Տաղեր

Վա՛յ մեզ, մեղօք չարեօք լցաք,
Զպատուիրանն Տեառնն մոռացաք,
ԶԱստուած առ մեզ բարկացուցաք
Եւ ի ցասումն զնա շարժեցաք:

Վասն այն զմեզ պատուհասեաց,
Զդուստր եւ զորդիսն մեր խոցեաց,
Զանմեղ տղայքն մեր ջնջեաց,
Շատ ծնօղաց սիրտ կսկծեաց:

Անոյշ տղայք եւ քաղցրաձայն
Ասեն սաղմոս եւ շարական,
Աղբեւրք նոցա ըսպառեցան,
Ձայնքն յականջացս մեր հատան:

Լուսին ՚ւ արեւ էին նման,
Վարդ, մանուշակ, ծաղիկ նռան,
Առջեւ ծնօղաց թաւալեցան,
Աղիք նոցա գալարեցան:

Շատք հոգեվար յերկար կացին,
Զսիրտ ծնօղացն խորովեցին,
Բազումք զերկուսն մէկ նաշ դրին,
Անդուստր ՚ւ անորդի մնացին:

Փափուկ մարմինքն ի հող դարձան,
Ծովային աչքն խաւարեցան,
Սպիտակ, կարմիր աղուոր պատկերն,
Ներքեւ հողին զնտանեցան:

Ո՛վ, այս անուն, իմ լոյս աչաց,
Զփառս աշխարհիս թողեր ի բաց,
Հետեւեցար անանց կենաց,
Եղեր ընկեր մարտիրոսաց:

Ո՛վ դու որդեակ, սիւն իմ սրտաց,
Գրկով գգուած եւ համբուրած,
Իմ դեռաբոյս ծաղիկ փառաց,
Գնացիր յերկիրն կենդանեաց:

Ո՛վ, այս անուն, դու իմ որդեակ,
Բարձրաուղէշ եւ գերունակ,
Ուրախարար սիրոյ բաժակ,
Քո ծնօղաց սիրուն զաւակ:

Ո՛վ իմ որդեակ կարմրագունակ,
Զուտ եւ մաքուր ոսկետեսակ,
Ծիրանափայլ ակն սուտակ,
Խաչի ծաղիկ եւ մանուշակ:

Ո՛վ, այս անուն, ծառ բարունակ,
Համեղ ողկոյզ քաղցրաճաշակ,
Անուշահամ ախորժ բաժակ,
Ակ մարգարիտ եւ ոսկեհատ:

Ո՛վ իմ որդեակ, մանուկ ազատ,
Սուրբ եւ մաքուր եւ անարատ,
Յախտից մեղաց հասակդ ի զատ,
Անփորձ չարեաց գոլ եւ անախտ:

Ո՛վ, այս անուն, մաքուր տատրակ,
Ոսկեփետուր հաւ սիրամարգ,
Բարձրաթռիչ աղաւնոյ ձագ,
Խառնեալ ի յանմահից բանակ:

Որոց գլուխ հանդիսապետ
Է՛ թագաւորն արարածոց,
Յիսուս Քրիստոս Աստուածն մեր,
Ինքն օրհնեալ յամէն բերանոց: