684 թուականի պատմութիւն

[ ԻԵ. Աղաւթք Ջեւանշերի ]
       1  «Տէ՛ր իմ, Տէ՛ր, որովհետեւ եղեր անյիշաչար ծառայի քում բազմամեղի եւ պարգեւեցեր ինձ զխաչս զայս, զորմէ զքեզ բեւեռեալ կախեցեր յերկրի, առաքեա՛ ի տաճարս յայս զշնորհս Սուրբ Հոգւոյդ եւ հանգոյն Սողոմոնի տաճարին հոգեխառն ամբով փառաց քոց իբրեւ միգով զսա զարդարեալ վայելչացո՛յ ։ 2  Արա՛ զսա տուն աղաւթից խնդրուածոց, որք յԱրեւելս ծովեզերայքս են ։ 3  Զի որք միանգամ պատարագաւք զերեսս քո պաշտեսցեն ի տեղւոջս յայսմիկ, լուիցես դու ի բարձանց եւ տացես զխնդրուածս նոցա։ 4  Եւ եթէ ամենայն աշխարհս Աղուանից միաբան գայցեն փառաւորել զանուն քո ի տանս յայսմիկ, աստուածընկալ զաւրութեամբ խաչիս աղխեսցես զդրունս թշնամեացն եւ խափանեսցես զմարտիցն հէնս, զաւդս քաղցրաբերս հրամայեսցես հեղուլ ի վերայ երկրի, զի լիապատար բերմամբ որթ եւ թզենի եւ ամենայն բոյսք անդաստանաց պտղաբերք լիցին եւ յըղձալի երկրիս անվրդով հանգիցեն։
       5  Իսկ զիս՝ զՋեւանշէր, որ ծանրաբեռնեալս եմ յանցանաւք, ի քո, Տէ՛ր, ամենազաւր նշանիս աւգնականութիւն, որպէս կարաւտագոյն ոք հիւանդ ի բժիշկ բարի անձկացեալ ապաւինեցայ, մի՛ դարձուցաներ ունայն եւ ամաչեցեալ, եւ զտունս, զոր շինեցի, արա՛ զսա հովանի գլխոյ իմոյ յաւր մարտի։ 6  Եւ զյարուցեալսն ի վերայ իմ, ի ներքոյ իմ արասցես, եւ զուստերս եւ զդստերս իմ աներկիւղ արասցես ի չարէ եւ զաւրաւոր արասցես յամենայնի։ 7  Եւ դու, Տէ՛ր իմ, Տէ՛ր, որ պահեցեր զիս ի մանկութենէ իմմէ եւ ի շրջապատեալ փորձութեանց փրկեցեր, յաճախեցեր ինձ ոսկի եւ արծաթ, ծառայս եւ աղախնեայս, եւ ետուր ինձ իշխանութեամբս իմով արքայաբար առնել տեսչութիւն, ընկա՛լ եւ այժմ զծառայս քո ի բարի եւ ի վերայ ծննդոց իմոց հե՛ղ զհանճար գիտութեան՝ գնալ ի ճանապարհս քո եւ հնազանդ կալ առ ի քէն պսակելոյ կայսերն Յունաց աներկբայաբար ։
       8  Իսկ ի համաշխարհական աւուրն յարութեան հասելոյ, յորժամ աներեւոյթքն զերեւելիս փոխանորդեն, եւ փողագոչ հնչմունքն զննջեցեալսն կոչեն ի քնոյ, եւ հրեղէն ջոկքն ի ծագաց երկրէ առ ամենակալ թագաւորդ հաւաքին, յայնժամ ի ձեռն կարապետի խաչի քո, յոր ապաւինեալս եմ, ողորմութեամբ այց արասցես ինձ եւ զուգակցի իմոյ Խոսրովանուշի եւ նախահարց իմոց, մանաւանդ ծաղկեալ ալեաւք հաւր իմոյ Վարազ Գրիգորի եւ մաւր իմոյ՝ Գորիդխտոյ, եւ եղբարց իմոց Վարազ Փերոժի եւ Յեզուտ Խոսրովու եւ զաւակաց իմոց։ 9  Իսկ զիս՝ զՋեւանշէր, որ աւրինակ Դաւթի Երանելւոյ իջուցի զարտասուս իմ, մի՛ բարկութեամբ խրատեր, եւ մի՛ ճշդիւ պահանջեր. զի զի՞նչ աւգուտ է քեզ յարենէ իմմէ իջանել ինձ յապականութիւն։ 10  Փրկեա՛ զիս յաւիտենից փորձանաց եւ փոխանակ տաճարիս այսորիկ, զոր շինեցի յերկրի անուան քում սրբոյ, պատրաստեա՛ մեղուցելոյս հոգւով աւթեւանս ի տան հաւր քում, Քրիստո՛ս»։
       11  Եւ իբրեւ կատարեաց զաղաւթս, մատոյց եւ զայն, որ յաղագս նորահրաշ տաւնին էին պատարագք, եւ ուխտեաց անդ ուխտ փրկութեան, եթէ՝ «սա եղիցի ինձ եւ որդոց իմոց տեղի՝ տալոյ երախայրիս առաջի Տեառն եւ գտանել ողորմութիւն ի քեն»։ 12  Եւ յետ այնորիկ իջանէ անտի աստուածավայելուչ աւետեաւքն ի ձմեռնահանգիստ քաղաքն Պերոզ Քաւատ եւ զամն ողջոյն յըղձալի եւ ի խաղաղաւէտն անցուցանէ հանգիստ ։