Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԿՂԵՄԷՍ ԳԱԼԱՆՈՍ: ՄԻԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ ՀԱՅՈՑ ՍՈՒՐԲ ԵԿԵՂԵՑՒՈՅՆ ԸՆԴ ՄԵԾԻ ՍՈՒՐԲ ԵԿԵՂԵՑՒՈՅՆ ՀՌՈՎՄԱՅ: Հտ. 1. հայ. եւ լատին. լեզ.: Հռոմ, տպ. Ուրբանեան, 1650:

 

«… Հրամանաւ սրբոյ ժողովոյն որ վ[ա]ս[ն] հաստատութե[ա]ն հաւատոյ. Ես Տ[է]ր Գրիգոր Ծործորեցի Ազգաւ հայ ի Կարգէն քարօզողաց տեսի զպատմագիր առաջին հատորիս. միաբանութ[եա]ն Եկեղեցւոյն Հայոց ընդ հռովմայ. Արտադրեալ ի Պատուական Տ[է]ր Կղէմէս Ա[ստուա]ծաբան վ[ա]րդ[ա]պետի: Յորում գտի զգրեցեալն Հայոցն պատճենի գեղեցկայօրէն քաղուածիւ շարառեցեալ է հանգիտապէս սարասիւ Լաթինացւոց բարբառ: Նաեւ ոչ գոյ ի սմա իմն ինչ. որ ընդդիմասցի Կաթուղիկէ հաւատոյն, կամ կենցաղիցս բարուց: Իմա գործ օգտակարագոյն համարեմ. եւ Հայոց սեռիցն պիտանացու. որով յուղղափառ հաւատս ախորժացեալք յենոյն: Քանզի իրաւի ի սմա վերադիտող գործոյս արտասանեալն Կղէմէս վ[ա]րդ[ա]պ[ե]տ. ի Հայոց գրոց եւ պատմագրաց, մանաւանդ ժողովոց որք ի մէջ նոցին կատարեցան, չհաւատոյ ճշմարտութի[ւն] պայծառապէս արտայայտէ, եւ յաչս նոցին իսկապէս բացատրէ: Որոյ յաղագաւ արժանաւորագոյն համարիմ զգիրքս, զի ըստ հրամանի ս[ուր]բ ժողովոյն ի լոյս գայցէ: Առ ի հաւատարմութե[ան] ըստիս զներկայ տոմսակս յատուկ ձեռօք Հայոց բարբառաւ եւ լաթինացւոց ծրեցի. եւս իսկ ենթագրեցի:

Թ[ի]վ[ն] ռոխը. մայիսի ժէ-ի Հռոմ ի վանս սրբոյն Կղէմէնտի:

Տ[է]ր Գրիգոր Ծործորեցի ի Կարգէն Քարոզողաց Հայկազան Սեռէ»: