Տաղեր

Յորժամ յարեւելից ի դատաստան գաս,
Երեւիս արդարոց, նոցա պսակ տաս,
Քան զարեգակն եօթնապայծառանաս,
Յաջակողմեան դասուն երանի տի տաս:

Երկոտասան առաքեալքն նստին ի դաս,
Դատեն զհինն Իսրայէլ, որ գործեցին վնաս,
Գաբրիէլական փողոյն հրաման կու տաս,
Նորոգին ննջեցեալքն եւ գան ի արտաքս:

Յորժամ խոստովանիս, նայ արդարանաս
Եւ ամենայն մեղաց ի զատ կու կենաս,
Անդարձ մեղաւորաց նայ վա՛յ պիտի տաս,
Չունին սէր Աստուծոյ, ո՛չ են առեր մաս:

Կու գալարին երկինք որպէս մագաղաթ,
Գաբրիէլական փողն կառնէ ղիամաթ,
Երանի արդարոց` սէր ունին, հաւատ,
Մեղաւորքն են լալի` մեղք են գործեր շատ:

Բաժանեն զմայրն ի տղէն, չառնեն շաղաւաթ,
Թէ լաս ՚ւ աղաղակես, ո՛չ կու տան մօհլաթ,
Արդարքն ուրախութեամբ մտնուն ի դրախտ,
Մեղաւորքն լալով ընկնին խորխորատ:

Թէ ունիս խելք ու միտք ու սէր եւ հաւատ,
Ի յԱստուծոյ սիրուն մի՛ կենար ի զատ,
Տւեր այնչափ բարիք ՚ւ արեր շաղաւաթ,
Ինքն անմահ թագաւոր եւ ունի միւրվաթ:

Երանի արդարոց` չունին դատաստան,
Վերին Երուսաղէմ նոցա բուրաստան,
Բազում տեղիք ունին ի հոն օթեւան,
Աստուածութեան տեսուն նոքա լիանան:

Մեղաւորքն մեղօք ապականեցան,
Սատանայք են կանգներ ի դէմ` կու խնդան,
Տանին զնոսա ի դժոխքն խաւարական
Եւ տանջեն անողորմ ըստ սովորական:

Իմաստունքն ի խելաց այլ յիմարեցան,
Տեսին զահեղ բաներն եւ զարհուրեցան,
Արդարքն իւրեանց գործօքն այլ ուրախացան,
Պսակ առնեն նոքա Տեառնէ զանազան:

Խաչին լուսովն արդարքն լուսաւորին,
Յետեւանց պիտի գայ Որդին միածին,
Մեղաւորքն կուրանան, ո՛չ տեսնեն աչւին,
Զարդարքն կու օրհնէ, որպէս զիւր որդին:

Դժոխքն աղաղակէ մեղաւորաց դին,
Խաւարն անքուն որդունքն բնակին,
Կրճտեն զատամունքն նոքա ահագին,
Վա՛յ եկեր այն աւուրն մեղաւորին:

Գաբրիէլ, Միքայէլ զփողն գոչէին,
Զարդարքն եւ զմեղաւորքն զարթուցանէին,
Ամէնն միաբան ի հոն ժողովին,
Քաղաքն յԵրուսաղէմ, մօտ թագաւորին:

Արդարքն սրաթռիչ, որպէս զարծըւին,
Քթթել ականն յիւրեանց տեղին հասանին,
Մեղաւորքն մնան ի Գեթսամանին,
Որոյ դժոխոց դուռն ի հոն կերեւին:

Թաթոս, ատէ զմեղքն եւ գործէ զբարին,
Այս աշխարհս սուտ է եւ անցաւորին,
Գիտացիք, որ Աստուած է մեր սիրելին,
Կու տայ զարքայութիւն զինքն սիրողին: