բայց մառախուղը կար ու կայ տակաւին

 

Մոռնալ թէ ինչ կ՚ուզէիր անկէ 
Ու երթալ ընկղմիլ մառախուղին մէջ 
Մնալ հոն - մնալ ապիկար թռչունի մը պէս

որ կը շարունակէ քրքջալ լրբօրէն -

 

Մոռնալ

- ու մոռնալ թէ մոռցուիլ է աս -

ԾՈՒԼՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

Նախ մարմինս վարժեցուցի ծուլութեան 
Արգիլեցի ամէն ճիգ

դիրքի ամէն փոփոխութիւն - 
Հաւատացի թէ անշարժ

աւելի հեշտ է ապրիլ

 

Յետոյ միտքս յանգեցաւ այն թեզին թէ

իմացական ծուլութիւնը առիթ է

որ մարդ հանգչի - երկար բարակ չմտմտայ  մտահոգ

ու չխորհի ինչպէս խօսիլ ինչ խօսիլ

 

Երբ եղան որ զիս սիրեցին իրապէս –

զգացական անդորրիս մէջ կծկուեցայ այլամերժ

ու չկրցայ նոյն ուժգնութեամբ

փոխադարձել ոչ մէկուն -

 

Իսկ առ այժմ - որպէսզի

Ես զիս ինծի փաստեմ թէ կամ ֊

- ժիրօրէն

աշխուժօրէն

կ՚երագեմ

ՃԱՌ ՄԵՆՈՒԹԵԱՆ

Եթէ յանցանք է մինակ ըլլալ

յանցաւոր ես

 

Անկիւն մը կ՚ապաստանիս

եղունգներդ կը կրծես

Ու կ՚ողբաս թէ մինակ ես

 

Շատեր մենութիւնը պիտի գովաբանեն

Լաւ է պիտի ըսեն - շատ լաւ –

շատէն ալ լաւ

-   Դուն ականջ մի կախեր -

 

Նայէ որ պահեստի ընկեր մը ունենաս

-   Գրպանդ պահես - հետդ պտտցնես -

Եթէ պէտք ըլլայ

Ցոյց տաս ամէնուն

 

Այդպէս պիտի կարենաս

Դուն ալ

Վերէն նայիլ - խղճալ

Բոլոր անոնց վրայ որ մինակ են

Ու յանցաւոր

Մինակ մնալը եթէ յանցանք է

ՃԱՄԲԱՍ

Գիշերանց - ճամբուս վրայ

Երկու կայծոռիկ

Ինծի աչք կը քթթեն

-   կը նշանակէ թէ պիտի

երկու թաղական գան

-   Աւետարանին ո՞ր գլուխը կ՚ուգես

որ վրադ կարդան –

պիտի հարցնեն

 

-  Որ եւ է

Միայն թէ թոդ Տէր Մարկոսը կարդայ

-  քիչ առաջ տեսայ երէցկինը
ճերմակեղէնները կ՚արդուկէր -
Ուրեմն մաքուր է Տէր Մարկոսը

Եւ մաքուր է Տէր Սարկոսին ձայնը -

 

Ասոր վրայ կայծոռիկները կը դառնան մէկ մէկ մոմ

կը լուսաւորեն ընդարձակ տաճարը

որ դաշտ մըն է լայնատարած

-  Թաղականները կերոններ կը բաժնեն -

- Օրթի –

Ես ալ ոտքի կ՚ելլեմ

ու կը շարունակեմ ճամբաս

ՑՈՒԼԱՄԱՐՏ

Արենային աւագը

պիտի ծծէ արիւնդ

ու հոնկէ  ուրկէ  ներս մտար

հպարտ - ինքնավստահ –

հիմա քաշկռտելէն

պիտի դիակդ դուրս հանեն

 

Ցուլ - բանաստեղծ ցուլ -

-   ցուլը արենային –

ուր նիզակով դաշոյնով կը սպասեն

քեզ զգետնելու համար

յանուն  արուեստի –

մի վրդովիր - պահէ վեհութիւնդ –

ու Մայիս տասը - չէ՞ որ  ցուլի  ծնունդ ես –

խիզախօրէն կանգնէ

քերթուածներուդ դէզին վրայ

Եկէք - ըսէ - պատրաստ  եմ

Եկէք սպաննեցէք զիս

Եթէ կարող էք

ՍԵՒ ԳԻԾԸ

Նորէն սեւեր հագեր էր

- Այս գիծը կը տեսնե՞ս - հարցուց -

Չէի տեսներ - բայց ստեցի - այո ըսի ՝

Ըսաւ - սահմանագիծ է ասիկա

Այս գիծէն ներս շատեր

Թեւէդ ոտքէդ պիտի քաշեն

պիտի չուզեն որ անդին անցնիս

Բայց այդ շատերուն մէջ շատեր

աւելի զօրաւոր քան միւսները

կից մը պիտի տան

ու դուն քեզ գիծէն անդին պիտի գտնես -

 

Աս որ ըսաւ հետը չեմ խօսիր հիմա –

Երբ փողոցը դէմս ելլէ չտեսնելու կու գամ

ու լեղապատառ կը փախչիմ  –

Մեր թաղը փոխադրուած է ան

-   սեւեր կը հագնի միշտ

ու լարախաղացի պէս

կը քալէ գիծի մը վրայէն

ՀԱՐՑՈՒՓՈՐՁ

Առաւօտ գիշեր

դուք ձեզի հարցուցէք

 

-  Ձեր աչքերուն  լոյսը  գողցա՞ն - երբ գողնան
ձեր աչքերը դուրս կ՚իյնա՞ն կոպերէն -

 

կամ թէ

Ձեր սիրտի զարկերէն փոխ առի՞ն

-  երբ ետ ուզեցիք

կորսուեցա՞ն մէջտեղէն -

 

Եթէ ձեր պատասխանները «այո» են

Կրնաք ապրիլ տակաւին