ՆԵՐՍԷՍ
ՇՆՈՐՀԱԼԻ:
ԳԻՐՔ
ՈՐ
Ի
ՄՆԱՑՈՐԴԱՑՆ
ՅԻՍՈՒՍ
ՈՐԴԻՈՅ
ԳՐՈՑՆ.
Կ.
Պօլիս,
տպ
Երեմիա
Չելեպի
Քեօմիւրճեանի,
1677:
ԳՐՔԻ
ՎԵՐՋՈՒՄ
ԿԱՆ
ՀԵՏԵՎԵԱԼ
ՏՈՂԵՐԸ`
«Պագի
սանա~
Թէվեքիւլէմ,
լաթֆըն
կեօրուպ
չօ~ք
իշիտապ
պէճճէթընէ
Պազի
իրէմ
եա~
լաթիֆ
սուն
իրէ~
մի
եա~
(Երեմիա)»:
ՍԱՂՄՈՍԱՐԱՆ:
Մարսել,
տպագր.
Սողոմոն
Լեւոնեանի,
տպ.
Ս.
Էջմիածնի
եւ
Ս.
Սարգսի,
1677:
ՅԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ`
«Շնորհիւ
ամենազօրին
Ա[ստուծո]յ
եւ
ողորմութ[եամ]բ,
աւարտ
եղեւ
գրգուկիս
փոքրատփի,
որ
կոչի
սաղմոսարան,
աշխատութ[եամ]բ
Տ[եառ]ն
Ոսկանի
արքի
Եպիսկոպոսի
հանգուցելոյ
ի
Ք[րիստո]ս:
Արդեամբք
եւ
ծախիւք
երից
պարտատիրաց
նախ
ջուղայեցի
Նազարի
որդի
Մելքումն,
երկրօրդ
շոռոթեցի
Ղարիպջանի
որդի
Մարգարն
եւ
երրորդ
ագուլեցի
Ադամի
որդի
Պետրոսն:
Նաեւ
յիշել
մաղթեմ
զժառանգ
եւ
զքեռ
որդի
նորին
զՍաղամօնն,
որ
է
տէր
եւ
հոգաբարձու
գործարանին:
Եւս
առաւել
յիշեսջիք
զվերոյ
գրեցեալ
Մելքոնն
զՄարգարն
եւ
զՊետրոսն,
եւ
զծնօղս
նոցունց,
եւ
զայլ
արեան
առու
մերձաւորս:
Եւ
ոյք
յիշեցէք
յիշեալք
լիջիք
ի
Քրիստոսէ.
Աստուծոյ.
այժմ
եւ
յաւուրն
աներակի.
Ամէն:
Հայր
մեր
որ
յերկինս»: